Gece, bir kız çocuğunun yakarışlarıyla başladı.

Gölge, can yakıcı bir sıcaklıkla gelmişti. Kızın, Gölge'yi ilk görüşüydü, onu çoğu kez başkalarından dinlemişti fakat gerçekten karşı karşıya gelmenin bu kadar korkunç ve can yakıcı olacağını tahmin edemezdi.

"Lütfen," dedi kız çocuğu ama korkudan olmalı ki, kelimelere dili dönmüyordu. Korkudan titriyordu ve sesinin çıkıp çıkmadığını bile bilmiyordu. "Gitmek istiyorum."

Gölge ona yaklaşmamıştı bile. Sisli bir hava gibiydi ama aynı zamanda bir insan vücudundaymış gibi görünüyordu.

"Sakinleş," dedi Gölge. Kızın ondan korkmasını istemiyordu fakat aynı zamanda bunu nasıl yapabileceğini bilmiyordu. Ellerini onu yatıştırmak istercesine kaldırdı fakat kız, yaşlı gözleriyle biraz daha geri çekilmekten başka hiçbir şey yapmadı. "Benden korkma." demeyi denedi fakat sonuç yine değişmedi. Kız, ondan korkuyordu, zira bu yaşta bir çocuğun ondan korkmaması saçma olurdu. Belki de, diye geçirdi içinden Gölge. Belki de zamanı gelmemiştir.

"Git." dedi kız tekrardan. "Korkuyorum senden."

Gölge, sanki büyük bir darbe yemiş gibi sendeledi. Sesler ve görüntüler karışarak zihninde büyük bir karmaşaya yol açtı. Oysa o, insani duyguları hissedemezdi. Bu da neydi?

Onun hayatında karmaşa yoktu, olamazdı, istediği şeyi düşünmesi bile yeterdi. Fakat şimdi, hiçbir şey düşünemiyordu ve feci hâlde başı ağrıyor, kulakları çınlıyordu. Bu kız ona ne yapmıştı?

Şimdi değil, diye fısıldadı bir ses. Gölge'nin zihninin içindeydi. Ateş, henüz yanmadı, uzaklaş.

Kalın, çok kalın bir sesti. Gölge'nin kafasının içindeydi, o sesten ne kadar nefret etse de bazen doğruları söyleyebiliyordu.

Gölge, istemese de, bunu yapmak zorunda olduğunu biliyordu. Ateş tekrar yanmalıydı. Önünde sonunda yanacaktı, Gölge'nin, yalnızca o günü beklemesi gerekecekti.

Son kez, kızın yaşlı ve kızaran gözlerine baktı. Biliyordu, aradığı şey derinlerdeydi. Ve bir gün derinlere bakmak için gelecekti.

Gölge arkasını döndüğünde, kızın şiddetle inip kalkan göğsü biraz olsun sakinleşmişti.

Gölge son kez omzunun üstünden kıza baktı, uzun bir bakışmaydı. Ne kızın gözleri ondan ayrılıyordu, ne de o gözlerini kızdan ayırıyordu. Gölge, aralarındaki bağı uzun, çok uzun zaman sonra hissedebiliyordu ve bu anın bitmesini istemiyordu. Kız, sanki artık korkmuyordu ya da gölgelerin ardına saklanan adamı merak ediyordu.

Gölge, bedenini tamamen kıza çevirdi, ardından bir adım yaklaşarak kızın kulağına eğildi. Kızın nefes sesleri duyuluyordu, göğsü yine şiddetle inip kalkıyordu.

"Bir gün," diye fısıldadı Gölge. "Gerçekten istediğin her şeyi öğreneceksin." Ve ben, senden uzak durmak zorunda kaldığım her günü sana telafi edeceğim, senden sakladığım her şeyi anlatacağım, diye de geçirdi. Ardından kızın sol tarafındaki maun masada duran mumun ateşini söndürdü ve hissettirmeden oradan uzaklaştı.

Geride kalan kızın ise zihninden tüm görüntüler ve sesler silindi.

Merhabaa! Şunu söylemeliyim ki, bunu yazmaya sadece canım sıkıldığı için başladım ve devam edip etmeyeceğimi bile bilmiyorum. Olaylar tam olarak kafamda oluşmadı bile.

Ama eğer, bir gün bunu yayınlarsam her şeyi tamamen düşünmüşüm demektir.

Bunu yazarken ilham aldığım kitaplar/diziler:

Ötanazi Okulu (Maral Atmaca)

Belladonna (Adalyn Grace)

Lordlar ve Vârisler (N.G. Kabal)

Doom At Your Service (K- drama)

Fantom Etkisi (Selin Solaris)

Şimdilik bu kadar, olaylar kafamda oluşmaya başladıkça buraya tekrar geleceğim ve burayı uzatacağım. Şunu da atlamayayım: giriş bölümü olduğu için kısa olacak, bölüm biriktirdikten sonra kısa aralıklarla yayınlamaya başlayacağım.

Başlama tarihi: 26 Mart 2024 Salı 21:21

Bunu yayınlarsam sevmeniz için çok uğraşacağıma emin olabilirsiniz.

Ve son olaraaakkk Sizi Çooooooook Sevdiğimi Unutmayınnnn