---

### Bölüm 2: **Gölgedeki Tehdit**

*İki hafta sonra…*

[Mehmet]: Çınar, işler hızla ilerliyor. Emin’den haber geldi, silahlar hazır. Melih de depoları ayarlamış.

[Çınar]: Güzel. Ama Ali hâlâ gölgede, o yüzden dikkatli olmalıyız. Bizim yükseldiğimizi duymuştur mutlaka.

[Mehmet]: Ali'nin ne kadar tehlikeli olduğunu biliyoruz. İlk saldırısını tahmin edebilmek zor, ama bu sefer hazırlıklıyız.

*Mehmet'in telefonu titrer, ekranda mesaj belirir.*

[Mehmet]: (telefonu göstererek) Ahmet'ten mesaj geldi. Ali’nin adamlarının hareketlendiğini söylüyor.

[Çınar]: Demek ki beklediğimiz an yaklaşıyor. Ali’nin oyununa gelmemeliyiz. Karşı saldırı yapmadan önce daha sağlam adımlar atmalıyız.

[Mehmet]: Aynen, sabırlı olmalıyız. Ahmet’le buluşalım ve detayları konuşalım. Adamlarını nerede topluyor, öğrenelim.

[Çınar]: (gözlerini kıstı) Ali’nin gücünü küçümsemeyelim. İlk hatamızda, bizi yok edebilir.

---

*Bir saat sonra depoda Ahmet ile buluşurlar.*

[Ahmet]: Beyler, Ali’nin adamlarını izliyorum. Eski limanda bir şeyler planlıyor olabilirler.

[Mehmet]: Oraya baskın yapalım mı? İlk hamle bizden gelsin.

[Çınar]: Hayır, henüz değil. Önce hazırlığımızı tam yapalım. Eğer tuzaksa, elimizde ne varsa kaybederiz.

[Ahmet]: Ali’nin niyeti ne, tam çözemedim. Ama hareketleri hızlandı. Belki de sabrımızı deniyordur.

[Mehmet]: O zaman biz de sabırlı olalım. Hızlı hareket etmek onu avantajlı kılar.

[Çınar]: Tamamdır. Ahmet, gözün Ali’nin adamlarında olsun. Nerede toplanıyorlar, ne yapıyorlar, her detayı bilmemiz gerek.

[Ahmet]: Anlaştık. Siz de temkinli olun, Ali’nin bir sonraki hamlesini anlamaya çalışıyorum.

---

*O gece, Çınar odasında düşüncelere dalmışken telefonuna bir mesaj gelir.*

[Mehmet]: **Kilit adamları buldum, hemen görüşmemiz lazım. Gece 2’de depoda buluşalım.**

[Çınar]: (içinden) Bu gece işler karışacak.

---

*Gece 2'de depo...*

[Çınar]: Mehmet, bana mesaj atmışsın. Ne buldun?

[Mehmet]: Ali’nin iki önemli adamı var: Osman ve Halil. İkisi de sert çocuklar. Onları yanımıza çekersek, Ali’yi köşeye sıkıştırırız.

[Çınar]: Osman mı? Bu iş tehlikeli olabilir. Ali’ye sadakatlerini biliyoruz.

[Mehmet]: Herkesin bir açığı vardır. Biz de bunu bulacağız. Osman’ın ailesi zor durumda, maddi açıdan çökmüşler. Bir fırsat sunarsak taraf değiştirebilir.

[Çınar]: Plan ne? Osman’ı nasıl ikna edeceğiz?

[Mehmet]: Osman’ı yakından tanıyan bir adam buldum. Onunla irtibata geçeceğiz, planımızı yapacağız. Eğer işler yolunda giderse, Osman’ı kazanabiliriz.

---

*Ertesi gün Osman ile temasa geçmek için buluşma ayarlarlar.*

[Mehmet]: Her şey hazır mı?

[Çınar]: Hazır. Ama bu riskli bir hamle. Eğer Ali bunu öğrenirse, Osman’ı kaybederiz.

[Mehmet]: Bu işin riski büyük, ama kazanırsak Ali’nin en büyük gücünü elimizden almış oluruz. Ona ağır bir darbe olur.

*Bir süre sonra, Osman’ın tanıdığı aracı gelir.*

[Aracı]: Osman, sizinle görüşmek istiyor. Ama Ali’nin her hareketini izlediğinden bahsetti. Dikkatli olmalısınız.

[Mehmet]: Biz riskin farkındayız. Peki Osman ne diyor?

[Aracı]: Osman zor durumda, ailesine bakmak zorunda. Paraya ihtiyacı var. Eğer doğru hamle yaparsanız, onun Ali’ye sırt çevirmesi an meselesi.

[Çınar]: (gözlerini kısarak) Eğer Osman’ı yanımıza çekersek, Ali’yi yok etmek için büyük bir fırsat yakalarız. Peki, Osman’ın şüpheleri var mı?

[Aracı]: Emin olamadım, ama sadakati sarsılmış gibi görünüyor. Ali onu gözden çıkarmış olabilir. Siz harekete geçmeden önce iyi düşünmelisiniz.

[Mehmet]: Bu fırsatı kaçırmayacağız. Osman’ı yanımıza çekersek, Ali’nin en güçlü adamını elimizden alırız. O zaman Ali’nin gücü ciddi şekilde sarsılır.

---

*Ertesi gün Osman ile gizli bir buluşma ayarlanır. Küçük, karanlık bir kafenin arka odasında...*

[Osman]: Mehmet, Çınar… İkinizle burada olmak tehlikeli, ama bu işin sonunda büyük bir kazanç olabilir. Ali'ye olan sadakatim var ama… Ailem için her şeyi yaparım.

[Mehmet]: Ailene yardım ederiz. Onları güvene alırız, para sıkıntı olmaz. Ama bize katılman gerek. Ali’yi alt etmek için bize lazım olan sensin.

[Osman]: Eğer Ali bu planı öğrenirse beni öldürür. Onun gücünü küçümsemeyin.

[Çınar]: Ali’nin gücünü biliyoruz. Ama biz de boş değiliz. Devletle iş yapıyoruz, yeraltında sağlam bağlantılarımız var. Biz kazanırsak, sen de kazanırsın.

[Osman]: (sessizce düşünerek) Peki… Eğer bana güvence verirseniz, ailemi kurtarırsanız, Ali’ye sırt çevirebilirim. Ama şunu unutmayın, ilk adımı sizin atmanız lazım. Ali’nin adamlarını geri çekmesi için güçlü bir hamle yapmalıyız.

[Mehmet]: O zaman anlaşma sağlandı. Sen bize katıl, biz de Ali’yi devirecek planı yapalım.

---

*Osman’ı yanlarına çekmeyi başaran Çınar ve Mehmet, Ali’ye karşı büyük bir hamle yapmanın eşiğindedir. Teşkilat her geçen gün güçlenirken, Ali’nin üzerine çöken tehdit artık daha da gerçek hale gelmiştir.*

*Ancak, Ali de boş durmayacaktır...*

*Bir hafta sonra…*

[Mehmet]: Osman bizimle, ama Ali bir şeylerin ters gittiğini anladığında hemen harekete geçecektir. İlk hamleyi bizim yapmamız lazım.

[Çınar]: Ali’ye karşı güçlü bir darbe indirmeden önce her şeyin tam olduğuna emin olmalıyız. Eğer eksik bir nokta bırakırsa, o bizi yok eder.

[Mehmet]: Osman’ın içerden getirdiği bilgiye göre, Ali’nin en büyük silah sevkiyatı önümüzdeki hafta yapılacak. Bu sevkiyatı durdurursak Ali’yi köşeye sıkıştırırız.

[Çınar]: Risk büyük ama kazanç da öyle. Sevkiyatı durdurduktan sonra Ali’nin gücü büyük ölçüde sarsılacak. Ama bir sorun var, bu sevkiyatı durdurmak için yeterli adamımız var mı?

[Mehmet]: Ahmet ve Oğulcan’a haber verdim, adamlar hazır. Ali’nin adamları güçlü ama bizim avantajımız sürpriz olacak.

*Telefon titrer, Osman’dan gelen mesajı gösterir.*

[Osman]: **Ali sevkiyat yerini değiştirdi. Yeni yer eski fabrika.**

[Çınar]: Eski fabrika mı? Daha önce hiç kullanmamışlardı. Bu demek oluyor ki bizi tahmin ediyor.

[Mehmet]: Ali zeki, her hamlemizi hissediyor. Ama bu sefer biz de hazırız. Fabrika etrafında güvenlik zayıf, adamlarımızı oraya yönlendireceğiz.

[Çınar]: Tamam. Ahmet ve Oğulcan’a talimat ver, adamları eski fabrikaya yönlendirsinler. Sessizce yaklaşsınlar, ilk hamleyi bizden beklemiyorlar.

---

*Bir gece sonra, eski fabrikanın çevresinde...*

[Ahmet]: Beyler, hazır mısınız? Fabrikada birkaç adam var ama çoğu sevkiyatla uğraşıyor. Sessiz olursak avantaj bizde.

[Oğulcan]: Hazırız. Ali’yi şaşırtacağız. Sessizce sızacağız, bir hata yapmadan bu işi bitirmeliyiz.

[Çınar]: Ahmet, sen fabrika girişini kontrol et. Oğulcan, sen arkadan dolan ve her ihtimale karşı silahları hazırlat. Eğer işler karışırsa geri çekilmeden saldıracağız.

[Mehmet]: Herkes hazır mı?

[Ahmet]: Her şey yolunda görünüyor. Güvenlik zayıf, içeri girebiliriz.

[Mehmet]: (telefona bakarak) Osman’dan yeni bir mesaj geldi.

[Osman]: **Dikkatli olun, Ali adamlarını geri çekmiş olabilir. Bir tuzak olabilir.**

[Çınar]: Bu işte bir terslik var. Ali böyle büyük bir sevkiyatı bırakmaz. O zaman ne yapıyoruz?

[Mehmet]: İşler düşündüğümüzden daha tehlikeli olabilir. Eğer Ali bir tuzak kurduysa, bu sefer kazanan biz olmayız. Ama geri dönmek de olmaz. Dikkatli olalım.

*Grup sessizce fabrikaya doğru ilerlerken, içerde birkaç silahlı adamın hafif sesleri duyuluyordu.*

[Çınar]: Sessiz olun. Eğer ses çıkarırsak her şey mahvolur.

---

*Fabrikanın içinde...*

[Ahmet]: İçeri girdik. Şu an temiz görünüyor. Ali’nin adamları nerede?

[Çınar]: (düşünerek) Her şey fazla kolay. Bunda bir tuhaflık var.

*Tam o sırada kapılar aniden kapanır ve fabrikanın etrafı aydınlanır. Ali’nin adamları, fabrikanın üst katlarında pusuya yatmış şekilde belirir.*

[Ali]: (hoparlörden) Merhaba eski dostlar. Beni mi arıyordunuz?

[Mehmet]: (kendi kendine) Lanet olsun, bir tuzak.

[Çınar]: Ali, seni bulacağımızı biliyorduk. Bu oyunun sonu gelecek.

[Ali]: Oyunu ben oynuyorum çocuklar. Osman’ın bana ihanet ettiğini sanıyordunuz değil mi? Ama ben her zaman bir adım öndeyim.

[Mehmet]: Ne demek istiyorsun? Osman’ı yanımıza çektik!

[Ali]: (gülerek) Osman, size sadece benim istediğim bilgileri verdi. Sevkiyat sahteydi, tuzağa düştünüz.

[Çınar]: (öfkeyle) Bu iş burada bitmeyecek Ali!

[Ali]: (soğukkanlı) Siz bitmişsiniz. Şimdi sonunuzu izlemek için sabırsızlanıyorum.

---

*Çınar ve Mehmet ne yapacaklarını düşünürken, Ahmet bir çıkış yolu arıyordu.*

[Ahmet]: Buradan çıkmanın bir yolu olmalı. Saldırıya geçersek işler daha da kötüleşir.

[Mehmet]: Silahlarımız hazır ama onların üstünlüğü var.

[Çınar]: Ahmet, bir çıkış bul. Burada sıkışıp kalamayız. Bir hatada herkes ölecek.

*Ahmet gözlerini kapıya doğru çevirdi. Küçük bir boşluk gördü.*

[Ahmet]: Geriye çekilin, ben bir yol bulacağım.

---

*Ahmet dikkatlice etrafı incelerken, dar bir havalandırma kanalını fark etti. Çıkış yolu olmasa da, Ali’nin adamlarını atlatmak için bir fırsat yaratabilirdi.*

[Ahmet]: (fısıldayarak) Şu havalandırma kanalı, bizi dışarı çıkarmaz ama yerimizi değiştirmemize yardımcı olabilir. Oradan geçersek Ali’nin adamlarını şaşırtabiliriz.

[Çınar]: (hemen yanıt vererek) Güzel fikir. Dikkatli hareket edelim. Hızlıca kanala girip, üst kata sızabiliriz. Ali'yi beklemediği bir yerden vurmalıyız.

*Ahmet ve Oğulcan, hızlıca kanal kapağını açtı. Çınar ve Mehmet, dikkatlice peşlerinden kanala girdi. Ali’nin adamları hala üst kattaydı, onları fark etmemişlerdi.*

[Mehmet]: (kendi kendine) Ali fazla özgüvenli. Bu ona pahalıya patlayacak.

---

*Kanalın içinden sürünerek ilerledikten sonra, grup fabrikadaki bir başka noktaya ulaştı. Buradan Ali ve adamlarını net bir şekilde görebiliyorlardı.*

[Çınar]: (fısıldayarak) Tamamdır, şimdi onların arkasındayız. Sessizce yaklaşın, önce Ali’nin dikkatini dağıtacağız.

[Mehmet]: Hazır mıyız? Sessizce ilerleyip önce adamlarını etkisiz hale getirmeliyiz. Ali'yi sonra hallederiz.

[Oğulcan]: Silahlar hazır. Ben ilk ateşi açarım, siz devamını getirirsiniz.

*Grup, hızla pozisyon aldı. Oğulcan işaret verdiği an sessizce ilerleyip Ali’nin adamlarının üzerine atıldılar.*

*Pat! Pat!*

*İlk iki adam yere düştü, diğerleri ne olduğunu anlamadan saldırıya uğradıklarını fark ettiler. Ali, hemen kaçmaya çalıştı.*

[Ali]: (bağırarak) Geri çekilin! Bu bir tuzak!

[Mehmet]: Ali kaçıyor! Peşinden gidiyoruz!

[Çınar]: Peşinden koşun, onu elimizden kaçıramayız!

*Çınar, Mehmet ve diğerleri hızla Ali’nin peşinden koşmaya başladılar. Ali, fabrikadan dışarı çıkmaya çalışıyordu, ancak peşindekiler daha hızlıydı.*

---

*Fabrikanın çıkışına yaklaştıklarında, Ali’nin adamlarının büyük bir kısmı etkisiz hale getirilmişti. Ahmet ve Oğulcan, son birkaç kişiyi daha temizledi.*

[Ahmet]: Çınar, Ali çıkışa yöneldi!

[Çınar]: (bağırarak) Mehmet, onu durdur!

*Mehmet silahını doğrultup Ali’ye doğru ateş açtı. Mermiler Ali’nin hemen yakınından geçti, ancak o son anda bir arabaya atladı ve hızla uzaklaştı.*

[Mehmet]: Lanet olsun, kaçtı!

[Çınar]: Şimdilik kaçmasına izin verelim. Ama bu iş burada bitmedi. Ali’nin sevkiyatını bozduk, adamlarını kaybetti. Şimdi zayıf düşecek.

[Mehmet]: Aynen, bu sadece başlangıç. Artık bizimle uğraşmak zorunda.

---

*Bir süre sonra, Çınar ve Mehmet tekrar depoda buluştu.*

[Mehmet]: Sevkiyatı durdurduk, ama Ali kaçmayı başardı. Bir sonraki hamlemiz ne olacak?

[Çınar]: Ali, şimdi daha tehlikeli olacak. Ama biz de hazır olacağız. İlk adımı biz attık, şimdi sıra onda. Ancak, ona saldırmadan önce Osman meselesini çözmemiz lazım.

[Mehmet]: Haklısın. Osman’ın ihanetini göz ardı edemeyiz. Bir plan yapıp onu bulmalıyız. Ondan kurtulmazsak Ali ile başa çıkamayız.

[Çınar]: Osman’ı bulup sorgulayacağız. Ali’nin planlarını tam olarak öğrenmeden harekete geçmemiz riskli olur. Hem ona ne kadar güvenebileceğimizi görmek istiyorum.

[Mehmet]: O zaman ilk iş Osman’ı bulmak. Onu yakaladığımızda, Ali’nin en zayıf noktasını öğreneceğiz.

*Çınar ve Mehmet, Osman’ı bulup işin asıl perde arkasını öğrenmeye karar verdiler. Ali’nin gücünü kırmadan önce, her hamlelerini dikkatle planlamaları gerekiyordu.*

---