İyi okumalar. 🥰

Hafif acılar konuşabilir, ama derin acılar dilsizdir.

Balzac

19 YIL ÖNCE

Efnan sabah babasının sesiyle uyanmıştı. Babası "Kalk kız açım ben. Git yemek hazırla." dedi bağırarak.

Efnan küçük adımlarla odadan çıkıp mutfağa girdi. Dolabı açtığında fazla yiyecek olmadığını gördü. Olanlarla da yemek hazırlamaya başladı.

Dolaptan domates çıkarıp yıkadı. Mutfak tezgahı boyundan yüksek olduğu için sandalye getirip çıktıktan sonra küçük eliyle bıçağı alıp domatesi doğramaya başladı.

Doğramayı bitirdikten sonra sandalyeden inip dolaptan tava çıkardı, ocağı yakıp üstüne koyduktan sonra yağ döktü. Sonra domatesleri tavaya dökmek için arkasını dönüp tabağı aldıktan sonra tekrardan ocağa döndü.

Doğradığı domatesi tavaya dökmeye başladığında bir anda eline kızgın yağ sıçradı. Elini hemen musluğun altına götürüp suya tuttuğunda bir yandan ağlıyordu canı acıyor diye. Eline sudan çektiğinde eline baktı. Eli kızarmış ve su toplamaya başlamıştı.

Babası "Kız nerede kaldın bir yemek yapacaktın." dedi.

Babasının sesiyle hemen eline bakmayı bırakıp ocağa çay suyu koydu. Menemen için yaptığı domatesler pişirip içine yumurta kırdı. Menemen pişerken masayı hazırladı. Çayı yapıp menemenin altını kapattı.

Titreyen küçük eliyle çaydanlığı alıp masaya taşıdı, masaya koyup tekrar mutfağa girdi. Eliyle tavanın kulpunu tutup dikkatle menemeni tabağa koydu. Babasını çağırmak için salona doğru ilerledi. Salona geldiğinde babasının televizyondan maç izlediğini gördü.

"Baba yemek hazır." dedi Efnan.

Babası "Sonunda ya. Çok yavaşsın." dedi.

Halbuki Efnan sadece 6 yaşındaydı. Bu yaşta yemek yapmayı değil dışarıda arkadaşlarıyla oyun oynaması gerekir.

Zaten arkadaşı bile yoktu, herkes ondan iğrenir ve nefret ederdi ailesi yüzünden.

Babası "Şimdi odana çık, ben demedikçe çıkma." dedi.

Efnan başını tamam anlamında salladı. Küçük adımlarla odasına doğru ilerledi.

Odasına geldiğinde dolabından krem aldı, yatağa doğru ilerleyip sonra yatağa oturdu, bir eliyle kremin kapağını açıp sürmeye başladı. Eline krem sürerken canı acıdığı için acısı insin diye kremi sürerken üflemeye başladı.

Kendi kendine hep düşünüyordu. Çocuklar dışarıda oyun oynarken kendisi neden çıkamadığını, okulda aile toplantısı olduğunda herkesin anne babası geliyordu ama onun ailesi gelmiyordu.

Eline krem sürmeyi bitirdiğinde kremi yerine koydu. Yatağına doğru ilerledi, yatağın üstünde eski ve yırtık olan oyuncak bebeğini alıp kendi kendine oynamaya başladı.

Bebeğiyle oynarken karnı guruldama sesiyle acıktığını anlamıştı. Babasının her zamanki gibi çıkmasını bekliyordu. Babası her gün dışarı çıkıp kumar onamaya ya da dışarıda kadınlarla beraber oluyordu. Her gün evden çıktığında akşama kadar eve gelmiyordu babası.

Babasının geç gelmesini seviyordu. Halbuki başka çocuklar babasının eve gelmesi için heyecanla bekler. Ama babasının onu dövmesi ve bağırmadığı tek zaman olduğu için seviniyordu .

Efnan odasında bebeğiyle kendi kendine evcilik oynarken evin dış kapısının açılıp sonra kapana sesi geldi kulağına. Efnan babasının çıktığını anladığında sevindi .

Ama yinede korkuyla sessiz ve küçük adımlarla odasının kapısını yavaşça açıp çıktı. Aynı şekilde yavaşça kapıyı kapatıp küçük adımlarla merdivenin başına geldi .

Merdivenin oradan hafifçe başını çıkartıp aşağıya baktı. Babasını görmediğinde merdivenlerden inmeye başladı .

Merdivenden indikten sonra mutfağa doğru ilerledi .

Mutfağa geldiğinde buzdolabının kapağını açıp içine baktı. Buzdolabının içinde domates ve peynir olduğunu gördü .

Onları çıkardı. Sandalye getirip mutfağın tezgahının önüne koyup çıktı .

İlk önce domatesleri yıkayıp dilimledi .

Sonra babasının yediği ekmekten arta kalanla dilimlediği domatesleri ve peyniri koydu. Sonra babasına yaptığı çayı arta kalanı ısıttı .

Sonra yemek masasına ilerleyip çay bardağı ve kendisine yaptığı ekmek arasını masanın üstüne koydu. Sonra çaydanlığı da getirip yemeğini yemeye başladı.

Yemeğini bitirdikten kendi yedikleri tabağını ve bardağını kaldırdı. Sonra Sabah babasına hazırladığı sofrayı kaldırmaya başladı.

Kaldırmayı bitirdiğinde evin dış kapısının açılıp kapanma sesi geldi Efnan ' ın kulağına.

Efnan korkmadı çünkü bu saatlerde annesi eve geliyordu. Sonra salona doğru ilerledi annesini gördü.

Annesi onu gördüğünde "Ben odaya çıkıp uyucam , ses yapma." dedi.

Efnan da "Tamam anne." dedi.

Annesi sinirle "Ben sana demedim mi bana bir daha anne demiceksin diye." dedi.

Sonra annesi konuşmaya devam etti. "Sakın dışarı çıkma. Millet senin benim kızım olduğunu öğrenmesin. Zaten senin gibi bir kızım olduğuna utanıyorum . Keşke seni doğurmasaydım . " dedi.

Efnan da tabi küçük olduğu için annesinin neden böyle davrandığını anlamıyor . Ama büyüyünce annesinin neden böyle davrandığını öğreniyor ...

Efnan da " Ama sen benim annemsin . Neden bana kötü davranıyorsun. Ben bir şey yapmadım ki sana . Neden bana kötü davranıyorsun anne ! " dedi ağladığı için titreyen bir sesle .

Annesi " Senin var olman bile sorun . " dedi sinirle ve devam etti . " Seni bu hayatta asla seven olmayacak. Hep sorun getireceksin . Hiç kimse senin yüzünü görmek istemeyecek . " diye konuşmasını sonlandırdı ve odasına doğru ilerledi annesi .

Efnan annesinin böyle konuşmasıyla bacakları titremeye başladı ve sonunda ayakta duramadığında dizlerinin üzerine düştü ve annesinin arkasından bakarak ağlamaya başladı .

İçinden neden ben bu dünyaya geldim , neden ben bunları yaşıyordum , ben kötü müyüm de bunları yaşıyorum diyordu. Halbuki burada en masum olan kişiydi ama yine de kabahati kendinde arıyordu .

İçinden yine kendi kendine düşündü . Herkesin anne ve babası çocuklarını sever ve başını okşar. Neden kendi ailesi de öbür aileler gibi değil diye düşündü .

Efnan küçük elleriyle yerden destek alarak ayağa kalktı . Sonra da küçük adımlarla odasına doğru ilerledi .

Odasına girdiğinde , odasında duvarın kenarında bulunan sandalyeyi alıp , odasının içinde küçük pencerenin önüne koyup dışarı bakmaya başladı. Çocukların bazıları top bazıları da ip atlıyordu .

Efnan hep çocuklara baktığında onları özeniyordu . Onların ailesi dövmüyor ve bağırmıyordu .

Efnan bu yaşta olmasına rağmen akıllı ve her şeyin farkındaydı .

Efnan akşama kadar orada oturup çocukları izledi .

Akşam olduğuna evin dış kapısının açılma ve kapanma ses geldi kulağına Efnan ' ın .

Ardından anne ve babasının bağırma sesi geldi kulağına . Efnan da onları duymamak için ellerini kulağına götürüp bir süre öyle kaldı .

Sesler kesildiğinde elini kulağından çekti . Ondan sonra yağmur yağmaya başladı . Yağmur hızlanmaya başlarken hemen ardından gök gürültüsü sesi geldi Efnan ' ın kulağına .

Yatağın içine girip elindeki bebeğine sarılıp yorganı üstüne çekti. Bir daha gök gürüldemesiyle korkuyla yatakta yerinden sıçradı .

Elinde oyuncak bebeğine sarılı yataktan kalktı ve küçük adımlarla odasının kapısına doğru ilerledi ve kapıya geldiğinde yavaşça açtı ve tekrardan yavaşça kapattı . Koridorun gece olmasından dolayı etraf karanlık olduğundan oyuncak bebeğine iyice sarıldı .

Babasının odasının kapısına geldiğinde önünde bir süre durdu. Çünkü babası ona kızacağından korkuyordu . Ama yine de bu karanlık ve gök gürültüsünden dolayı babasının yanına geldi .

Odanın kapısını yavaşça açıp içeri girdiğinde babası elinde telefonla gördü. Yavaşça ve korkuyla babasının yanına doğru ilerledi . Babasının yanına geldiğinde babası onu fark etmişti .

Babası telefondan başını kaldırıp " Ne var. Git yat . " dedi . Ama başka bir baba olsa ne oldu kızım derdi ama onun babası öbür babalar gibi değildi .

Efnan da " Baba bu gece yanında yatabilir miyim ? Bana masal anlatır mısın ? Gök gürültüsünden korkuyorum . " dedi titrek bir sesle .

Babası " Kocaman kısın gök gürültüsünden neden korkuyorsun ! " dedi sinirle sonra devam etti .

" Ayrıca ne masalından bahsediyorsun , yürü git yat . " dedi .

Efnan " Baba söz bir daha yanına gelmeyeceğim . Sadece bu gece yanına yatabilir miyim ? Bana masal anlatır mısın ? " dedi titrek ve korkak bir sesle.

Babası bağırarak " Git be başımdan . Seninle uğraşamam . Bide masal anlatmamı istiyorsun . Kız sen kaç yaşındasın da masal anlatmamı istiyorsun . " dedi .

Yataktan kalkıp Efnan ' ı kolundan tutup yere çuval gibi fırlattı . Sonra karnına tekme atmaya başladı . Efnan ise kollarıyla kendini korumaya çalıştı ama yine de bir işe yaramadı .

Babası bir süre tekme atmaya devam etti . Sonra ise onu kolundan tutup ayağa kalkmasını izin vermeden sürüyerek odadan çıkardı . " Şimdi bodrum katta kal da aklın başına gelsin . İki gün boyunca aç kal bakalım . Bir daha lafımı ikiletmicektin . " dedi babası sinirle .

Efnan da " Baba lütfen beni oraya götürme çok karanlık ve soğuk . Lütfen beni oraya götürme . Söz bir daha yapmayacağım . " ağladığı için titreyen bir sesle dedi .

Babası durduğunda Efnan sevindi onu oraya götürmeyeceğini zannetti . Ama babası ona dönüp elini kaldırıp tokat attı . Efnan tokadın etkisiyle yere düşmüştü ve dudağı patladı. . Efnan o zaman anlamıştı babasının ona hiçbir zaman iyi davranmayacağı . Efnan küçük elini yanağına götürmüştü ellediğinde yanağı acımıştı . Görmese de yanağının kızardığını anlamıştı.

Babası " Akıllan gör bakalım orada . Bir daha sözümü dinleme , sana daha beterini yaparım . " dedi bağırarak .

Efnan kendini durdurmaya çalışırken babası onu sürüklemeye devam ediyordu . Maalesef Efnan ' ın gücü babasına yetmiyordu ...

Efnan ağlayarak " Lütfen baba ... " dedi sürekli . Ama babası sinirden onu bile duymuyordu . Efnan ' ın vücudu bu sürüklemeyle ve dizlerinin sürtünmesiyle soyuldu kanamaya başladı .

Bodrum katına geldiklerinde babası bodrumun paslanmış ve demir olan kapısını açıp Efnan ' ı içeri doğru itti ve kapıyı onun üstüne kapattı . Efnan itilmenin etkisiyle yere düştü .

Efnan ayağa kalkmadan sürünerek kapının önüne gelip küçük elini yumruk demir kapıya vurarak " Baba lütfen ben çok korkuyorum . Beni buradan çıkar . " dedi titrek bir sesle ve bağırarak. Ama onu duyan babası ona arkasında bırakıp bodrumun oradan çıktı .

Efnan defalarca bağırdı , ağladı ve kapıyı yumrukladı ama onun sesini duyan yoktu...

Efnan yorulduğundan ve karnının acısıyla bodrumun karanlık ve soğuk duvarlarından birine kenarına kıvrılıp oturdu ve kollarını bacaklarını etrafına sardı . Efnan bodrumun karanlı ve sessiz olmasından dolayı şarkı söylemeye başladı . Soğuk duvarlara sesi yankılandı .

Başladı söylemeye bir yandan ağlayarak .

" Bana bir masal anlat baba ."

Efnan içinden konuşmaya başladı . keşke bir kere olsa bile bana masal anlatsaydın baba.

" İçinde bütün oyunlarım . "

Keşke bana bir kere bile olsa bana oyuncak alsan .

" Kurtla kuzu olsun şekerle bal ."

Bana keşke bir şeker bile alsaydın . Başka çocukların babası çocuklarına şeker aldığında Efnan onlara içe giderek bakardı .

"Baba bir masal anlat bana .

İçinde denizle balıklar . "

Keşke ben sana balıkları merak ediyorum ve görmeye gidelim dediğimde beni dövmiseydin .

" Yağmurla kar olsun güneşle ay . "

Keşke sana kar yağdığında hadi oynayalım dediğimde de dövmiseydin .

" Anlatırken tut elimi . "

Keşke o elin bana vurmak için değilde masal anlatırken tutsaydın .

" Uykuya dalıp gitsem bile

Bırakıp gitme sakin beni . "

Keşke senden beni burada bırakma dediğimde bırakmasaydın .

" Bana bir masal anlat baba

İçinde tüm sevdiklerim .

İçinde İstanbul olsun . "

Keşke sevdiklerimin arasında olsaydın , nefret ettiklerimin arasında değil ...

Efnan bir süre karanlık, soğuk ve sessiz duvarların arasında sakin nefesleri ile uykuya daldı orada ...

Efnan ' ın acısını hiç kimse duymadı . Efnan da artık sessizliğe gömüldü ...

​​​​​​Efnan' ın annesi ve babası hakkında düşündükleriniz nedir?

Sizce Efnan' ın annesi ve babası neden böyle davranıyor.

Bu bölüm hakkında yorumlarınızı bekliyorum. Oylarınızla beni destekleyebilirsiniz.

Yeni bölümde görüşmek üzere🥰😘.