Bölüm 37

CHA'DAN

Bangchan kolumdan tutup beni odasına götürdü.

Elindeki ayıcığı çikolata verseniz dahi vermeyen bir çocuk gibi tutuyordu kolumu.

Odaya girdiğimizde kapıyı kapattı ve bana döndü.

Bangchan:

–Bakıyorum da Lee Know ile gayet iyisiniz

Ben:

–Ne alaka?

Bangchan:

–Orada itiraz edebilirdin değil mi Cha?

Ben:

–Ne diyebilirim? Hem bu sadece oyundu Bangchan kızmana gerek yok

Bangchan:

–Tabii var ayrıca hangi üye olursa olsun onlarla yakınlaşmanı istemiyorum

Ben:

–Neden? Onlarla arkadaşım sadece

Bangchan:

–Zaten herşey arkadaşlıktan başlıyor

Ben:

–Kıskandın mı?

Bangchan:

–Tabi ki de evet, sen benimsin

Ben:

–Ama seni bırakmayacağımı bildiğin halde bana güvenmiyor musun?

Bangchan:

–Sana güveniyorum, sadece gitmeni istemiyorum

Ben:

–Gitmem...

Bangchan:

–Peki... Lee Know ile pasta almaya giderken ne yaptınız?

Ben:

–Sohbet bile etmedik

Bangchan:

–İllaki konuşmuşsunuzdur

Ben:

–Tabii ki de hayır, yol boyu Jisung'a laf etti sadece

Bangchan:

–Bir dahakine telefonunu götür

Ben:

–Vay be, sen baya kıskanmışsın

Bangchan:

–Niye? Sen Eun ile başbaşa kalmamı ister misin?

Ben:

–Tabi ki de hayır

Bangchan:

–İyi o zaman...

Ben:

–Iıııı... Tamam, ben gideyim o zaman

Bangchan:

–Hayır, hiçbir yere gitmiyorsun

Görünüşe göre Bangchan beni bırakmayacaktı.

Bana uyar...

EUN'DAN

Yukarı çıktığımda Lee Know peşimden geliyordu.

Ama ben ekmek değilim, kendimi yedirmem öyle...

Lee Know hariç...

Lee Know:

–Nereye gidiyorsun?

Ben:

–Odama

Lee Know kolumdan çekiştirerek kendi odasına götürmeye çalıştı.

Beynim:

–Yüz verme Eun

Kalbim:

–İtiraz etme Eun

Benim Kararım:

–İtiraz etme odaya git ama odada yüz verme

Çok akıllıyım...

Lee Know odaya geldiğimizde kapıyı kapattı.

Kapıya yaslanıp konuşmaya başladı.

Lee Know:

–Bakıyorum da baya kıskanmışsın

Ben:

–Yoo...

Kıskançlıktan krize girdim resmen.

Lee Know:

–Beni görmezden geldiğine göre

Ben:

–Hah, alakası yok hem seni mi kıskanacağım?

Tabii ki de.

Lee Know:

–Yani kıskanmadın

Ben:

–Hayır

Lee Know:

–O zaman ben Cha'nın yanına gideyim

Ben:

–Ne?

Lee Know, sırıtarak:

–Diyorum ki, Cha'nın yanına gideyim, onunla bugün yaptıklarımızı konuşalım

Ben:

–Ne? Ne yaptınız?

Lee Know:

–Hem sen kıskanmıyorsun sonuçta

Ben:

–Ne alakası var, hem seni kıskanmıyorum diye gidip Cha ile mi olucaksın?

Lee Know:

–Evet

Ben:

–Ne!?

Bana doğru yürümeye başladı.

Yanıma kadar geldi.

Lee Know, kulağıma fısıldayarak:

–Kıskanıyorsun

Ben:

–Hayır

Lee Know:

–Tamam, ben Cha'nın yanına gidiyim

Ben:

–Tamam

Lee Know:

–Ne?

Ben:

–Sen git Cha'nın yanına, bende Bangchan'ın yanına gidiyorum

Kapıya doğru ilerledim.

Tam geldiğimde kapıyı tuttu.

Lee Know:

–Hiçbir yere gidemezsin

Ben:

–Kıskanıyorsun

Onu kendi silahıyla vurduğuma göre artık rahat bir hayat geçirebilirim.

Lee Know:

–Hayır

Ben:

–Tamam o zaman gitmeme izin ver

Lee Know:

–Hayır, çok istiyorsan kapıyı açmaya çalış açabilirsen yolun açık olsun

Kapıyı açmaya çalıştım ama öyle bir tutuyordu ki sanki beton dökmüşler üzerine.

Sen tam bir malsın Eun, tam bir malsın...

Açamadım ve en sonunda pes ettim.

Ben:

–Açamadım, tamam kabul ediyorum

Lee Know:

–Neyi?

Ben:

–Kıskandığımı...

Kollarımı birbirine bağladım.

Lee Know hafif hafif gülüyordu.

Ben:

–Ne gülüyorsun? Komik mi?

Lee Know:

–Evet, kıskandığını zaten biliyordum

Ben:

–Niye? Sen Bangchan ile yalnız kalmamı, sonra da gelip 'Bogon ononlo yopocokloromozo konoşocom' desem kıskanmaz mısın?

Evet, az önce Lee Know'un taklidini yaptım.

Lee Know:

–Bilmem, kıskanır mıydım?

Ben:

–Hah, gidiyorum ben

Kapıyı açmaya çalıştım.

Artık nasıl tutuyorsa yine açamadım.

Bir eliyle kapıyı tutarken diğer elini kapının diğer yanına koydu.

Artık kapı ile Lee Know'un arasında kaldığıma göre hayır dağıtabilirim.

Lee Know:

–Hadi, dene bakalım, yapabiliyor musun?

Düşün Eun ama çok düşünme, sonra gözlerine daldığını sanacak, ne demelisin onu düşün... Aklına birşey gelmiyor değil mi? Allah cezanı vermesin...

Ben:

–Neden gitmeme izin vermiyorsun? Bangchan'ın yanına giderim diye değil mi? Kıskanç...

Lee Know, sırıtarak:

–Bangchan'ın yanına gidip en fazla ne yapabilirsin ki o Cha ile beraber, dönüp dolaşıp yine bana geleceksin

Allah kahretmesin, o kadar haklı ki...

Lee Know'un kollarının altından çıktım.

Ben:

–Sana geleceğimden o kadar eminsin yani

Lee Know:

–Tabi ki de, çünkü beni seviyorsun

Ben:

–Sen? Beni seviyor musun?

Cevap vermedi.

Neden cevap vermedi?

Lee Know:

–Tamam, Bangchan'ın yanına gitmeni istemiyorum, anladın mı?

Ben:

–Diyene bak, sen bugün Cha ile yeterince eğlendin zaten

Lee Know:

–Sana anladın mı diye sordum

Ben:

–Ne kadar kıskançsın ya? Neden kıskanıyorsun bu kadar?

Lee Know:

–Kıskanıyorum çünkü sen benimsin, yani sen benimle, yani şey kıskanmak doğal birşeydir tamam mı?

Ben, gülerek:

–Tamam

Evet, şuan emin olduğum tek şey Lee Know'un beni sevdiğiydi.

Umarım yanlış duymamışımdır...