Sokağın çıkışına doğru yürümeye başlardım. işte azar seansım başladı. Helvamı nasıl yapıcağınızı biliyorsunuz.

.........

Hayat ne kadar garip. Daha iki saat önce markete gitmek için evden çıkmıştım. Ama şu anda bulunduğum durum... Berbat. Ben niye bu işkenceyi çekmek zorundayım?

Sadece annem değil yengemler, teyzemler, Halamlar, kuzenlerim, anneannem ve baba annem, amcam ve bana bir sürü soru soruyordu. Bir yandan amcamın kafasına vurup iyi olup olmadığını soruyorlardı bir yandanda beni azarlayıp bir yandanda bir yerime bir şey oldumu diye soruyorlardı. Resmen işkencenin alasını yaşıyoruz.

Eve ilk geldiğimde herkes amcamın yanında dolaşıyordu. Amcamda tam bir aydır ne olduğunu onlara anlatıyordu. Benim eve geldiğimi gördüklerinde rahat bir nefes aldılar. Bende onların yanına oturdum ilk önce amcamı dinlediler. Çünkü olayların başlamasının temeli oydu.

Meğerse bizim aşiretin düşman aşireti ile kanlıymışız. Aşiretin de başına yeni bir ağa gelicekmiş. Bu yeni ağada bizim taraftan kimin kanını akıtçağını çoktan bulmuş. En küçük amcamı son bir aydır tehdit edip hırpalıyorlarmış. Amcamda ses etmiyormuş. Taki bu güne kadar amcam bu gün Ayyaş Ozan'ın yardımıyla Mardin'den kaçıcakmış ama bu adam amcamı yakalamış.

Yani kısaca kaçmayı becerememiş.

Sonrasında da adam Mardin'e gelmiş. Ve bu 10 yıldır kullanılmayan binada işlerini bitireceklermiş. Ama amcamı öldüremeden ben gelip onları videoya çekmişim. Sonrasını ben anlattım. Herkes beni dikkatle dinledi. Anlatmam bitince annem konuştu.

" Tamam o zaman sen yarın adliyeye Samet'le Gidersin ve ya müsait olan biri ile gidersin. Bu arada kimse Erkekleri arayıp konuştumu bu olayı? "

Kimseden ses gelmesi. Annem derin bir nefes aldı. "Tamam Mete, Meltem,Ayşe , semra ve Umut siz herkesi arayın çocuğum. Bilgilendirelim. Birde adam diğerlerine saldırmaya çalışır. hazırlıklı olsunlar"

Onlar başlarını sallayıp gittiler. Mete çıkmadan önce gelip sol Omzumu pat patladı sonra hafifçe eğilip kısık sesle konuştu. " İbrahim amcama bu olayı bizzat ben ileticem merak etme." Gözlerim kocaman açıldı. Hızla ona döndüm. Kafasına vuracağım sırada kahkaha atarak salondan ayrıldı.

Arkasından bağırdım " sakın böyle bir b*k yiyeyim deme!Sen- ahhh" elim anında kafamı tutu. Annem sinirli bir şekilde bana bakıyordu. Sanırım yanlarında b*k dedim diye.

İbrahim amcam en büyük amcam olur. Benim bu olaya karıştığımı Mete abartılı bir şekilde anlatırsa ona benim tepemden ayrılmaz, yanımda mutlaka o sinir bozucu korumaların dan koyar. Babamdan ona sadece ben ve annem kaldığımız için bize çok önem verir. Zaten benle annemi ailede pek sevmeyen yoktur. En küçük halam ve onun 4. Kızı hariç yani... Pek bizi rahatsız etmeselerde bizden hoşlanmadıklarını bakışlarından anlıyoruz yinede bize pek zarar verdikleri yok.

Teyzemler , anneannem ve anne tarafı Kuzenlerim yaklaşık bir saat oturduktan sonra gittiler. Bizde erkekleri bekledik geldikleri gibi fırtına esmişti resmen evde en büyük amcam ilk önce beni sonra amcamı kontrol etti sonra amcama pek sert olmayan tokatlar attı. Sanki sinirini bir yerden çıkarmaya çalışıyormuş gibiydi. Bu bir yerde amcam oluyor. " Eşek sıpası! Oğlum niye bize söylemiyorsun ben senin beynini... Tamam kendini düşünmedin kardeşimizin emanetini demi önemsemedin?"

Amcam utandığından ses etmedi. Amcamda bunu anlayıp daha fazla üstüne gitmedi. Derin bir nefes koydu ortaya. Teker teker herkes bizi kontrol etti. Hatta 2. Amcamın en büyük oğlu gelip beni kontrol ettiğinde " Aferin sağlam kalmayı başarmışsın ben gözünde bir moruk, dudağının patlamasını ve dizinin yara bere içinde kalıcağını düşünüyordum."

Sinirle kaşlarımı çatıp ona baktım. Yaklaşık 30 yaşlarında olmalıydı hatta daha fazla. İkinci amcam erken evlendiği için oğluda baya büyüktü. " Ayıp oluyor ama yani Yılmaz abi"

Güldü " Evet. nasıl koştuğunu gerçekten merek ediyorum. Sen 2 adım atınca düşen kız acaba nasıl koştun?"

Hafif düşük olan omuzlarımı dikleştirip , gururla gülümsedim. " Eğer böyle düşünüyorsan beni hiç tanıyamamışsın Yılmaz abi"

Yanımdan gitmeden önce sağ omuzumu pat patlayıp elini omzumun üstüne koydu.

" Bence seni tanıyıp tanımamla bir alakası yok. Göt korkusundan artık nasıl koşmuş san ara sıra düşmeyi unutmuşsun." O yanımdan geçip giderken ben kocaman gözlerle önüme bakıyordum. Tüm kuzenlerim Yılmaz abimin böyle demesine güldüler. Onlarda gelip benim nasıl olduğuna baktılar.

Sonra yemeğe oturduk. Yemeğimizi yemeyi bitirince salonda biraz daha oturdum. Sonra uykum geldiği için yatmaya gittim...

............

Merhabalar

Bu bölüm bir az kısa olabilir ama bence idare eder.

638 kelime