"Uyanırmısın artık" yanı başımdan gelen sesle gözlerimi açtım. Karşımda bana sinirli bakan bir adet Vuslat duruyordu.

Neye sinirlenmişti acaba?

"Sabahtan beri seni uyandırmaya çalışıyorum kal artık kahvaltı yapacağız"

Kafamı onaylar anlamda sallayıp odada bulunan lavaboya girip işlerimi hallettim.

Odaya girdiğimde Vuslat'ın yatağımda yatmış bir şekilde beni beklediğini gördüm. Açıkçası onun hakkında ne düşüneceğimi bilmiyordum, bir sıcak bir soğuk yapıyordu. Ama ben onunla iyi olmak istiyordum.

"İnebiliriz hazırım ben" konuşmamla bana dönmüş kafa sallamıştı. Her şeye kafa sallıyor buda yolucam kafasında ki saçları onu istiyor.

Neyse hanfendiliğimizi bozmayalım.

Merdivenlerden aşağı indiğimizde Esra hanım ve Akif beyin masada oturduklarını gördüm. Umarım onları beklettiğim için bana çok kızmazlardı.

Masaya yaklaştığımızda Esra hanım bize dönmüş beni gördüğünde tebessüm ederek yanıma doğru gelmişti. "Güzelce uyudun mu bebeğim" bir yandan saçlarımı okşuyor bir yandan da yanaklarımı öpüyordu.

Mutlu olmuştum.

"Evet efendim uyudum" tebessümle söylediğim şeylere kafa sallamış beni yanına oturtmuştu. Akif beye döndüğümde onunda bize gülümseyerek baktığını görmüştüm.

Sanırım oda bana yakın davranmak istiyordu ama çekiniyordu. Kahvaltımızı sorunsuz şekilde bitirmiştik tabi Esra hanımın sürekli ağzıma bir şey tıkamasından başka sorun yoktu.

Kahvaltıdan sonra Esra hanım ve Vuslat ile alışverişe gitmiş bana kıyafet almıştık. İstemediğimi ne kadar belirtsemde bu sefer Vuslat zorla aldırmıştı.

Eve geldiğimizde bahçede iki tane lüks arabanın olduğunu gördüm. Misafirler mi gelmişti diye düşünsem de Vuslat'ın sözleriyle kimlerin geldiğini anlamıştım.

"Anne bak abimler gelmiş" diyerek hızla içeri koşmuştu.

Sanırım abi istemiyordum,korkuyordum.

Esra hanımla içeri girdiğimizde 3 tane adamın da sinirli bakışları bize doğru dönmüştü daha doğrusu bana doğru.

Sanırım bu evde de istenmicektim.