"Keşke seni doğurmasaydım. Sen kızsın! Düzgün otur."

annemin karşısında ağlamaktan kızarmış gözlerimi tuttum. Burnumu çekerek gözlerimi kapattım. Annemin bana attığı tokat canımı yakmamıştı ama gururumu yakmıştı. Hayallerimi çalmışlardı.

Babası ve annesi ile iyi anlaşıp onlar ile düşüncelerini paylaşan kızlar , istediği gibi giyinen , gezen kızlar , psikoloğa gitmek zorunda olmayan kızlar, matematiği iyi kızlar.

annem hızlıca odamdan çıktı. Kendimi yatağa atıp ağlamaya başladım.
"Allahım benim suçum ne , ne yaptım onlara! Neden beni sevmiyorlar.

çokmu çirkinim?

çok mu sıkıcıyım?

çokmu aptalım?

Allahım niçin bir gün bende mutlu olamıyorum."