Sen de gider miydin?

Bir kez gelsen, geri dönmek ister miydin?

Kaçar mıydın mesela benden, bizden?

Yoksa daha çok sever miydin burayı kendininkinden?

Geceler boyu düşüncelere uyandım,

Sen sandım, gerçek sandım bazen,

Sana uzandım hep fakat nafile,

Dokunamadım.

Yazmadım bir mektup daha,

İstedim hep fakat elim gitmedi hiç yazmaya.

Geri dönmesinden korktum belki de,

Belki de mektupları yakman ağır geldi bedenime.

Omuzlarım çöktü her gece yokluğunda,

Taşıyamaz oldum kendi ağırlığımı da,

Yastıklar taş kesildi başımın altında,

Seni istedi her zerrem ama ulaşamadı hiç varlığına.

Saydım,

Yokluğunda geçen her saniye, her dakika, her saat, her günü saydım.

Dolan geceler onlarca emare bıraktı ruhuma,

Geçer diye bekledim hep,

Canım yandı lakin biter diye bekledim,

Baktım bitmiyor, onları da sevdim.

Artık alışılagelmiş oldu her şey gözümde.

Yokluğunun bıraktığı emarelere sahip çıktım her saniye.

Yanıp yıkılmak çözüm değildi fikrimce,

Ben de ateş oldum sevgilim sensizliğimde.