Bölüm 46

EUN'DAN

Üyeler bize bakıyorlardı.

Hyunjin:

–Oha...

Bir süreliğine uzun bir sessizlik oldu.

Jisung:

–Neler oluyor burada?

Aniden ayağa kalktık.

Ben:

–Hiç birşey göründüğü gibi değil

Jisung:

–Kusura bakmayın ama ben göreceğimi gördüm

Lee Know:

–Tamam o zaman sıkıntı yok

Lee Know'da ki rahatlık bende olsa...

Seungmin:

–GÖZLERİME ACIMANIZ GEREKTİĞİNİ DAHA KAÇ KERE SÖYLEMELİYİM?

Felix:

–Aranızda birşey var mı?

Lee Know:

–Hayır...Olmayacak

Lee Know'un bu sözünden sonra uzun bir sessizlik oldu.

Kalbimin kırıldığını bir kişi de olsa anlayan olmuştur.

Jisung bir bana, birde Lee Know'a baktı.

Lee Know'a dönerken o kadar sertti ki, ilk defa onun bu halini görmüştüm.

Kaş göz hareketleri yapıyordu Lee Know'a.

Lee Know'da ona karşılık olarak yapmaya başlamıştı.

Seungmin:

–Siz ne yaşıyorsunuz acaba?

Jeongin:

–Yemin ederim, şu evde birgün de yaşıma uygun şeyler görsem kendimi asfalta atacağım

Hyunjin:

–Görende ne sanacak

Jeongin:

–Sen hele hiç konuşma Hyung, senle Felix Hyung yetiyorsunuz zaten

Changbin:

–Şuanda olaya anlam vermeye çalışan tek kişi ben miyim?

Seungmin:

–Yalnız değilsin kardeşim

Felix:

–Neye anlam vermeye çalışıyorsun?

Changbin:

–Şuan tam olarak riskli bir anda evi bastık, Lee Know Hyung ile Eun arasında hiç birşey yokken böyle yapmaları ve Bangchan Hyung ile Cha'nın ortalıkta olmaması, neler oluyor burada?

Hyunjin:

–Bangchan Hyung ile Cha yok mu?Neler geçiyor aklımdan...

Jeongin:

–Hayır, beynim öyle düşünme hayır

Lee Know:

–Yemeğe gittiler, hadi dağılın hadi

Hyunjin:

–Vay, fırsatçılara baksen insan beni de çağırır

Felix:

–Dert ettiğin şeye bak, biz çıkarız beraber

Hyunjin:

–Tamam o zaman

Üyeler söylenerek giderken Jisung hala bize bakıyordu.

Jisung:

–Bana anlatabilirdiniz değil mi?En azından üyeleri getirmezdim

Lee Know:

–Anlık birşeydi zaten

Ben:

–Zaten öyle birşey yok

Jisung:

–Sizin dediğiniz olsun ama gözüm üzerinizde

Gözlerini kısarak yukarı doğru çıkmaya başladı.

Aniden durup bize gözünü kısarak bakıyordu ve sonrada gidiyordu.

Lee Know'a baktım.

Hiç birşey umrunda değildi.

Ben:

–Üyeler yanlış anladı

Lee Know:

–Umrumda mı sence?Bir daha olsa bir daha yaparım

Cevap vermek istemedim.

Hemen yukarı doğru çıktım.

Bu benim için en iyisi olacaktı.

CHA'DAN

Yemeği yedikten sonra hemen çıktık.

Arabayı Bangchan sürerken camdan dışarı izliyordum.

Aniden telefonuma bildirim geldi.

Gruba mesaj atmışlardı.

Hyunjin:

–Evet, bugün de gözlerimiz kanadığına göre mutlu bir gece geçirebilirim

Seungmin:

–Abartıyorsun Hyung

Hyunjin:

–Sanki gördüğümüz çok normalmiş gibi ne konuşuyorsun hala Seungmin?

Jisung:

–Abartılacak bir konu zaten hemde fazlasıyla

Bangchan:

–Ne oldu?Ne yapıyorsun?

Bangchan'ın sorusu ile beraber mesajları okudum.

Bangchan:

–Yine ne olmuş?

Ben:

–Bilmiyorum, bekle soracağım

Bangchan:

–Tamam

Siz:

–Neler oldu?

Hyunjin:

–Lee Know ile Eun...

Siz:

–Ne olmuş onlara?

Hyunjin:

–Bak şimdi, biz sinemadan eve dönmeye karar verdik ve döndük ama size haber vermedik çünkü eve baskın yapmak istedik Jisung anahtarı ile kapıyı aniden açtı ve o zaman gözleri kanatan bir manzara ile karşılaştık gerisini sen düşün

Siz:

–Düşünmek istemiyorum

Hyunjin'in yazdıklarını Bangchan'a okudum.

Bangchan:

–Hahahahahahahaha...Keşke orada olsaydık

Ben:

–Bir dahakine artık

Bangchan kahkahalar atarken gruba baktım.

Eun:

–Abartın abartın hava size hoş sonuçta

Hyunjin:

–Dur bakim aynen hava hoşmuş

Eun:

–Hyunjin beni oraya getirme

Hyunjin:

–Sanki ne dedim

Lee Know:

–Bugünlük bu kadar mesaj yeter hadi işinize bakın

Lee Know'un mesajından sonra telefonu kapattım.

Eve dönmemize az kalmıştı.

Bakalım, evde neler olacaktı...