Yeni Üyelik
5.
Bölüm

5. Bölüm

@evrendeki_yazar

 

 

 

Hoşgeldinn...💝

 

 

 

Keyifli okumalar dilerim...🦄🌷

 

 

 

Kaleyi onlar seçti, top ise bizdeydi.

 

 

 

İlk pası Oğuzhan' a attım. O ise Aras' a. Aras tekrar bana gönderdi topu. Karşımda Aktan vardı. 2 saniye kadar göz teması kurdum ki anında ayağımdan topu kaptı.

 

 

 

Pislik zürafa.

 

 

 

Daha da hırslandırmıştı beni. İyi paslaşıyorlardı. Bizim yarı sahamızda girmişlerdi bile.

Top Aktan' ın ayağına geçti. Sen şimdi görürsün kimin ayağından top aldığını.

 

 

 

Hızlanıp yanına yetiştim. Bir kaç çalım denedi ama bu bana sökmezdi. İki şansım vardı ya taça bırakacaktım ya da faul yapacaktım. Tabi ki de ikinciyi seçtim. Niye mi? Bilmem. Onu sertçe ittirip yere devirebileceğimi düşünmüştüm ama pek de öyle olmadı.

 

 

 

Devrilmemişti.

 

 

 

O zaman b planına geçecektim. Onunla göz teması kurdum. Zaten bana bakıyordu. Ne yapmaya çalıştığımı anlayamamıştı. Kaşları çatılıydı. Kapana yavaş yavaş giriyorsun - minik - zürafa.

 

 

 

Göz temasını kesmeden ayağından topu çaldım. Ne olduğunu anlaması biraz zamanını almıştı ama hemen koşup bana yetişmişti bile. Boyu uzun olunca adımları da büyük oluyordu tabi.

 

 

 

Bir pas Hakan' a oradan Oğuzhan' a ve yine bana. Kafamı kullanarak topu önüme indirdim. Ve kaleyi gördüm.

 

 

 

Ve şık bir gol.

 

 

 

İlk gol gelmişti. Golü atar atmaz baktığım ilk kişi tabi ki de o olmuştu. Yine bana bakıyordu. Acaba gözlerini hiç mi üzerimden ayırmıyordu? Ben de ona bakmaya devam ettim ta ki Oğuzhan yanıma gelip bana sarılana kadar.

 

 

 

" Tebrikler " dedi içten bir şekilde.

 

 

 

" Senin sayende " dedim ben de.

 

 

 

Tam o sırada Aktan' da bir an da yanımda belirdi.

 

 

 

" Tebrikler, güzel goldü. " Dedi soğuk bir ses tonuyla.

 

 

 

" Teşekkürler " dedim ben de ona bakarak.

 

 

 

Ve devam ettik.

 

 

 

İlk yarı 1-0 bitmişti. Öndeydik.

 

 

 

Ve 15 dakika mola.

 

 

 

İkinci yarı için sahaya girdik. Takım arkadaşlarımın hepsini süzdükten sonra karşı takımı da hızlıca bir süzdüm.

 

 

 

Hazır görünüyorlardı ve daha da hırslanmış. Ama o sakindi. Kendinden, bu maçı kazanacağından emin görünüyordu. Tam o sırada bana baktı. Yine göz göze gelmiştik. Eh bu kadarı da yeterdi ama. Göz devirip önüme döndüm. Oğuzhan' ın yanına gidip hazır olup olmadığımızı sormak için harekete geçecektim ki bir anda yanımda biri belirdi.

 

 

 

" Hem bana bakıyorsun , ben sana baktığımda ise göz deviriyorsun. "

 

 

 

Yanıma gelip bunu söylemesini beklemiyordum.

 

 

 

" Ben mi sana bakıyorum? "

 

 

 

Evet. Bal gibi de bakıyorsun Balca.

 

 

 

" Hem sen sabah burnumu kanattığını ne çabuk unuttun da üste çıkmaya çalışıyorsun ki! "

 

 

 

İçimdeki çirkef Balca yavaş yavaş ortaya çıkıyordu.

 

 

 

" Sabah ki olay için özür dilemiştim."

 

 

 

Doğru dilemişti.

 

 

 

" Özür dileyince masum olmuyorsun."

 

 

 

" Ne yapsam masum olurum? "

 

 

 

Ne yani? O daha demin bana ne demişti?

 

 

 

" Bu maçı bana ver. " Dedim hızlıca düşünmeden hareket ederek.

 

 

 

Salak Balca. Gerçekten bunu mu istedin koskoca sporcudan!

 

 

 

Sen sus iç ses biliyorum ben de hatamı.

 

 

 

Gülümsedi. " Kazanamayacağını düşünüyorsun o halde "

 

 

 

Haklı.

 

 

 

" Hayır, yani emin olmak istiyorum."

 

 

 

" Peki o halde seve seve bu maçı sana veriyorum. "

 

 

 

Seve seve?

 

 

 

Kafamı sallayıp yanından ayrıldım.

 

 

 

Daha fazla rezil olamazdım değil mi Balca?

 

 

 

Lütfen sus iç ses.

 

 

 

Oğuzhan' ın yanına gidip son hazırlıkları yaptık. Sonunda ikinci yarı başladı.

 

 

 

Gerçekten de 2-0 kazanmıştık. Oyunda vardı ama sanki yoktu. Top ayağına geçince sürekli bizim oyunculara atıp yanlışlıkla atmış gibi yapmıştı ya da çizgi dışına atıyordu.

 

 

 

Tabi takım arkadaşları bu duruma isyan etmişlerdi ama bu Aktan' ın pek de umurunda olmamıştı.

 

 

 

2. Golü de benim asistim ile Deniz attı. Ve 2-0 kazandık.

 

 

 

Maçın bitiş düdüğü çaldığında gözlerim Aktan' ı aradı. Kimse ile muhatap olmamak için hızlıca sahanın çıkış kapısına doğru yürüyordu. Ona yetişmek için koşup yanına ulaştım.

 

 

 

" Sağol, sözünü tuttuğun için. "

 

 

 

Kafasını salladı. Ne olmuştu da bir anda böyle durgunlaşmıştı ki?

 

 

 

" Peki, bir sorun mu var? "

 

 

 

Tesisin çıkışındaki merdivenlere ulaştık. Sonra merdivenlerden birine oturdu. Ben de onunla beraber yanına oturdum.

 

 

 

Ve cevap beklercesine yüzüne baktım. O da bana baktı. Gözlerinde hüzün vardı. Şimdi daha da koyu siyah olmuşlardı.

 

 

 

" Çok sorunum var, söylesem çözebilir misin Balca? "

 

 

 

İlk defa ismimle hitap etmişti.

 

 

 

Yüzüne ben de aynı hüzünlü gözlerle baktım. Ne derdi vardı? Söylese çözebilecek miydim?

 

 

 

Belki çözerdim.

 

 

 

" Çözemezsin. " Deyip geçip gitti yanımdan.

 

 

 

Orada öylece ne kadar oturdum bilmiyorum ama en son yanıma Oğuzhan' ın gelip beni kaldırdığını ve evime bıraktığını, yatağıma yattığım ilk an uyuyakaldığımı hatırlıyordum.

 

 

 

🖤🖤🖤

 

 

 

Evet, sizce Aktan' ın çözülemeyecek ne gibi sorunları olabilir. Bunu bir sonraki bölümlerde öğreneceğiz. Umarım bu bölümü beğenmişsinizdir. Bir sonraki bölümlerde görüşmek dileğiyle 💜🎠 Sevgiyle kalın 🦢🌷

 

 

 

 

​​

Loading...
0%