
LEE KNOW'DAN
Filmi izlerken öyle kapılmıştık ki deprem olsa uyanmazdık.
Biraz abartmış olabilirim ama öyleydi.
Korkunç bir sahne henüz çıkmamıştı ama film çok güzeldi.
Tabii ben seçtim sonuçta.
Jisung battaniyesi ile savaşırken Bangchan ile Cha gözlerini televizyondan ayırmıyorlardı.
Eun ise sessiz bir şekilde battaniyeyi yiyordu.
Ona bir an durup ne yapıyorsun demek isterdim ama uğraşmak istemiyordum.
Derken filmde korkunç bir sahne çıkmaya başladı.
Jisung battaniyesi ile gözlerini kapatıyordu.
Cha ise yavaş yavaş battaniyenin içine girdi.
Sanki battaniyenin içinde sadece Bangchan vardı ama Cha artık nasıl duruyorsa görünmüyordu bile.
O battaniyenin içinde neler döndüğünü kimse bilmiyor.
Aniden bir elin kolumu yavaş yavaş tutmaya çalıştığını hissettim.
Eun sol elinde tırnaklarını yiyordu diğer eli ile kolumu tutuyordu.
Aniden bir patlama sesinin ortama girişi ile ortalık çığlık tufanına döndü.
Jisung, Eun ve Cha çığlık atıyorlardı.
Bangchan ise sadece onlara bakıp gülüyordu.
Anlamadığım şey Cha zaten yorganın içindeydi.
Sen ne yaşıyorsun Cha?
Eun koluma sarılmıştı.
Bunu büyük bir sarsıntı ile hissetmiştim.
Ben:
-Sakin olun gençler
Jisung:
-Sen böyle bir sahnede nasıl sakin olmamı bekliyorsun?
Bunu söylerken hem bağırıyordu hem de çığlık atıyordu.
Ben:
-Gayet normal bir sahneydi bence
Eun:
-Normal mi?Kadını ezdi geçti görmedin mi?
Ben:
-Gördüm
Eun:
-Korkmadın mı?
Ben:
-Korkmamalıyım
Eun:
-Neden?
Televizyondan bakışlarımı ayırıp Eun'a baktım.
Bana soran gözlerle bakıyordu.
Ben:
-Korksaydım...Yanında kim olacaktı?Kime sarılacaktın Jisung'a mı?
Eun ben böyle söyleyince elini kolumdan çekti.
Ve birşeyler düşünmeye başladı.
Onun bu haline sırıtmıştım.
Kesin bensiz yapamıyor ama neyse...
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |

| 2.21k Okunma |
301 Oy |
0 Takip |
46 Bölümlü Kitap |