16.Bölüm

Genç adam birden kucağına bayılan kadın ile olduğu yerde donmuş kalmıştı. Sırf ona yaklaştığı için mi bayılmıştı gerçekten. Kadını kucağına aldığı gibi koltuklardan birine yatırıp doktor çağırmıştı.

Ama bunları yaparken de deli gibi korkuyordu. Ya heycandan değil de bir hastalığı falan varsa diye düşünmeden duramıyordu.

Eve gelen doktor genç kadına bakmış fakat pek bir şey söyleyememişti. Ve bu genç adamı oldukça sinir etmişti.

Artık kızın kendine gelmesini beklemekten başka çare yoktu.

Ebrar'dan

Şu an uyanık olmama rağmen gözlerimi açmıyordum. Çünkü deli gibi utanıyordum. Sırf bana yaklaştığı için heycandan Kaan'nın kucağına bayılmıştım. Yüzüne bakamicağım için hala bayılmış taklidi yapıyordum.

"Hadi yavrum uyan artık" Kaan'nın

Konuşmasıyla artık uyanma vaktinin geldiğini anladım. Onu daha çok üzmeye hakkım yok zaten bayıldığım için yeterince korkmuş ve endişelenmişti.

Yavaş yavaş gözlerimi açtım. Biraz inandirici olmasi açısından da yüzümü buruşturdum. Benim adım Serdar Tezcan dolandırıcılar kralı.

"Hah sonunda. İyimisin" kafamı sağıma çevirip Kaan'a doğru baktım.

Göz göze geldiğimizde ne diceğimi bilemedim utançtan ölmek üzereydim. Her şey mi benim başıma gelir.

Ulaa hayaattttt...

Boğazımı temizleyip "özür dilerim ne olduğunu anlamadım sanırım açlıktan oldu" dedim. Aynen aynen açlıktan oldu. "Ben artık evime gideyim en iyisi" yataktan kalkıcakken Kaan'nın omuzlarımdan tutup beni yatağa bastırması bir oldu.

"Nereye gittiğini sanıyorsun sen? Hiç bir yere gidemezsin yat yattığın yerde.

Daha seninle tamamlamamız gereken işimiz var" dedi ve odadan çıktı. Bizim ne işimiz vardı ki?

Öpüşmemiz yarım kalmıştı ondan mı bahsediyordu acaba?

Başka bir şeyden bahsettiğine emindim yoksa bu düşündüklerimi değildir. Yani bence umarım. Çünkü ikinci bir bayılmayı ikimizde kaldıramazdık.

"Evet yarım bıraktığımız işi bitirelim bakalım" Kaan'nın elinde bir dosya ile içeri girmesiyle heyecanım daha da artmıştı. "N-ne işi?" Lağnet gelsin adamın karşısında kekelemem kalmıştı.

"Hatırlıyorsan o evden kaçmadan evleniceğimizi söylemiştim. Yani evkenmezsek Hakan'ın senin peşini bırakmayacağını işte onun için evlenmemiz gerek. Bu yüzden evlilik sözleşmesini getirdim."

Evlilik mi? Kaan ile evlenirsem adamın yüzüne nasıl bakardım.

Heycandan her gün bayılmasam iyidir. Dedikleriyle kafa sallayıp sözleşmeyi imzaladım.

"Yarın istersen sade bir nikah ile evleniriz" diye sordu. Kafamı iki yana sallayıp bu fikri red ettim. "Sadece imzalasak bile yeter o piskopat peşime düşmesin yeter benim için"

Umarım böyle de sanki onunla evlenmeye çok meraklıymışım gibi görünmüyordur.

Kafasını sallayıp "pekala sen ne istersen ne dersen o olucak. Ben şimdi gidiyorum istersen seni de eve bırakayım." Kafamı sallayıp onu onayladım ve yataktan kalktım.

Önde Kaan arkasında ben evin bahçesine kadar yürüdük. Arabaya binip yola koyulduk. Yol boyunca Kaan'a doğru bakmamıştım çünkü hala üstümde ufakta olsa bir utangaçlık vardı.

Arabanın durmasıyla dışarı baktım fakat daha evime gelmemiştik.

"Patron sanırım kardeşiniz dışarıda"

Kaan'nın bunu duymasıyla kendini arabadan dışarı atmıştı.

"EBRAR NERDESİN İN ŞU ARABADAN ORDA OLDUĞUNU BİLİYORUM. SENİ ASLA BIRAKMAM DUYDUN MU ASLA SEN BENİMSİN DUYDUN MU?!"

onun iğrenç sesini duyduğum gibi vücuduma bir titreme gelmişti.

Kaan şu an dışarıdaydı ya başına bir şey gelirse ya benim yüzümden ona bir şey yaparsa.

Arabadan hızla aşağı inip Kaan'nın yanına doğru koşmaya başlamıştım çünkü Kaan yine Hakanı yere yatırmış yumrukluyordu. "Sikik herif seni bırak demedim mi lan ben sana bu kızın peşini" Kaan'nın attığı yumruklar asla Hakan'a işlemiyor gibiydi Kaan vurdukça deli gibi kahkaha atıyordu.

Kaan son yumruğu atıp üstünden kalktı. "Bir daha.. bir daha seni Ebrar'ın çevresinde göreyim kardeş demem çeker vururum seni" parmağını sallayıp onu tehtit etmesiyle Hakan daha çok gülmeye başladı. Bu adam gerçekten beyinsiz.

Kaan arkasını döndüğünde beni gördüğü için şaşırsada hızla yanıma gelip kolumu tutup yürütmeye başladı. "Deli misin kızım sen neden indin arabadan" şey sanırım biraz sinirli.

Tam cevap verecekken Hakan'nın adımı seslenmesiyle arkamı döndüm.

Elinde tuttuğu silahı bana çevirmiş ve sıktığı kurşunun hedefi olmuştum.

Karnımdaki hafif yanma hissi beni bitirmeye yetmişti bilincim kapanmadan önce söylediği sey ise kanımı dondurmuştu sanırım benim ondan kurtuluşum yoktu.

"Ya benimsin ya benimsin başka kimsenin olamazsın anladın mı beni.Senin ölün bile benim"

Uzun bi aradan sonra helluuuuu❤️🌸💗