Başlıkk 🥺

Evvvett, Hayatta kalma yarışmamıza hepiniz HOİGELDİNİZZZZZZ

Bakalım bugün adaya kim veda ediyor.

Uzatmadan başlamak istiyorum çoook heyecanlıyım...

Başlayalım.

Kara hiç tereddüt etmeden silahı bana doğrultmuşken gözleri alev alev yanıyordu "Sen doğduğunda bu ülkeye lanet yağdı, çevrende ölen herkesin tek sebebi sensin. Benimle beraber cehenme gelmek zorundasın deyip kaburgalarıma ateş etti.

Zar zor kendimi tutup çığlık atmamak için dudağımı parçalarcasına ısırdım.

Duyulan silah sesiyle Kemal hızla içeri girdi o daha olayın şokuyla beni ve kanlar içinde kalmış bedenimi süzerken Kara bana doğru hareket edip cebinden çıkardığı bıçakla beni bağladıkları ipi saliseler içerisinde kesti.

"Delirdin mi sen zarar vermiyecektik." dedi Kemal dehşete düşmüş haliyle

Kaburgalarımda inanılmaz bir acı hissederken kesik kesik nefesler almaya çalıştım. Kara beni sırtına atmaya çalıştığı sırada bacak arasına attığım tekmeyle beni yere atıp acıyla inlediğini duyduğumda yerde sürünerek uzaklaşmaya çalışıyordum.

Tüm bedenim hareketsiz kalmaya mahkum edilmişti ama kendini zorluyordum... Zorladıkça daha fazla canım yanıyordu.

Kendimi toparlayıp ayağa kalktığımda sendeleyip duvara zar zor tutundum.

Gözlerim kararıyordu.

Kara bana doğru ilerlediğinde siyah gözleri daha da kararırken aynı zaman da parlıyordu, gülümsüyordu.

Kurşun vücudumu ele geçirirken ayakta duramayarak devrildim, Kara bana doğru gelip önümde diz çökecekken cebinden sigarasını da aynı anda yaktı.

Ben geriye doğru gitmeye çalışırken en azından gücümü boşa harcamamak için yerimde durup sadece nefes almaya çalıştım.

Gözlerini bir an bile benden kaçırmadan "Seni bırakırım sevgilim-" lafını bölen "Sevgi götüne girsin" lafım olmuştu.

Yüzünde iğneleyici bakışla bana bakıp "Yalvarıcaksın ve sonra anında kurtulup gideceksin"

Ben alayla bütün odayı dolduracak bir kahkaha atıp "K- Komik... Be- beni tanımı... yorsun""

Kara'nın dudakları aşağı doğru kıvrılırken yalancı bir hüzünle "Çok yazık demek sende benimle kalmak istiyordun." Kara konuşurken acıdan gözlerim kapanmaya başladı.

Hareket etmemle hissettiğim acı çığlık atmama neden olurken Kara gülümsedi "Çok güzelsin. Efe belkide haklıydı, benim olmak yerine bir piçi seçtin" ve elinin tersiyle yüzüme tokat attı.

Beynim durmuştu.

Onu duyuyor ama anlayamıyordum.

Gözlerim Kemal'e kaydığında bana resmen özür dilermiş gibi bakıyordu.

Kara içtiği sigarayı yüzüme üflediği anda göğsüne tekme attım "Tek yapman gereken “Kara yalvarırım bırak beni” diyeceksin Maya Toprak."

Hayır...

Kimseye yalvarmayacaktım.

Elimle nah işareti yapıp başımla Kara'nın bakması için gözlerimi oynattım.

Kara önce elime baktı sonra aniden ayaklanıp bileğimden tutup beni de kaldırdı ve benim attığım çığlıkla o çığlık uzun süre yankılandı.

Biraz yürüyebildiğimi fark ettiğimde kolumu hızla Kara'nın elinden çektim Kara bana dönüp baktığında parmak uclarıma basıp onunla aynı hizaya gelmeye çalışıp dudağına yapıştım.

Özür dilerim Mourir, yapmam gerekti

Kara önce şoka girse de sonrasında karşılık verdi ona sarılmış gibi yapıp belindeki silahı hızla alıp geri çekildim.

Aramızda bir iki mesafe varken silahı Kara'ya doğrulttum Kemal de aynı hızla bana silahını doğrultmuşken hâlâ ayakta durmak bir yana acıdan inlememek için şuan kendimi parçalıyordum.

Kara bana adım attıp "Her seferinde buna kanmam aptallık"

"Doğru aptalsın"

"Sık, ölümüm senin elinden olsun" bir adım daha yaklaştığında silahı kendi kafama dayadım.

Göz kırpıp "Beni ne kadar tanıyorsun" Kara ciddileşip "indir şunu, seni benim öldürmem gerekiyor." diye kükrerken ben geri adım atamadan üzerime atıldı, silahı almaya çalışırken silah sesi geldi.

Etraf kan dolarken bende donmuştum.

🌺🌺🌺

Mourir'in Anlatımıyla

Kulübeden gelen silah sesiyle koşarak alt kata inmek için merdiven aradım.

Ev tek katlıydı...

Yusuf içeri girdiğinde dışarıda polis arabalarından çıkan gereksiz gürültüden daha çok muhabirlerin gürültüsü vardı.

Ben arka odalara doğru ilerlerken içeri kimin adamı olduğunu bilmediğim bir kaç kişi daha girdi.

"Buldumm" Yusuf'un sesiyle yatak odasının olduğu tarafa doğru koştum içeride yatağın hemen önünde halıyla gizlenmiş tahta bir kapak bulunurken Yusuf çoktan içeri dalmıştı.

"Mayaaa" ben içeri girdiğimde sadece yerde kanlar içinde yatan Maya vardı, başka da kimse yoktu.

Yusuf'un göz yaşları akarken Maya'yı kendi kucağıma aldım.

"Özür dilerim kardeşim, erken gelemedim." ve sakince bir kaç damla daha göz yaşı döktü.

Maya gözlerini yarım açıp gülümseyerek "Eda kim lan" dedi ben konuştuğu için onu göğüsüme bastırırken Yusuf elimden çekip aldı Maya'yı

Özür dilerim Arı, sen bunları hakketmedin.

Yusuf'u ilk defa böyle görüyordum biri için göz yaşı dökerken Maya'yı kucağına aldığı gibi merdivenlere yönelirken bende diğer ters tarafa doğru yürümeye başladım.

O sikik herifi bulmam gerekiyordu.

"Kara!! Çık lan dışarı" diye bağırdığımda birşeyin devrilme sesi gelmesiyle daha hızlı yürüyüp arka kısma geçtim.

"Tüm dünyanın karşısında senin derini yüzücem, çığlıkların tüm dünyada yüz yıllarca anılacak." Kara başka bir merdivenle yukarı kaçtığını gördüğümde içeride dolaşan adamları peşlerine takıp ana merdivene koştum.

Maya'ya yaptıklarının cezasını bizzat bana verecekti.

Yukarı çıktığımda Kara'nın bindiği arabaya doğru ateş etmeye başlarken aynı zamanda arabama atladım.

Arabayla drift atarak Kara'ya yetişmiştim ki arabadan başka biri sarkıp ateş etmeye başladı.

Dizimi direksiyona dayayıp kendimi pencereden sarkıtıp adamın kafasına sıktığında anında pencerede asılı halde kaldı.

Tekrar içeri girip son gaz, gaza basıp Kara'nın önüne geçtim.

Ölmek için yalvaracaksın...

En iyi Kara biliyordu onu yakaladığımda neler yapacağımı, Maya'ya zarar vermenin ne demek olduğunu gayet net bir şekilde herkese anlatacaktım.

Arabayı Kara'nın arabasının önüne kırdığımda geri geri gidecekken Burak diğer taraftan kıstırdı.

Her zaman en iyisiydi Burak...

Ben arabadan indiğimde Kara ön camdan bana bakıp kafasını yana yatırdı, arkasından çıkarıdığı silahı kafasına dayadı, biliyordu benim elime düştüğünde asla onu öldürmeyeceğimi

Ben ona doğru hareket etmeden Burak fark ettirmeden aracın yan tarafına geçmişti.

"Hadi küçük korkak bu kadar oyun yeter çık dışarı" ben bağırdığımda Kara tetiğe götürdü parmağını Burak son anda durduğu mesafeden Kara'nın eline sıktığında silah arabadan dışarı uçtu.

Kara tüm camları ve kapıları kilitlerken az önce camdan sarkan adam canın kapanmasını vücuduyla engelliyordu.

1 gün içerisinde bu adam yüzünden sınır dışı edilme ihtimalim oluşmuştu.

Yavaş adımlarla arabaya ilerlediğmde zevk almaya başladım.

Düşmanının gözünde ki o çaresizlik ve korku her insana zevk verebilir.

Ona yapacaklarımı düşününce bu zevk katlanarak büyüyordu.

Cana iki defa tıklatıp "Senin oyunun bitti küçük Mafyacık! Sıra bende, canın çok yanıcak üzgünüm. Bu oyun iki kişilik sonuöta dimi?" Kara elleriyle torpido gözünü kurcalayıp içerisinde bir silah arıyordu.

Burak neşeli bir şekilde bana doğru yaklaşıp "Bana bak yakışıklı çocuk bununla fazla vakit harcama yengem bekler." Deyip kendi arabasına yöneldi.

🌺🌺🌺

"Kusura bakma yaşlı kurt o adamı sana vermek gibi bir niyetim yok." dedim Kenan'ın, Kara'yı istemesine

Yaşlı Kurt, yaşlanmış, onun yöntemleri artık o kadar acımasız, korku ve zevk vermıyor.

Benim yöntemlerimle çözücez...

Kara gözlerini açmaya çalışarak "Benim için kavga etmeniz ne tatlı" normalde ciddiye alırdım ama şuan benim mekanımda ayaklarından zincirlerle tavana asılmış, kandan tanınmayan biri çokta ilgimi çekmiyor.

Kenan'ı da ilk defa böyle görüyordum büyük yorgunlukla, dik duruşunu hiç bozmadan karşımdaydı.

İlk defa ceketini çıkardığını görmüştüm Beyaz bir gömlekle Kara her konuştuğunda suratın tekme atıyor... Hırsını alamıyor eline aldığı kırbaç ile nereye denk geldiğine bakmadan vuruyordu bu da benim hoşuma gidiyordu.

Kenan Toprak değişmemişti hâlâ genç görünümlü yalnızca ailesine değer veren, herkesin iyi iş adamı olarak bildiği karanlık, her boku yapan bi' katil olarak karşımdaydı ki benimde ondan aşağı kalır yanım yoktu açıkçası

Kenan Kara'yı vermeyeceğimi anladığında "Hastaneye geçelim" deyip önden çıkınca Lukas'a bakıp parmaklarımla daireler çizdim havada Lukas hemen anlamış olacak ki Kara dönmeye başladı hızlı bir şekilde önüne de iki kişiyi bıraktım. "Soyun! Sikini kesicem"

🌺🌺🌺

Saatlerdir orada o adamla vaktimi boşa harcıyordum Mayamı ameliyata almışlardı ve olayın üzerinden 2 saat kadar geçmişti.

Yusuf gözlerinde ki ateş ile kapının önünde gidip geliyordu kimse ile tek bir diyaloga girmeden sadece bekliyordu.

Yusuf genel olarak herşeyi alaya aldığından güçsüz görünse de çok güçlü biriydi sadece duygularla hareket ediyordu.

Yaşlı, uzun boylu bir doktor ameliyathaneden çıktığında kapıda bekleyen herkes aynı anda ayaklanıp doktorun söyleyeceklerini dinlediler.

Kenan Toprak bile kızı için endişeliyken Maya'nın annesi buraya gelmemek için elinden geleni yapmıştı.

Hiç değişmemiş, hâlâ Maya'ya değer vermeyen bir kadın.

Bu ailenin tamamı deli, bunu anlamak için ekstra bir çabaya artık gerek duymuyordum.

"Şuan da durumu için bir şey söylemek doğru olmaz, çok fazla kan kaybetmiş durumu kritik"

Kritik?

Maya'nın yokluğunu hissetmemle Doktorun yakasına tutup duvara yapıştırdım "Elinden gelenin daha fazlasını yapacaksın, kurtar onu yoksa tüm sinirimi senden alırım Doktor"

Birkaç hemşire bizi ayırırken güvenliği çağıran hemşire Yusuf'a baktığında aniden susup "Elimizden geleni yapacağız Yusuf bey"

Tekrar koltuğa oturduğumda ameliyat kapısından başka bir hemşire geldi "Maya Toprak için 0 RH(+) kan lazım-" kadın daha lafını bitirmeden oturduğum yerden "Benim kan grubum uyuyor" diye sakın bir ses tonuyla atıldığımda kadın gülümseyip "beni takip edin" dedi ve koridorda yürümeye başladı.

7 saat Sonra

Maya'nın Anlatımıyla

"Susunnn" diye bağırdığımda gözlerimi hâlâ açabilecek gücüm yoktu.

Mourir'in oda da sesi duyulduğunda az da olsa gözlerimi aralayıp odaya baktım.

Abim baş ucumda Büşra diğer tarafımda ve ben bu odaya getirildiğimden beri flört edip gülümsüyorlardı abime baktığımda benim iyi olduğumdan mı yoksa Büşra geldiğinden mi bilmem keyfi yerindeydi

Abim üzülmüşmüdür acaba

Yok bee, Abim vicdansızdır. Üzülse de döveceği biri olmadığındandır.

Sağ tarafımda büyük bir sancı hissettiğimde ağzımdan çığlık koptu.

Mourir, Büşrayı kaldırıp yanımda duran sandalyeye oturduğunda ters ters bakmaya başladım.

Aklımdan "Eda kim?" sorusu çınladı.

Gözlerim tekrar kapattığımda alnıma konulan öpücükle "Mall" diye bağırdığımda abim kahkaha atıp Mourir ne oldu dercesine bana baktı.

"Sen git Eda'yı öp lan"

Abim tekrar kahkaha atıp "Eda hâlâ var mı lan" diye gülmeye devam ederken Büşra ayak ucumda oturup elimi tutmuştu.

"Yaa Eda değil Edwa o da kız değil erkek"

Kafamı "yaa he he" dercesine oynattığımda tekrar canım acımıştı ve usulca inlemiştim.

Mourir ciddi yüz ifadesi takınıp "Senin bu mal abin ve benim ortak lise arkadaşım Edwa" parmağıyla Abimi işaret edip "Bu malda çocuğa Eda demeye başladı, çocuk türkçe bilmediğinden sorun etmiyordu ve çocuk da gay yani, öyle bir bana bir Yusuf'a yürüyerek şansını denerken birini buldı ve bizi bıraktı. Yusuf hâlâ da konuşuyor diye biliyorum."

Ben ve Büşra aynı anda gülmeye başladığımızda Mourir hayranlıkla bana baktı "Özlemişim gülüşünü"

Gözlerimi devirip Abim ile Büşra'ya baktım.

"Siz ayrılmıştınız niye hâlâ birbirinize yavşıyorsunuz"

Son kelimeyi söylememle abim kafama vuracakken Mourir elini havada yakaladı.

"Biz ayrılmadık ki" dedi büşra masum haliyle

Kankam yaa, kıyamam daha haberi bile yok abimin onu terk ettiğinden.

"Maya ben sana şaka yapmıştım sen kaçırılınca da sana doğruyu söyleyemedim biz evlen-" abimin lafını yarıda kesen elinde çilekli süt ve çekirdekle içeri giren Burak oldu.

"Oooo yengoş uyanmışsın"

"Yengoşş ne lan" diye araya girdi Mourir, Burak gözlerini devirip ilkokul çocuğu gibi "Ben seninle küsüm" deyip kafasını yana çevirdi.

Mourir "Burak" dedi uyarıcı ve sert bir tonla Burak ona bakıp "Benim odamı Maya'ya vermeden önce düşünecektin onu" deyip elindeki sütü içmeye devam etti.

"Çıkın dışarı ama yaa uykum var" Abim ve Büşra ayağa kalkıp ele ele tutuşunca Burak küçümser bir bakış atıp bana döndü "Maya Toprak bu adamla başarılar" deyip elindeki sütü çöpe atıp çıktı.

Oda da ben ve Mourir kalınca zar zor kolumu oynatıp üzerimdeki ince battaniyeyi kafamın üzerine çektim. "Sende çık bekleme başımda"

"Ben şuan tam olarak neden cezalandırılıyorum."

"Ceza?" Battaniyeyi kafamdan ittirip Mourir'e baktığımda saçların battaniye ile elektriklenmişti.

"Yüzünü göremediğim her an ceza"

Adam konuşmayı, tavlamayı biliyor ama artık herkesten korkar haldeydim.

"Bak benim aşka olan inancım kalmadı sende belli ki zamanla diğerleri gibi olucaksın bu yüzden boşuna bağlanma"

Yüzünde anlam veremediğim bir ifade oluşunca koktuğunu yatağa daha da yaklaştırdı. "Ben çok az insana değer veririm ve bunların en başında sen varsın ayrıca sen ne dersen o benim için Karımın dediklerini yapmayacaksam neden sevgilim olsun ki"

Karım mı dedi o

Karım dedi.

Bu evlenme teklifi dimi? Ben yanlış anlamadım her halde, resmen evekneme teklifi

Allah'ım

İçimdeki sevinci dışarı vurmadan ciddi bir tonda onu süzdüm. Taş gibi yeminlen.

"Bana yaklaştığın her an aklıma Efe gelicek o taciz edildiğim an aklıma gelicek ve ben hala insanların bana dokunmasından korkuyorum bana her sana aşığım dediğinde aklıma Kara gelicek intikam için beni yakan adam, ben yaşadıklarımı gizlemek için her şeyi alaya alıyorum. Mourir ben kimseye güvenmiyorum benim içinde bu hayatta değer verdiğim çok az insan var ve bu listede sadece 3 kişi olucak

1- Abim

2- Kendim"

Gözlerinde bir umutla "3.kim peki" dediğinde gülümsememi engelleyememiştim.

Üçüncü kişi ondan başkası değildi. "Zaman gösterecektir"

"Peki Arıcık, ben o zamana kadar beklerim."

Bir bölümün daha sonuna geldik

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum ❤️❤️

Buraya "#" bırakınız...

Karekterler hakkında düşüncelerinizi buraya yazabilirsiniz 🧡🧡🧡🧡

(≖ ‿ ≖)✧ GOT IT

(๑′ᴗ‵๑)Ｉ Lᵒᵛᵉᵧₒᵤ