Şaşkınlığın verdiği etkiyle "Aaa Muharrem abi? "Dedim.

😎😎😎

Herkes durmuş bana bakıyordu. "Ciddi misin? Ne Muharrem i !"bunu diyen Mete'ydi. Kısık bir sesle şiddetli bir şekilde söylemişti bende ona karşı hiç kıpırdamadan onun gibi konuştum.

"Oğlum bende keyfimden yapmıyorum dikkat dağıtıyorum! Dikkatleri dağılınca topuğunuzu bir yerinize vura vura koşun." Son söylediklerimi kimse duymasın diye çok kısık söyledim hatta onların duyduğundan bile şüpheliyim.

Yine ele başı adamla göz göze geldim. Oda bana kırmızı görmüş gibi bakıyordu. Elimdeki silahı sonunda ölüm olduğunu bile bile ele başına doğrulttum. Evet beni tanıyan herkes bu kadar adamın içinde bile çok deli doluluk yapacağımı bilir.

Ben adama silah doğrultunca Yılmaz abim hiddetle "Ecrin! Deliliğin sırası değil. Elini yavaşça indir ve siz beyler de elinizdekini yavaşça indirin. Herkes sakin olsun."

Adamlar benim silah doğrultmam la iyice tetikte beklediler. SIKIYSA SIKIN LAN! Tabi böyle bağırmaya göt yemedi. Zaten şu an kan ter içinde adamlara silah tutuyorum. En büyükleri benden 10 yaş büyüktür, belki daha fazla.

Ben silahı adamdan çekmezken sert ve hafif bağırarak " silahları indirmezseniz adamı vururum!" Güneş gözlüklü takım elbiseli bir adam " bak küçük kız eğer olay çıkmasını istemiyorsan elindekini bırak!"

Adamın beni küçümcercesine konuşmasıyla benim şarjör doldu. Ele başının topuğuna sıktım. BEN BİRİSİNİN BAŞKA BiR YERiNE VURMADAN HEDEFİMİ TAM ON İKİDEN VURDUM!!!

Sakar ve iyi silah kullanamayan biri için büyük bir başarı. Herkes bu yaptığıma şaşırmış tı ve kadınlardan ses çıkmıyordu. Adamın acı bir feryatla diz üstü düşmesiyle anca tepki verdiler. Hatta annem bir an dengesini kaybedip "Allah'ım bu günlerinde mi görücektim!? Kızım katil olduhuhu!"dedi.

Umut kendini tutamayıp hafifçe kıkırdadı. Bunu sadece ben ve Mete duymuştuk. Allah'tan silahta kuru sıkı var yoksa işimiz işti.

Katı bir sesle bu sefer bağırdım. " Ne kadar ciddi olduğum umarım anlaşılmıştır. SİLAHLARI ÖNÜME ATIN!"

Bu sefer kimse benimle ne alay edici bir cümle kurmuştu nede ikinci bir kez ikaz etmeme sebep olmuştu herkes adam için silahları önüme attı ve geri çekildiler. İşte benden bir hanım ağa olur ama bu işler pek bana göre değil yani yoksa çoktan aşiretin başı olmuştum.

Amcam yılmaz abim ve Umut silahların hepsini alıp şarjörlerini boşalttılar. Sonra silahları adamların önüne attılar.

Onlar hepsinin içini boşaltınca bende adamlara döndüm. Hala adama silah tutuyordum. Sonra adam ı. Hala bacağı için inlediğini gördüm. Göz devirip silahı indirdim. "Ciddi misin? Yada salak mısın? Şimdiye kadar ayağına sıktığım şeyin kuru sıkı olduğunu anlamadın mı?"

Birden Mete ve Umut gülmeye başladı. Onların dışında ilk önce bir sesizlik oldu sonra afalama nidaları kopmaya başladı.

Beni küçümseyen adam bir öne çıkıp "seni küçük kız! Bu yaptığının bedeli ağır olucak." Diye bağırdı ve beş adamla üstüme doğru yürümeye başladı. Yanımdaki Mete'de benim arkamdan hafifçe bir adım öne çıkıp yanımda durdu. Aslanım bee.

"Yok ya ne yaparmış sın? Gelsene!" Diye bağırdı. Adam tam tekrar konuşacakken arkamdan yükselen gür ve korkunç derece bir bağırmayla hemen susup başını öne eğdi.

"Ne oluyor burda!!?" Ananın... Yani o ne biçim ses lan. Ödüm bir tarafıma kaçtı ama hangi tarafıma.

Bu ses biraz tanıdık gelmişti. Arkama korkarak döndüm çünkü bu sesin sahibi sesi gibi korkutucu olmasından tırstım.

Arkamı tamamen dönüp karşımdaki adamı ilk önce ayaklarından başlayarak yukarıya doğru süzdüm.

Siyah spor ayakkabılar, sanki adama özel tasarlanmış bir şekilde siyah bir pantolon bacaklarını sarmıştı. Daha yukarı çıkınca siyah bir gömlek karşımdaki bedene tam tamına uymuş bir şekilde ben burdayım diye bağıran kaslarına ters bir biçimde dardı. Ve en sonunda yüzüne çıktım. Çıkmaz olaydım.

Simsiyah saçları alnının ortasına düşmüş ve çap canlı duruyordu. Çene hatları ve elmacık kemikleri belirgindi. Ve gözleri... Bir çift safir göz bana tam gözlerime bakıyordu.

❤️💞💗❤️💞💗

Merhabalar

Hepimiz o adamın kim olduğunu anlamışızdır bence.😜

Bu bölüm içime s

inmesede artık atıcam.

Hoşçakalın mafyayla kalın🤭