Beklenmedik şeyler olurdu hayatta. Beklenmedik ölümler, beklenmedik mutluluk, acı ve beklenmedik denk gelişler.

Karşımdaki adamın aramasını çok beklemiştim öyle ki asker olduğunu bildiğimden içten içe sürekli korkmuştum. Ama şuan karşımda şaşkın bakışlar atan adam rüya olamayacak kadar gerçekti.

"Esra? Allah aşkına telefonun mu çekmiyor? "

Kulağımda söylenen Elif ile hızlıca kendime gelip

"Geliyor sesin Elif tamam ben hazırlarım öğlene kadar haber veririm. "

Arkadan bebek ağlama sesi gelirken hızlıca veda edip kapatmıştı. Telefonu kulağımdan indirip aramızda ki 3 adımı aştım.

"Merhaba. "

Kafasını sallayıp kenara geçmişti.

"Merhaba annemler içeride buyurun. "

Kafamı sallayıp yanından içeri geçtim. Gözümün ucu ile ona baktığımda o da bana bakıyordu.

Bakışlarımı kaçırıp sesin geldiği yöne ilerledim. Salondan girmeden yüzüme gülümseme kondurup

"Merhabalar "

Diyerek girmiştim. Annem memnunşyet ile beni sürerken Şeyma teyze ve tanımadığım kadın da gülümseme ile ayaklanmıştı.

"Merhaba hoş geldin canım gel lütfen. "

Kafamı sallayıp elimdeki kendi dükkanımın ismi yazan poşeti uzattım.

"Mahallemize hoşgeldiniz ben Esra karşıdaki kafenin sahibiyim. "

Bana sarılıp "memnun oldum canım bende Tülay. Oğlum Kenan kendisi de "

Sarılışına karşılık verip elindeki boş bardak ile gelen adama baktım. Kısa bir baş selamı verip

"Memnun oldum Kenan bey. Esra ben de "

Elini uzatınca tutup sıktım.

"Bende memnun oldum oturun lütfen ayakta kaldınız. "

Onu onaylayıp annemin yanına oturmadan Şeyma teyze ile de sarıldım.

"Ay Esra yüzünü gören cennetlik kızım. Seni görmek için günü de orada yapacaz az kaldı. "

Şeyma teyzenin sitemine gülümseyip

"Canıma minnet valla neden olmasın. "

Cevabım ile bayanlar gülerken Tülay teyze ayaklanmıştı.

"Ben bunları servis edeyim kokusu dışarı kadar geldi. "

Annem dizime vurup

"Sen otur Tülaycığım Esra halleder yorgunsun zaten. "

Annem e destek çıkarak "tabi ben halledeyim. "

Ayaklanarak elinden poşeti aldım.

"Peki oğlum Esra'ya yardım eder misin? "

Kafasını sallayıp ayaklanırken peşimden geliyordu. Önden çıkıp salonun yanındaki mutfağa geçtim.

Pratik şekilde dolaptan tabak çıkartıken yanına ilerleyerek paketlediğim yiyecekleri çıkarttım.

"Sizi burada görmek şaşırttı beni. "

Kaşlarım çatılırken ona baktım.

"Neden? "

Ciddi bir bakış atıp "olağan şekilde arabama azıcık da olsa vursanız da Ece geleceğinizden emin değildim. "

Alay barındıran sözleri ile yutkunup "Asıl size hayret ettim. Bu titizlik ile nasıl trafiğe çıktınız? "

Omuz silkinip "sandığınız kadar titiz değilim sadece arabam değerli. "

Kafamı sallayıp gülümsedim..

"Yaptırdınız mı aracı? Dönmediniz bana. "

Ona soru sorarken bir yandan da tabakaları ayarlıyordum.

"Evet kardeşim Eren yaptırdı."

"Peki ödemesini yaparım ben size. Hatalıydım çünkü. "

Çekmeceden çatal alıp tabaklara katarken

"Gerek yok çok hasar yoktu zaten. "

Gülmemek için kendimi tutup iki tabağı elime aldım.

"Ondan kalp krizi geçirmenize ramak kalmıştı yani. "

Cevap vermesini beklemeden salona geçtiğimde annemler sohbet ediyorlardı.

"2 aylık torunum var şimdi gelinim de onunla ilgileniyor "

Tülay teyze gülüp "ne güzel allah bağışlasın. "

Tabakları bırakıp yerime oturduğumda iki tabak daha getirmişti. Kendime hazırlamamıştım.

"Esra canım kendine neden hazırlamadın ? "

Tebessüm edip "pastanede gelmeden atıştırmıştım ben afiyet olsun size. "

Annem dizime vurup "Baban yarın Esra ile bankaya gidelim diyordu işin var mı? "

Ah baba ah !

"Yarın çok yoğun olacak anne malum nişan var birde sipariş çok yarına onları yetiştirmem lazım"

Tülay teyze gülüp

"Kenan gidecek yarın aslında gitsinler beraber "

Kenan kafasını sallayıp "Evet gideriz beraber. "

Annem babamla konuşacağını söylerken kolumdaki saate baktım.

"Ben gideyim diğer çalışanlarda gelecek. "

Annem onaylarken Tülay teyzeye baktım.

"Tekrar hoşgeldiniz birşey lazım olursa camdan da seslenseniz duyarım "

Şeyma teyze gülüp "haklı valla ben bile bazen seslenirim "

Kafamı sallayıp güldüm. Hepsi ile vedalaşıp çıkışa giderken Arkamdan Tülay teyze ve Kenan geliyordu.

"Ellerinize sağlık kızım çok güze olmuştu hepsi. "

"Afiyet olsun. "

Asansöre binmeden merdivene yöneldim. Arkama bakmama engel olarak merdivenleri inip binadan kendimi attım hızlıca. Saçlarımı arkama atıp karşıya geçerek kafenin içine girmek yerine dışarıya oturdum. Zaten yoğunluk da azaldığından diğerleri de çıkmıştı. Gelen diğer çalışanlar ile mutfağa geçerek hepimize kahve yaptım. Elimdeki tepsi ile dışarı çıkarak yerime oturduk.

"Esra abla? "

Mahallenin çocuklarından olan Emreye baktım.

"Efendim canım? "

Arkasında duran birkaç arkadaşı ile bana bakarlarken birbirlerine bakıp

"Bizim bugün öğretmenimizin doğum günü. Ona pasta alsak sonra sana versek parayı olur mu? "

Çekinerek sormaları beni gülümsetirken yerimden kalkıp

"Bir şartla. "

Hepsi sessizce bana bakarken

"Para istemiyorum ama dönem sonu karnenizi istiyorum. Hadi gelin bakalım "

Hepsi gülerek gelirken vitrindeki pastaları gösterdim.

"Ay bu kelebekler çok güzel bence bunu alalım. "

Hepsi tek tek konuşarak ortak bir karar buldular. Pembe üzerinde çiçekler olan pastayı hazırlayıp üstüne kenarda duran kelebek lerden de kattım..

Güzelce paketi kapatım başka bir kutu alarak içine kurabiye çeşitlerinden de kattım.

İkisini de poşetlere katıp

"Alın bakalım. "

"Teşekkürler Esra abla "

Onlar giderken peşlerinden baktım.

"Esra gel bak kahven soğudu. "

Kafamı sallayıp "sorun değil soğusun "

Yerime tekrar oturup çok soğumamış olan kahveden bir yudum aldım. Yanımda getirdiğim defteri açıp

"Şimdi yarın bildiğiniz gibi siparişler var birde Elif aradı abimin iş yerine de poğaca çıkartacaz. Yarın zaten hepimiz buradayız. İşi olan varsa söylesin ki ona göre ayarlama yaparız. "

"Valla kimsenin işi yok da nişan günü? "

Saçımı stresle kaşıyıp

"Orası çok karışık. Şimdi sizler de yoruldunuz bu hafta. Maşallah işler de arttı. "

Halil abi gülümseyip "dert etme hallederiz herşeyi. Olmazsa kızlar dinlensinler. "

Akşam geç saate kadar bu konu hakkında konuşmuş ve hep beraber kafeyi toparlayarak evlere dağılmıştık. Evimin önüne geldiğimde evden çıkanlar ile şaşkınca baktım. Gözlerim öfke ile dolarken anlamazca anneme baktım.

"Ne işi var bunların burada?! "

Babam yanıma gelirken öfke ile baktım yüzüne.

"Ne işin var senin burada ya? Niye geldin? "

"Kızım "

Annem koluma girerken babamın yanında duran Kenan a baktım. Öfke ile bakıyordu eski kocama.

"Sadece konuşmak için geldim Esra. Son kez "

Kafamı alayla sallayıp " Konuşmak için? Hatırladığım kadarıyla annene söylemiştim bir daha seninle mümkünse karşılaşmak istemediğimi? "

Babam sessizce beklerken annem ve Tülay teyze yanımda bekliyordu.

"Bak biliyorum sinirlisin! Bende o zamanlar öfkeliydim kendime acımız vardı bizim sana destek olamadım. "

Gözlerim dolarken öylece baktım.

"Benimde acım vardı. Bende kaybettim çocuğumuzu? Ya benim sana en ihtiyaç duyduğum o zamanlarda yoktun ki ? "

Parmağında parlayan yüzüğe baktım.

"Evlisin birde sen. Hadi benden utanman yok o kıza da yazık değil mi? "

Sessiz kalırken iç çekip "Buradaki okula geldim. Sık sık karşılaşacağız o yüzden konuşmak istemiştim. "

Babam boğazını temizleyip "Git artık diyeceklerini dedin. "

Ali onaylayıp giderken omuzlarım düştü anında. Boğazıma oturan yumru beni boğarken dudaklarımdan firar eden hıçkırık ile istemeden ağlamaya başlamıştım. Tülay teyze sırtımı sıvazlarken bir yabancı olmasını umursamadan içimde tuttuğum herşeyi atmıştım. Babam ile göz göze gelmek istemiyordum. Şu 2 yılda toparlamam için elinden geleni yaparken şimdi tekrar dağılmıştım.

Özür dilerim baba senin zar zor topladığın enkaz tek bir darbe ile yerle bir oldu...