Bölüm 22

LEE KNOW'DAN

Seungmin'in şakalarından sonra herkes birşeyler düşünmeye başladı.

Korku hikayesi anlatmak için ama kimse korkunç birşey yaşamamıştı.

Hyunjin:

–Ah, maalesef ki çok düzgün ve sade bir hayatım var.Korkunç birşey olmadı, çok şükür.

Bangchan:

–Tamam, yani korkunç birşey bulamıyoruz.O zaman yanımızda ki ile sohbet edelim.

Bangchan bunu söylediği zaman Seungmin hemen Jisung'un yanına oturdu, konuşmak için.

Hyunjin, Felix'e doğru döndü.

Hyunjin:

–Ee...Yok mu?Dedikodu falan...

Felix:

–Yok

Bangchan:

–Biraz sessiz olun

Bangchan hem konuşuyor, hem de Cha'ya doğru dönüyordu.

Karşılıklı oturmuşlardı.

Bende herkes birbirine dönünce Eun'a doğru döndüm.

Eun:

–Ee...Ne konuşalım?

Ben:

–Bilmem...Düşünmem lazım

Düşünmeye çalışıyordum.

Ama Eun dikkatimi bozuyordu.

Ben:

–Olmaz...Ben böyle düşünemem

Eun:

–Neden?

Ben:

–Bana engel oluyorsun?

Eun yavaş yavaş gülmeye başladı.

Eun:

–Neden?

Ben:

–Nedeni yok.Karşımda birisi olunca düşünemiyorum da ondan.

Eun:

–Tamam, senin için ne yapabilirim?

Ben:

–Hiç...Her neyse rastgele birşeyler anlat gitsin

Eun:

–Tamam

Ben:

–Hah...Tamam diyorsun ama konuşacak bir konu yok

Eun:

–Bangchan ile Cha ne güne duruyor?

Ben:

–Ah, bide o konu var deme

Eun:

–Evet

Ben:

–Bence birbirlerine yakın olunca daha iyi oluyorlar

Eun:

–Evet

Ben:

–Yani aralarında birşey olduğu kesin

Bunları o ikiliye bakarak söylüyordum.

Eun:

–Evet

Ben:

–Yani kanıtlanabilir bir yanı yok.Zaten onlara bakınca anlıyorsun

Eun:

–Evet

Aniden Eun'a döndüm.

Ben:

–Sen beni dinlemiyor musun?

Eun:

–Dinliyorum

Ben:

–Ama hep evet evet başka cevabın yok mu?Hem ne gülüyorsun sen?

Gülüyordu, yüzünde büyük bir tebessüm oluşmuştu.

Eun:

–Kıskanıyorsun

Ben:

–Ne alakası var?

Eun:

–Bangchan'ın çok güzel bir ilişkisi olacak

Ben:

–Evet, olsun ama kıskanmıyorum

Eun:

–Kıskanıyorsun

Ben:

–Eun kıskanmıyorum.Ben sadece benimde güzel bir ilişkim olsun istiyorum.Hem boşversene

Eun:

–Boşvermek, söylemesi kolay ama işlemesi zor bir kavramdır

Ben:

–Bende zorluk işlemez

Eun:

–Hah...İşliyor sadece farkında değilsin

Gözlerimi kısarak Eun'u süzmeye başladım.

BANGCHAN'DAN

Herkes birbirlerine dönmüş, sohbet ediyordu.

Bende Cha'ya döndüm.

Ben:

–Ateşin çıtırtısı çok güzel değil mi?

Cha:

–Evet

Ben:

–En az senin kadar güzel Cha

Cha:

–Hm...Gerçekten güzel miyim?

Ben:

–Tabii ki de

Cha:

–Sen öyle düşünüyorsan.Ah, her neyse ne konuşalım?

Ben:

–Bilmem...Hah, ben birşey söyleyecektim

Cha:

–Söyle

Ben:

–Üyeler...Onlar aramızda birşey olduğunu düşünüyor

Cha:

–Ee...

Ben:

–Yani aramızda birşey yok

Cha:

–Rahatsız mı oluyorsun?

Ben:

–Hayır, aksine hoşuma gidiyor

Cha:

–Hoşuna mı gidiyor?

Ben:

–Evet

Cha:

–Ne diyeceğimi bilmiyorum

Ben:

–Boşver, hiçbir şey söyleme.Gerekirse gözlerime bak, onlar yalan söylemez

Cha:

–Ah, göz okuma konusunda iyi değilim

Ben:

–Sadece gözlerime bak Cha, ne hissettiğimi anlayacaksın

Cha:

–Peki

Bir süre gözlerine bakma fırsatı bulmuştum.

Bu benim için çok iyi olmuştu.

Cha:

–Gözlerin...

Biraz durduktan sonra devam etti.

Cha:

–Onlar parlıyor

Ben:

–Çünkü sana bakıyorlar

Cha:

–Ah, Bangchan...

Ben:

–Bir çift göze bağımlı olmak nedir bilir misin?

Cha:

–Neymiş?

Ben:

–Hep onlara bakmak istersin, sürekli onunla olmak istersin

Cha:

–Peki...Bu duyguyu en çok kimde hissediyorsun?

Ben:

–Söylemesi kolay ama tarif etmesi çok zor

Hiç birşey söylemedi.

Gözlerime sessizce bakmaya devam etti.

Bu durum çok hoşuma gitmişti.

Sonsuza kadar devam edebilirdim.