Bölüm 40

EUN'DAN

Elektrikler gitmişti.

Hepimiz boş boş oturuyorduk.

Hiç kimse konuşmuyordu.

Herkes telefonlarını tavana doğru tutmuştu.

O yüzden etrafı rahatça görebiliyordum.

Üyelerin yüz ifadeleri hariç...

Hiç kimse konuşmuyordu çünkü herkes bir yere dalmıştı.

Son günlerde sürekli olarak yağmur yağıyordu ve elektriklerin gitmesi gayet normaldi.

Hyunjin:

–Hep böyle mi duracağız? Yapacak birşey yok mu?

Changbin:

–Tam da en heyecanlı bölümdü ya

Felix:

–Sen hala orada mısın? Herneyse yapacak birşey var, DC oynayalım

Jisung:

–Karanlıkta mı? Allah'ım ben ne günah işledim de düştüm buraya?

Hyunjin:

–Bence güzel olur

Lee Know:

–Ya boşverin gitsin oynamayalım hem saat kaç?

Cha:

–20:59

Lee Know:

–Offf...

Çok sıkıcı... Gebereceğim!

Felix:

–Işık hayattır...

Ben:

–Ama siz daha sönmediniz

Hyunjin:

–Uyyyyy...

Küçük bir kahkaha attıktan sonra sessizliğe büründük.

Yapacak hiç birşey yoktu.

Aklıma gelen tek şey dışarı çıkmaktı.

Ben:

–Dışarı çıkalım mı?

Jisung:

–Yağmur yağıyor

Ben:

–Hemen arabaya bineriz oradan lunaparka gideriz

Seungmin:

–Tabii canım lunaparka yağmur yağmıyor zaten

Ben:

–Ee... O zaman siz söyleyin ne yapalım?

Lee Know:

–Uyuyalım

Tam Lee Know'dan beklenecek bir hareketti.

Hyunjin:

–İyi fikir, ben yatmaya gidiyorum

Jisung:

–Bu karanlıkta nasıl gitmeyi düşünüyorsun odana Hyunjin?

Hyunjin:

–Ben istesem yapamayacağım hiç birşey yoktur

Hyunjin ayağa kalktı.

Bir adım attı ve PAAATTT...

Düştü.

Kahkahalara boğulan üyelerle birlikte Hyunjin ile dalga geçiyorduk.

Hyunjin:

–Ayy, çok komik...

Seungmin:

–Evet, öyle o yüzden gülüyoruz

Cha:

–Tamam, hadi herkes yatağa

Herkes ayaklandı ve görebildikleri kadar ilerlemeye çalıştılar.

Herkes odasına dağılmıştı.

En azından ben öyle sanıyordum.

Odaya gitmeden önce tuvalete gitmek istedim.

Cha odaya girmediğimi bir şekilde fark etmişti.

Cha:

–Nereye gidiyorsun Eun?

Ben:

–Tuvalete gideceğim, sen git ben birazdan gelirim

Cha:

–Tamam

Ve tuvalete gittim.

Ama birşeyler dönüyormuş gibi hissettim.

Ve benim altıncı hislerim güçlüdür.

Buna inanın...

Evet, birşeyler içimi yemeye başlayınca bende tuvalete gitmedim.

Odamızın kapısı açıktı.

Cha açık unutmuş olmalı ki, içeriden konuşma sesleri geliyordu.

Kapı açık olduğu için kendimi belli etmeden içeri girdim.

Sonuçta ev karanlıktı.

Sesler çok tanıdıktı.

Cha, Jisung ve Seungmin...

Bu karanlıkta ne konuşuyorlardı ki?

Merak etmeye başladım.

Ama sessiz olmalıydım yoksa herşeyi kaçırabilirdim.

Aslında Cha benden gizli birşey yapmazdı.

Ama son zamanlarda çok garipti.

Yani ne duysam inanırdım.