Aşklarımmm selammm

Napaysınız ?

Sıkıldım dedim bölüm yazayım.

İyi okumalar minik arılarım 💫

Mourir yüzünde donuk bir ifadeyle bana bakarken kulaklığımı tekrar takıp nereye gittiğimi bilmeden yürümeye devam ettim.

"Bunu başkası söylese belki gururumu alıp giderdim ama aşkta gurur olmaz, seni bırakmaya niyetim yok"Ben daha söylenen sözle arkamı dönmeden önüme geçip beni sırtına aldı.

"Bırak bee, Aptal, Mal, Gerizekalı, Amip beyinli, Tek hücreli, domuz, odun, Hayvan, Salak, Şizofren, katil, psikopat, kafasız, Oksijen israfı, Hatalı doğum, Maymun, Varoş, Beyinsiz, Beynini kulanamayan Y hücreli varlık, Gereksiz, Lüzumsuz, Aklıma başka bir şey gelmiyor" diye bağırdığımda hem nefesim kesilmiş hemde arabaya gelmiştik.

Adrien kalkıp bana doğru hareket edeceği sırada Mourir arkasından silahını çıkardığı anda Adrien ellerini hayır anlamında sallayıp durdu.

İnsanların gözü hâlâ bizdeyken " J'ai tenu bon pour Maya jusqu'à maintenant. Si je te revois autour de Maya, elle te baisera d'abord et ensuite te mettra en pièces. Tu as l'intention de l'exposer dans ma maison comme un artefact historique. . Je ne veux pas t'arracher le cœur et l'accrocher au sommet de la Tour Eiffel. (Bu zamana kadar Maya için dayandım eğer seni bir daha Maya'nın etrafında görürsem seni ilk olarak siker sonrasında ise parçalara ayırıp evimde Tarihi esermiş gibi sergilerim ve kalbini Eyfel'in tepesine asılmasını istemiyorsan uzak dur.)

Ne dediğini her zamanki gibi bilmiyorum ama ya uzun uzun sövdü ya da yaratıcı bir şekilde tehtid etti.

Silahı indirmeden Adrien'in ayağına sıkıp arabaya bindi.

Mourir arabaya binince ellerim titremeye başladı.

~flashback~

Efe'nin dudakları boynumu emerken "yapma nolur yapma" diye bağırıyordum.

Kıyafetlerimi bir bir yırtarken göz yaşlarım sel gibi akıyordu. "Maya sen sadece bana aitsin ömrünü sonuna kadar burada benimle yaşayacaksın. Bana ait olarak kimsenin seni görmeyecek bir yerde benimle" diye bağırdı.

Onu kendimden uzaklaştırmaya çalışırken saçlarımı ellerine dollayıp çekmesiyle çığlık attım "Senin tek sahibin ben olucam. "

Tek elinde ellerimi birleştirip diğer eliyle de pantolonunu açmaya başladı. "Efe Allah belanı versin bırak benii"

-Efe yapmaa, kıyma bize

-Efe ben senden başkasını sevmedim Efee

Pantolonunu indirdiğinde karşımda boxerı ile kalınca benim kıyafetlerimi tek eliyle yırtmaya başladı.

Göz pınarlarım kuruyana kadar, sesim kısılana kadar "Efee yapma" diye bağırmaya devam ettim.

Gözlerim kapanacak kendi Abimin kapıyı kırıp içeri girmesini gördüm.

~Günümüz~

Mourir elini omzuma yerleştirdiği anda "Efe dokunma" diye çığlık attım.

Tüm vücudum titrerken Mourir'e bakamıyordum bile, niye durduk yere o lanet olası ana gittim.

"Durdur arabayı inicem. " kısık sesimi yükseltmeye çalıştıkça daha fazla korkak ve titrek çıkoyordu.

"Mayam sen benden mi korktun, ben seni canımdan çok seviyorum korkmuyorsun değil mi? " Mourir arabayı durdurmuş bana bakraken düşündüm ben Mourir'i gerçekten seviyordum peki neden birden Ondan korkmuştum

Arabanın kapısını açıp indiğimde konuşacak halim yoktu. Her şey güzel giderken tekrar gözlerimde o lanet anı canlandı. 1 yıldır ilk defa oldu.

Mourir'in Anlatımıyla

1 yıldır her gece o anı tekrarlanıyordu.

Ve gündüz, Maya'nın yanında ben varken, bana bakarak, gözlerinde benden de umudunu kaybetmiş edasıyla, ne düşünüyor? Benim onu gerçekten sevip sevmediğimi mi?

Maya önüne bakmadan diğer caddeye doğru yürürken uzaktan bi' araba göründü.

Maya farketmedi. Fark etmiyordu

Arabadan çıkıp ona doğru koşarken aynı zamanda "Maya" diye bağırdım. Dalmıştı, duymuyordu

Maya'nın yanına varmama az kalmıştıki araba sanki daha hızlandı.

Benden önce araba Maya'nın yanına varıcaktı. Maya şoka girmiş ve beni duymuyorken araba son sürat geliyordu.

Elimle Maya'nın omzundan tutup çektiğimde biz yere düşerken, adam arabayı ani bir frenle durdurmaya çalıştığı anda araba duvara çarpmıştı.

Maya'ya sıkıca sarılırken o tepki vermiyordu.

"Delirdin mi sen? " diye bağırdığımda göz yaşlarım akmaya başladı. "Bağırma" dedi hıçkıra hıçkıra

Ayağa kalkıp Maya'yı kucağıma aldığımda "Sende diğerleri gibi olucaksın" dediğinde daha sıkı sarıldım. "Hayır olmayacağım bir tanem söz veriyorum Asla senin kalbini kırmayacağım. Biz evlenicez çocuklarımız olucak, kendi anne ve babalarımız gibi olmayacağız. "

Söylediklerimle yüzünde bir gülümseme oluştu.

Seni asla bırakmam, Hayata sevip değer verdiğim onun için canımı bile vereceğim tek insandı Maya

Maya'yı arabaya yerleştirdiğimde gözlerini kapattı. "Sende beni seviyormuş gibi yapıp bana zarar verme olur mu? " emniyet kemerini takıp koltuğuma geçtiğimde Maya'yı bırakmamaya yemin ettim.

"Ben sana zarar vericek son kişi bile değiliim. " arabayı bir aydır Maya için hazırlattığım eve sürdüm.

🌺🌺🌺

Maya'nın Anlatımıyla

Gözlerimi açtığımda simsiyah bir odanın siyah yatağının üzerindeydim.

Öldüm mü lan

Etrafa bakındım ve her yer simsiyah , kesin öldüm.

Aşağıdan konuşma sesleri gelince insanların benim mezarımda konuştuklarını duyuyorum sanarken Mourir içeri girdi.

"Beraber mi öldük" ye çığlık atınca Mourir'in şaşkınlığı daha da arttı. "Ne ölmesi Maya yaa"

"Oda simsiyah ve aşağıdan ses geliyor kesin öldük. " ben lafımı bitirmeden Mourir ışıkları açtı. "Aaa cennete düşmüşüm be çok günahım olduğunu düşünürdüm. "

Mourir gülümseyip "Minik Arı benim evimdesin artık burada kalıcaz"

Etrafa bakındığımda bir kişi için fazla büyük bir oda ki muhtemelen diğer odalar da böyledir diye düşününce aklıma bizim eve geldi aynı boyuttalar da bu da bize şu soruyu düşündürüyor, Mourir tek yaşamıyor mu?

Beni biriyle mi aldtıyor yoksa

Bu evde tek kalınmaz

Mourir beni dalgınlığımdan kurtarıp "Nereye daldın gittin yine" Mourir'e sertçe tokat atıp "Sen beni kiminle aldatıyorsun. " Mourir sinirle bana bakınca elimi tokat attığım yere bırakıp "acıdı mı ama iyi oldu hem aldatıyor hem o eve getiriyor. "

-Uyku fazla geldi herhalde ne aldatması

-Bu ev niye bu kadar büyük o zaman kiminle kalıyordun bu evde

Bunları sesli söyleyince ne kadar saçma olduğunu anladım.

-Sen yoktun o zamanlar sen gelince artık her gün bir kadın getirmiyorum.

"Neeee" ben yumruklamaya başlayına eliyle başını koruyup "Şakaa" diye bağırdığında vurmayaı bırakıp saçımı savurarak "Biliyordum."

Aşağıda yine kahkaha sesleri duyulduğunda Abim, Burak ve yanlarında bir kadın olduğunu anladığımda Mourir'e baktım. "Biz bugün gelemiyoruz Maya halsiz deyince annem geldi."

Nasıl? Ne? Neden? Ne zamandır?

Ben şimdi ilk defa birinin annesi tanışıcaktım. Yaa beni sevmezse

"Sen çok sevicek Maya, sakin ol" ve bu niye benim içimi okuyor.

"Ne endişelenicem bee benim gibi bir gelin bulmuş şükür etmelisiniz. Öpüp başınızın üstüne yerleştirmelisiniz. " ben lafımı bitirir bitirmez "Hay hay" deyip önce dudağımdan öpüp sonrada tek hamlede kaldırıp omzuna attı ben inmeye çalışırken bir ayağımı sağ omzuma diğerini de sola yerleştirip "Öptüm ve başımın üzerine yerleştirdim. Ödülüm nerede?"

-Benden daha güzel ödül mü olur be

Lafımı bitirir bitirmez beni sırt üstü yatağa attığında sevinçten çıkan çığlığımla kapıya yönelip kapıyı kilitledi.

Tekrar yanıma geldiğinde "ben hâlâ regl'ım" dedim. Yüzüme anlamsızca bakıp "sende herşeyi fesata bağlıyorsun"

Yatağa yanıma oturduğunda ben kalkıcakken omzundan tutup yatakla tekrar birleştirdi, o da yanıma uzandığında beni iyice kendine yapıştırıp "Sadece uyuyacaktım" sıkıca belime sarılırken gözlerini kapatmıştı.

Ben de sarıldığım anda kapı alacaklı gibi çalındı. "Mourir. Allez mon fils, qu'est-ce que tu fais maintenant ?(Hadi oğlum gelin artık, napıyorsunuz içeride)"

"Ne dedi" diye sorduğumda Mourir kıpırdanmadan "Nous ne venons pas, n'attendez pas.(Gelmiyoruz, beklemeyin.)" lafını bitirir bitirmez Mourir alnımdan öptü. "Önemsiz birşey boş ver" dediğinde tekrar gözlerimi kapattım.

-Uykum yok

-Benim de ama şuan ki huzuru bozmak istemiyorum.

Sesinde benden bir şey sakladığını farkettiğimde ben daha konuşmadan "Anlatırım ama şuan değil, bu anı bozmak istemiyorum. "

Güveniyorum Mourir'e içimde korku veya endişe yoktu sadece huzur ve güven...

Kapının çalınmasıyla Mourir sinirle gözlerini açıp ayağa kalktığı anda kapıya ilerledi.

Ben de ardından kalkmıştım ki "Karnın ağrıyacak uzan. "

Ben aptal bir gülümsemeyle ona bakarken o kapıya açıp "Ne istiyorsunuz lan" diye bağırdığında ciddi bir tonda "Abi Büşra diye biri kapıda Maya'yı görmeden gitmem diyor. Ne yapmamızı istersiniz. "

Ben ayağa fırladığımda Mourir "Sıkın kafasına" diye komut verdiğinde "hayır" diye bağırmıştım.

"Ne demek Hayır, birde bu sürtükle uğraşmak istemiyorum Maya" bu zamana kadar yanımdan bir kere ayırmadığım hep yanımda duran kıza şuan sevgilim sürtük diyor ve ben kalbimde acı hissediyordum.

Büşra Babası ile konuşmak çok istiyordu belki de bu yüzden yaptı.

Saçlarımı hızla tepede topuz yapıp aşağıya inmek için kapıya yöneldiğimde Mourir eliyle önümü kesti. "Bir gereksiz için kendini yormanı istemiyorum. Sıksınlar kafasına kurtulalım. " ben elini itip çıktığımda sözleri kafamda yankılandı.

Merdivenlerden indiğimde Abim ve Burak elinde çekirdekle kapının iki yanında durmuş Büşra'ya bakıyorlardı.

Kapının önüne geldiğimde Mourir gelmemişti.

-Ne istiyorsun?

-Maya beni tehdit etti. Ben sana zarar vermek istemiyordum ama Babam...

Uzun bir süre konuşmayıp yere baktı.

-Maya bono tohdot otto. Bon sono zoror vormok istomoyordom omo Bobom..

Burak, Büşra'nın taklidini yaparken Abim yediği çekirdekleri Büşra'ya fırlatıyordu.

Ben Büşra'nın kolundan tutup bahçeye sürüklediğim'de "Bir KAŞAR sana asla doğruyu söylemez" abimin gelen sesini umursamadan ilerlediğimde gözüm pencerede kollarını bağlayıp sinirle bize bakan Mourir'e çarptı.

-Anlat

Büşra ellerimi tuttuğunda ellerimi çekip göğsümde bağlayarak "Anlat" diyerek tekrarladım.

-Maya ben Babamla konuşmak onunla yakınlaşmak istedim.

-Ve bunun içinde beni bir sinir hastası ile karşı karşıya bıraktın. Onun aklına girdin. Hayatımı mahvettin. Ben o evde tecavüze uğrarken sen bunları biliyordun.

Bir kaç göz yaşı döküp devam etti. "O kadar ileriye gideceğini bilmiyordum sadece seni kaçırıp Babanın seni bulamamasını istiyordum. "

İçimden suratına yapıştırmamak zor duruyorken Clara bahçe kapısında belirdi.

"Peki ya Kara, Sinan benim diri diri yakılmam için Kara'nın yatağına girmen. "

Mourir videonun bu kısmını bana izletmemişti ama Burak anlatmıştı ve Büşra bunun farkına yeni varıyordu.

"Herkes seni seviyordu ama Kara seni seçmedi, Ben buraya senden özür dilemeye gelmedim herşeyi anlatmaya geldim. Ben Kara'yı baştan çıkarmadım Kara geldiği ilk günden beri benimleydi zaten ben sen üzülme diye değil yusuf üzülmesin diye ayrıldım o adamdan, biz mutluyduk ama Kara beni bıraktı ve sana aşık olduğunu söyledi, belkide sen onun benimle yattığını bildiğin halde onu baştan çıkardın."

Clara , Büşranın arkasında burnundan soluyorken etrafa baktım. Mourir hâlâ pencerede , Abim ve Burak da Büşrayı umursamadan çekirdeklerini bitirip birşeyler konuşuyordular.

"Maya benim pişman olduğum tek konu Efe, Onu da kendine sen bağladın o da senin hatan herkesi kendine bağlamak istiyorsun. Doyumsuzsun, bugün Mourir var ama yarın olmayacak hem sana kim katlanır ki"

Sakin kal, bunca yıl için sakin kal Maya

"Peki Mourir sana o derisi yüzülenin Kara olmadığını söyledi mi? Hiç sanmıyorum. Eee Maya ben mi suçluyum senin hiç suçun yok mu? Bak başta buraya bunları söylemek için gelmedim beni anlamanı beklemiyorum. Sen herkes tarafından sevildin ama ben her zaman yalnızdım sen hiçbir zaman beni anlamayacaksın. "

Mourir bana yalan söylemez, benden birşey saklamaz

Ya yaptıysa, ya gerçekten o Kara değilse

"Ne saçmalıyorsun lan sen, bak burada parçalarına ayırırım. " bunu söyleyen ben değildim. Bunu Clara söylemişti.

Büşra arkasını dönüp Clara'nın saçına yapıştığında ne yapacaklarını izledim. "Yusuf'u sana vermem Maya'ya yaptıklarımın iki katını sana yaparım. "

Bende bir yere kadar sakin kalabiliyorum.

Büşra Clara'nın saçını bırakıp dış kapıya ilerlediğinde "Büşra seni affedebilirim" dedim bana dönmesi için ve öylede oldu şaşkın bir şekilde bana döndüğünde yumruğunu sıratına çaktım.

Geri doğru sendelediğinde omuzlarında tutup kendime yaklaştırdığım anda aynı anda dizimi karnına yerleştirmeye başladım.

Yere yığıldığında ben daha iki tekme atacakken Abim Büşra'yı yerden kaldırıp vurmamı engelledi.

Clara sinirle Abime bakarken, Abim Büşra'nın kulağına fısıldadığı şeyle Büşra'nın gözleri doldu.

Başımı pencereye çevirdiğmde kimse görünmüyordu. Kapıya baktığımda ise Mourir her zamanki ciddi ifadeyle bize doğru geldi.

Ondan duymak istediğim tek şey o ölenin Kara olup olmadığıydı.

Abim Büşra'yı kapıdan dışarı çıkarınca Clara da dış kapıya yöneldi, tam çıkıcakken Abim onu tek hamlede kucağına aldı. "Ma chérie, tu ne vas nulle part (Gülüm sen bir yere gitmiyorsun.) "

İkisi içeri doğru ilerlerken Mourir elimi tutmak için uzandığında elimi geri çektim.

"Maya? "

"Mourir? "

"Noluyor"

"Bilmem belki sen anlatırsın"

"Anlatmam gerek bir şey mi varmış"

"Varmış"

"Maya anlamıyorum"

"Mourir anlamıyorum yalan mı söyledin"

"Konuyu bilsem açıklamış olurdum ama bilmiyorum. "

"Mourir yalan söylüyorsun. "

Burak yanımızda girdi bir kahkaha atınca ikimizde aynı anda ona bakıp "Gir içeri" diye bağırdığımızda "Manyaklar" deyip içeri ilerledi.

Burak gitmişken orta yaşlı bir kadın bize doğru ilerledi. Mourir'in annesi bu mu acaba

" Est-ce que c'est ça Maya ?(Maya bu mu yani) "

" Oui maman, ça y est, il y a quelque chose qui ne va pas chez toi aussi, ma belle-fille, mon seul amour ? (Evet anne bu o, senin gelinin benimde yakımda olacak Karım)

" Je déteste les Turcs. je ne veux pas de cette (Türklerden nefret ediyorum, Bu kızı istemiyorum. Çok güzel ama o bir Türk)

Mourir elimi sıkıca tutup sinirle konuşmaya devam etti. " Je n'aime pas non plus votre mari. SI VOUS DITES ENCORE QUELQUE CHOSE DE MAL SUR MA MÈRE, JE VOUS FAIRE FACE AUSSI. Si tu n'étais pas opposé à ce que je tue cet homme, je n'aurais peut-être jamais rencontré Maya maintenant. (Ben de senin o adam yerine koyduğun KOCANI SEVMİYORUM ve eğer bir daha Mayam ile ilgili ağzından kötü bir cümle çıktığı anda sana da acımam karşıma alırım. Eğer sen o kocan olucak şerefsizi ÖLDÜRMEME izin verseydin ben Maya ile tanışamazdım. Sağ ol anne) "

Mourir beni sürükleyerek içeri taşırken konuşulucak bir an gibi gelmiyordu ama bana cevap vermeliydi Kara değilse kimdi o ölen.

Biz merdivenlerden çıkarken arkama baktığımda Burak "konuşma o sinirliyken " dedi ağzını oynatarak.

Oda geldiğimizde "Ben balkonda sigara içiyor olucam, sende dinlenmene bak birazdan konuşuruz "

"Şimdi konuşalım sonra istediğin kadar içersin sigaranı"

Gözlerinden resmen ateş çıkarken bana arkasını döndü derin bir nefes aldı ve tekrar bana döndü. "Bak bebeğim şuan düzgün düşünemiyorum, birazdan konuşuruz. Şuan doğru hareket edebileceğimi sanmıyorum. "

Resmen ikilemde kalmıştım. Kara'nın ölüp ölmediğini öğrenmek ve de Mourir'in sinirli halinin bana nasıl davranacağını bilmek.

Sinirli olsa bile bana karşı iyi davranmaya çalışır gibime geliyor.

Arkasını dönüp balkona ilerlerken "Kara yaşıyor mı? "

Öfkeyle bana dönüp "Yaşamıyor onu kendi ellerimle öldürdüm ve onun cesedini dahi bulamayacakları bir yerde şuan. "

"Derisini yüzüp astığın adam kimdi" tekrar derin bir nefes aldı ve cevap vermeden ilerlediğinde tekrar kolundan tuttum.

"Konuşmamız gerek" bağırdığımda Mourir sesinin tonunu sakin tutmaya çalışsa da sesi şiddetliydi.

Beni kolumdan tutup kendine yapıştırdığında başımı kaldırıp yüzüne baktım sadece "MAYA ANLA BENİ, KALBİNİN KIRILMASINI İSTEMİYORUM. ŞUAN KONUŞAMAM. BU SON LAFI HA HÂLÂ KONUŞMAK İSTİYORSAN KONUŞURUM. "

Ne yapmalıydım. Annesi söylemişti de böyle sinirlenmişti.

"Niye kaçmaya çalışıyorsun. "

"Kes sesini Maya ve odadan çık kalbin kırılmasın diye elimden geleni yapıyorum, ben bir şeyden kaçmam kendime gelmem lazım sen de şuan beni anlayabilecek durumda değilsin belli ki"

Hızla kapıyı çekip çıktığımda Burak kapıda bizi dinlerken yakaladım.

Bir bölümün daha sonuna gelmiş bulunmaktayız.

Bir sonraki bölümlerde çok seveceğiniz şeyler olucak benden söylemesi

Sizleri kocaman öpüp projemi yapmak için kaçıyorum.

Ben Mourir'imin tarafımdayım haberiniz olsunn