Bu bölümde artık texting kısmı başlayacak

Bu atacağım son bölüm eğer bu bölme de en az 10 oy gelmezse kitaba devam etmeyi düşünmüyorum.

Başlıyoruzz🧡

Elimde ki telefonla koşarak polislere gidip numaradan gelen mesajı araştırmalarını sağlamıştım.

Karakolda numaranın yerini tespit etmeye çalışsalarda hırsız bey çoktan telefondan kurtulmuştur.

Haır kendi telefonu da değil, kasaptan çaldığı telefondan yazmış.

Fakir mi acaba?

İfadeni verdikten sonra karakoldan çıktım ve soğuk rüzgar ile tüm vücudumu ani ürperti kapladı.

Eve nasıl gidicem yaa

Haır Karakola getirmeyi biliyorsanız eve de bırakın kardeşim.

Annemi aradığımda telefondan çığlık sesi geldi.

Drama başlasın.

"Nerdesin sen dünden beri? Kaç defa aradık seni? Sen bizim telefpnları açma diye mi gönderdik seni? Ne kadar korktum haberin var mı? Baban bilet aldı yarın oradayız. O telefon boşuna yok, biz aradığımızda açılacak."

Annem söylediklerini bitirdikten sonra derin bir nefes aldı ve ben konuşmak için ağzımı araladığımda söylenmeye devam etti.

"İyi var koptuğu var, sen aramadın kalbimize indi. A binlere bir şey de diyemedik gelmesinler diye cevap ver bana telefon niye açılmıyor? "

Umarım sadece benim annem böyle değildir.

"Telefonum-"

"Bahaneye bak. Anneye cevap verilmez o telefon ben aradığım saniyede açıla-"

"Ya yeter anne bir nefes al artık, telefonum bozulmuş arama filan gelmemiş yeter ama yaa, babama da söyle iptal etsin biletleri. Aaaa... Sorguya da çekme beni" diye içimden çıkan aslan annemin uyarıcı "ezgi" sesiyle kesildi.

"Tamam anne, uykum başka bir konu var mı?"

"Yok yavrum, yemeklerini güzelce ye. Paranı harcamaktan korkma biz sana hep para atarız yavrum tamam mı?" dedi ve beni kırk dakika daha sorguladı

Telefon kapandığında otobüs durağına gelmiştim.

Durağa oturup ayakarımı karnıma çekip ısınmaya çalıştım, ve beni yalnız bırakmayan karnımın gurultusuyla yolu izlemeye koyuldum.

Acaba nasıl biri?

Otuz-kırk kişinin telefonunu çaldığına göre bayağı yeteneklidir de tipi nasıl bir türlü hatırlamıyorum.

Giyimi... Giyimi mi hatorlıyorumda kesinlikle hırsızlık yapabilecekmiş gibi durmuyordu aksine istanbul beyefendisi, çok şık ve kibar birine benziyordu.

Ama yüzünü hatırlamıyorum, bende ki B12 sadece önemli şeyleri götürüyor. Rezil olduğum hiçbir anıyı silmezken gitti adamın yüzünü beynimden sildi.

Telefonuma gelen mesajla düşüncelerim dağılmış ve telefonumu cebimden çıkartmıştım.

0534 42***: Kız beni mi düşünüyorsun?

0534 42***: Eee beni niye polislere tarif etmedin? Kendimi senden dinlemek isterdim.

Ayağa kalktığımda karıncalanan ayağımla yere yapıştığımda ıslak betonla bütünleştim ve dudağımı bükerek ayağa kalktım.

Etrafta kimse yok diye sevinirken

0534 42**: bir video gönderdi.

0534 42**: KRMDKDIKDMDMDN JDJDJD JDJFJFJ DJDJDJJFJ KDKDKFKASK

0534 42**: Düşüşe bak pü ah ah hahah

Gözlerim videonun çekildiği açıya kaydığında motosikletli yüzü kapalı bir şekilde kahkaha atmaya devam etti ve ben ona koltuğunda motora atlayıp uzaklaşmaya başladı.

Siz: Bulucam lan seni

Siz: 100 lira mı da istiyorum. Cüzdanımı da vereceksin.

Siz:O videoyu da sil ve ben polise gidiyorum.

Mesaj yazmaya devam ederken yanımdan geçen motor ile telefonum tekrar gitti.

Yine o aldı.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Nasıldı bölüm ?

🎀🎀🎀💖💖💖

​​​​​​​​​​​

​​​​​