küçük Amcamın sesiyle ağır çekimde başımı o tarafa çevirdim. Ayvayı yedik!

💩👻💩

Başım baş olmaktan çıkmış, resmen müzik çalar gibi aynı kelimeyi tekrar ediyordu... BEN NERDEN BİLEBİLiRDİM!!!

Elimdeki bulaşık süngerini tezgaha bırakıp derince bir ofladım.

Bütün aile evin içine girip solana oturmuştuk. Ardından ise olayları kısaca geçersek; yılmaz abim Mete' her konuştuğunda ensesine vurup" sen sus. Umut sen konuş" demesi Umut' un bir iki cümle söylemesinden sonra amcamın ona vurması, Umut'un annesinin amcama kızması onların tartışması Mete'nin ben evlatlık mıyım diye annesine tirip atması. Anasının ona iyi oldu bidaha yapmazsın nasihatleri.

Vee sonra olayı benim anlatmamı istemeleri annemin 'ben seni böyle yetiştirmedim, sana ne oldu, o silahı sen neden aldın, ya bir yerine gelseydi, ya adamlar sanan zarar verseydi, hadi bunları düşünmedin annem benim bu halimi görse ne der diye demi düşünmedin!?'

Diye sürekli lafımı bölüp söylenmesiyle geçti.

Ardından evin tüm erkeklerinin gelmesi ile tekrar olayları anlattık. Sonuç olarak ise tüm aile fertleri bizi cezaya çarptırdı. Aralarından sadece dedem "Aferin benim aslan torunlarıma! Arasoğulu dediğin eli silah tutmasını bilmelidir, güçlü olmalıdır."gibi sözlerle bizi övdü.

Tabi yine de cezamızı çekiyoruz. Ben bulaşık yıkama cezası, Mete bahçeyi biçme cezası, Umut ise çatıkatının hepsini temizleme cezasını aldı. Aslında benim cezam tarla biçmekti ama tarlanın yarısından fazlasının telef olucağını bildikleri için bundan vaz geçtiler.

Sonunda bulaşıkları yıkamayı bitirince üstümdeki mutfak önlüğünü çıkarıp astım.

Mutfaktan çıkıp salona girdim herkes oturmuş kendi alemindeydi.

" Ben yatmaya gidiyorum. Mağlum yarın okul var geç kalmak istemem." Onaylayan mırıltılar çıkınca odama çıkmaya başladım.

Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Öğretmenliği bölümünü bitirip bilgisayar öğretmenliğinde çalışmaya başladım. Özel bir okulunda çalışıyorum. Bu yüzden geç kalmamaya özen gösteriyorum.

Bu iki günlük aksiyondan sonra okula gitmek ne kadar tuhaf olsada gidicem.

Odama girip ışığı açtım. Dolabıma yönelip pijama takımımı çıkarıp giydim. Geri ışığı kapayıp yatağa girdim. Ama o kadar hızlı girdim ki ne ara girdim fark etmedim.

En büyük korkularımdan biri karanlık. Bağzen yatağın altından bir el uzanıp beni sürükleyecek mış gibi hissediyorum.

Sitresin ve korkunun verdiği gerginlikle hafif sallanmaya başladım. Her zaman sitrese girdiğim akşamlar böyle uykuya dalarım. Yine öyle oldu. Uyku beni bu gergin hislerden tatlı kollarıyla kurtardı.

😴😴😴😴

Merhabalar

Bölüm çok kısa farkındayım ama. Pek vaktim olmuyor yazmak

için.

369 kelime...

Hoşçakalın👋