Bazı güzel başlangıçlar sayesinde hayatıma yeni bir yön katmıştım. 2 yıl olmuştu boşanalı. Zar zor toparlandığım, sanki hiç evlenmemiş , beraber bir hayat yaşamamış gibi veda bile etmeden bitirmiştik. O dönem ne kadar iyi görünsem de boşanma psikolojisi ile hayatıma biraz zor devam etmiştim. Özellikle ilk 6 ay bu durum devam etmişti.

Babamın bana verdiği pastaneyi abimin fikirleri ile güzel bir hem kafe hemde pastaneye çevirmiştik. Biraz tadilat ile geniş bir alan yaratmış ve hem mahallenin gençlerinin hem de anayol üzerinde sayılması ile halkın da ilgisini çekmiştik. Babamın batırma ikazlarını çürütmüş ve bu 2 yılda çevre yerlere ismimizi duyurmayı başarmıştım.

Elif bu süreçte hamileydi öyle ki bebeği doğalı 2 ay olmuştu bile. Zor bir doğum geçirmişti ve sürekli evde kalarak dinlenmişti. Ara ara bebeğe baktığımda kendi kaybettiğim canımı hatırlıyordum. Bebeğimin mezarına gitmiştim 3 kere. Ortak arkadaşlarımızdan duyduğuma göre evlenmişti boşandıktan 1 yıl sonra. Bu sefer ailesinin bulduğu bir kız yerine, aşık olduğu birisi ile evlenmiş öyle dediler. İlk başta üzülürüm sanmıştım ama aksine bu beni mutlu etmişti. Annem ilk duyduğunda ona kızarken ben gülmüştüm sadece, üzülmemesini hatta onun adına sevinmesini istemiştim. Sonuçta mutlu olmak her bireyin hakkıydı.

Yoğun bir psikolojik destek almıştım hem ailemin zoru ile hemde kendimi toparlamak adına. Hala ara ara gidiyordum.

Bu ara kendimi stresli hissetmem ile 2 kez yine girmiştim. İlk konuşamızda bunun normal olduğunu insanın bazı dönemler stres yaptığını söylemişti ama ikinci kez giderken yaşadıklarım ile bu durumun hoşuma gittiğini söylemişti.

2 gündür bunu düşünüyordum. O adam hala bir dönüş yapmamıştı.

"Esra! "

Abimin bir anda kulağımın dibinde bağırması ve belime dokunması ile çığlık atarak geri kaçmaya çabalamıştım.

"Abi ya! "

Halime kahkahalar ile gülerken ben hızla çarpan kalbimi durdurmaya çalışıyordum.

Kapalı yazısını asmıştım kapıya ama demekki canım abim ışıkları açık görünce gelmişti.

"Madem korkuyorsun kilitlesene kapını güzelim? Böyle alırlar aklını "

Koluna vurup "Aklımı aldın! "

Beni kendine çekip sarılırken saçlarımı arkama atmıştı.

"Kızım nasıl duruyorsunuz böyle? "

Saçlarıma dik dik bakarken gülümseyip

"Neden duramayalım? "

Hepsini arkama toplayıp

"Yani yüzünüze geliyor falan tik olmuyor mu sizde? "

Ciddi ciddi merakla sorması ile kısaca bir düşünüp

"Yani hayır ben rahatsız olmuyorum. Zaten pek açık da bırakmıyorum bugün tokam koptu ondan açık kaldılar. Ayrıca tik de olmuyorum. "

Kafasını sallayıp

"Neyse şey diyecektim ben sana Elif burada Cüzdanı unutmuş malum yarın kızımızın kontrolü var kimlik ondaymış. "

Gülümseyip "Özledim prensesimi. "

"Bende özledim kızımı hadi hızlıca ver gideyim. "

Tepkisine gülüp çanta kattığımız küçük dolabı açtığımda oraya düştüğünü görmüştüm. Alıp abime uzattım.

"Al hadi koş kızına. "

Gözlerini kısıp "yok artık kıskandın mı? "

Yüzümü buruşturup "saçmalama! Minicik bebeği kıskanacak değilim hem bende özledim yani sıkıntı yok abicim. "

Kafasını sallayıp "eve ne zaman geçeceksin bırakayım? "

Etrafa bakıp "burayı toparlamam lazım sonra çıkarım. "

"İyi tamam hadi gittim ben "

Cevap vermemi beklemeden gitmesine gülümseyip yarım kalan masa silme işine devam ettim. Sessizlik hoşuma gitmezken aldığım küçük radyoyu açarak işime devam ettim.

1 saat sonra işim bitince üzerime ince hırkamı giyip çantamı da alarak çıktım. Hava sıcaktı ama akşamları serin oluyordu. Dükkanımın kapısını kilitleyip evime gidecekken karşı apartmanın ilk katında camdan bakan adam ile göz göze geldim. Net görünmüyordu ama uzun boyu ve kısa saçları arkasından vuran ışıktan netti. Kaşlarım çatılırken bakışlarımı çekerek evime gitmeye karar verdim.

Adımlarım hızlanırken hemen mahallenin sonunda sayılan eve ulaşıp kendimi içeriye atmıştım. Saat geç olduğundan ses yoktu.

Odama geçerek direkt bedenimi yatağa bıraktım.

"Esra kızım!? "

Aniden odama dalan annem ile yerimden korku ile kalkmıştım.

"Ne oldu anne?! "

Kısa saçlarını arkasında atıp "ay ne olacak Esra? Neyse senin dükkanın karşısına birisi taşınmış annem diyorum ki sen bize bir paket hazırlatsan bizde Şeyma teyzen ile gidip bir sorsak birşey lazım mı? "

Saçımı arkama atıp "anne odama operasyon düzenlemene gerek yoktu ki. Bana uyanınca da derdin? "

Saatine bakıp "saat 10 güzel kızım kalk yoksa baban şimdi hepsini veresiye dağıtır mahalleye. "

Dediklerine gülüp "aman hayırda lazım. Neyse kalkayım ben anca hazırlanırım. "

Allah'tan kafe de 3 tane yardımcım vardı. Sabah hepsi el birliği ile herşeyi hazır ediyorlardı ve sdaha sonra akşam 6 gibi çıkıyorlardı. Bende akşam part time çalışan üniversite öğrencisi Gizem ve Sıla ile beraber çalışıyordum. Yoğunluk azalınca kapatıyor ve onlar gittikten sonra kafeyi silip çıkıyordum. En geç 12 oluyordu.

Hazırlanma faslım bitince aynadan kendime baktım. Üzerime giydiğim siyah keten pantolon ve beyaz askılı ile hazırdım. Çantamı ve güneş gözlüğümü alarak odamdan çıktığımda salonda oturan annemler e baktım.

"Ben gidiyorum şimdi anne sende gelmeden haber ver paketi hazırlarım. "

Annem gülümseyip "tamam kızım kolay gelsin. "

El sallayıp evden çıkarak yürüyerek ilerledim canım dükkanıma. Dışarıdaki masaları silen Burak beni görünce el sallarken bende ona el salladım.

"Günaydın güzel hanım efendi "

Onun serseri haline gülümseyip "Günaydın Burak nasıl bir aksilik var mı? "

Kafasını sallayıp "aslında var yarın a kadar 20 kişilik pasta ve yanında poğaça, kurabiyelerden ve birde baklava istiyorlar. "

Kafamı sallayıp "sabah erkenciyiz o zaman. Neyse şimdi ben içeri geçeyim hesap işleri var onlara bakayım. "

Kafası ile beni onaylayınca içeriye geçerek çantamı dolabıma katıp telefonumu yanıma alarak kasaya geçtim. Hesap defterlerini çıkartıp ona gömüldüm.

2 gün sonra bir nişan olacaktı burada. Aile arası olacaktı ve henüz organizasyon şirketi benimle görüşmemişti. Telefonumdan mesaj atarak beni aramalarını istemiş ve tekrar kafamı gömmüştüm işlere.

Halil abi yanıma gelmiş ve yeni yaptığı poğaça lardan vermişti. Afiyetle onu yemiş ve karnımı doyurmuştum. Annemden ses çıkmamıştı hala. Sırada bekleyen müşterilerin hesaplarını alarak güler yüzle hem sohbet ediyoruz hemde ödemeyi alıyordum.

"maşallah çok güler yüzlüsünüz? Evli misin kızım sen? "

Karşımdaki teyze'nin ödemesini alırken sorduğu soru ile güldüm.

"Hayır bekarım evli değilim. "

Teyze etrafa kısa bir bakış atıp bana eğildi.

"Aman kızım boşver evlenme. 30 yıllık evliyim kocam, kocamın ailesi, akrabası dıdısı derken yıprandım iyice. En iyisi evlenmemek "

Tepkisine gülümseyip "Tavsiyenize uymaya çalışacağım "

Kafasını memnuniyet ile sallayıp "Aferin kızım hadi kolay gelsin. "

Cevap vermemi beklemeden giderken arkasından güldüm.

Çalan telefonum ile annem arıyordu.

"Efendim anne"

Tatlı tatlı konuşması ile anlamıştım yanında birisi vardı.

"Ay Esra canım yavrum biz geldik karşıya ama ben sana haber etmeyi unuttum. Burada da Kenan oğlum var geliyor almaya sen hazırla annem birşeyler. "

Kafamı sallayıp "Tamam anne zahmet etmeyin hatta ben geleyim. "

Annem keyifle gülüp "tamam annem çay da var hadi gel sen. "

Telefonu kapatıp yanıma alarak birkaç çeşitten kattım yetecek kadar. Doyurucu olması için hamur işi de katmıştım.

Masada sipariş alan Burak a bakıp

"Burak ben gelirim en geç yarım saate size emanet "

Kafasını sallayınca çıktım dükkandan. Hemen karşıya geçip binaya girerken annemi arayarak 1. Katta olduklarını öğrenmiştim. Asansör yerine merdivenden çıkarak annemin ayakkabısının olduğu kapıyı çaldım.. O sırada çalan telefonum ile ekrana baktığımda arayan Elifti.

"Efendim canım "

Arkamı dönerek binayı incelerken onunla konuşuyordum.

"Esra sana işim düştü ya. Yarın Abinin iş yerinde küçük bir kutlama varmış abinde birşeyler yapsan dedi ama bebek ile çok zor olur sen bir poğaça falan yapsan? "

Gülüp cevap verecekken açılan kapı ile arkamı döndüğümde gördüğüm tanıdıl sima ile gülen yüzüm donup kalmıştı. Kaşlarım şaşkınlıkla kalkarken o da benden farksız değildi.

Haber beklediğim adam şuan kapıyı üzerindeki askeri forma ile açmış ve bana bakıyordu.

Gökte arayıp bulamadığım adam karşımda duruyordu....

ahahaha bitti şükür. Biraz geç oldu bölüm ama anca diyelim. Nasılsınız arkadaşlar nasıl gidiyor hayat?

Bugün inanılmaz baş ağrım var ama yine de bölümü tamamladım. Çünkü inadım ve onu yapıp atmam lazım! 😂

yorum ve oy verirseniz çok sevinirim 🥹

Eleştiri yapabilirsiniz ama tabi ki saygı çerçevesi içerisinde 💖💐

O halde size iyi okumalar. Hoşçakalın, okur kalın! 💚