YORUM YAPMAYI VE BÖLÜMÜ BEĞENMEYİ UNUTMAYIN KEYİFLİ OKUMALAR🌟

Cidden siktiğimin hayatı asla normal gitmiyordu.

Hala kapıyı yumruklayarak öldürün beni diye bağırıyordum. Üç gündür bu siktiğimin yerinde mahsur kalmıştım.

Tek bir umudum Aras vardı sağolsun abim dövdüğü için geri gelip bana bakmazdı neredeyim diye. Abimde yan odada daha doğrusu hapiste duruyordu. Aras ise abisinin yanında diye düşünüp benim kaçırıldığımı fark etmeyecekti.

"Ya bari bıçak verin ben kendimi keseyim öldürmeyecekseniz" Cidden bağırmaktan ölecektim.

"Ya verin şu manyağa kessin kendini abisiyim diye demiyorum vallaha pes etmez bu allahın cezası. Verin bitsin bu ızıdırap. Elektirikli sandalye filan yok mu ben ondan istiyorum. İnsanın en büyük işkencesi kardeşi olmamalı"

Pislikti cidden. Bizi burdan kurtarmak yerine durumu kabul etmiş bekliyordu. Bir bokluk vardı bu işte. Can asla bu kadar sakın olmazdı o hep sinirliydi. Abiye bak aman aman evlerden ırak.

"Gebereceğiz burda allahın cezası boş yapma" onun odasının duvarına doğru vurmaya başladım. "Bize bir bok yapamazlar. Üvey babanın adı yeter kızım rahat ol" Ulan sen rahat olursun tabi. Senin baban sonuçta benim değil.

"Ne özelliği var senin babanın" benim babam demedim çünkü beni asla sevmedi hatta annemden gizli evden kovdu giderkende burası senin evin neden gidiyorsun masalını okudu. "Babamız Dünya tatlısı bir silah tüccarı bebeğim haberin yok muydu" iyi ki yoktu.

"Komikti sus" bunu aşırı ciddi söylüyordum. "Şaka değil"

"Kes sesini" sinirim artıyor gözlerim doluyordu. "Kızım manyak mısın sevinsene mis gibi işte silah tüccarının kızısın hiç bir şey olamaz"

"Kes artık senini dedim. Benim babam senin baban gibi şerefsizler yüzünden öldü yok benim babam sus artık" ve bir daha konuşamadı.

Sadece yatak bir çeşme vardı. İki kapı vardı biri tuvalete çıkıyordu diğeri dışarı. Küflü ve cam bile olmayan bir odaydı. Galiba akşam olmuştu uyumuştum. Gözlerimi açtığımda sandalyede oturan bir adam vardı. "Kimsin sen?" yatakta hemen doğrulup ondan en uzak köşeye doğru kaçtım. "Üzüldüm" neye üzülmüş ne diyor bu adam ya "Neye üzüldün bırak gitmek istiyorum" oda şimdi tamam diyip bırakacaktı zaten.

"Babana olanlara üzüldüm. Kaya Gökmen'di değil mi baban" nerden biliyordu babamı. "Evet"

"Babam öldürdü babanı" Şaka yapıyordu. Ölmek istiyorum sadece ölmek istiyorum artık. "Babam manyağın tekiydi" kendisi çok normal sanki. "Sen çok mu normalsın kaçırdın bizi" kaşları çatıldı bir anda. "Siz?" bu adam kimi kaçırdı bilmiyor mu?

"Abim ve ben" yan odayı gösterdi. "Abin mi o ruh hastası" kafa salladım. "Aslında sen ayrı o ayrı konu için burda ama aynı evde bulmuşlar sizi. Mis gibi bir taşla iki kuş" başım çok kötüydü. Üç gündür açtım sadece su vardı burda.

"Açım" konuşmak bile zordu. Gözlerim kapanıyordu. "Yeseydin yemeğini. Nerde yemeğin al ye?" dalga mı geçiyordu. Yemek verdide biz yemedik. "Yemek vermedin ki"

Ayağa kalkıp odadan çıktı kapı açık ama kaçacak gücüm yoktu. Hatta açık kapıya bakarken gözlerim kapandı.

"Uyansana, ya ben aç bırakın demedim o oda bile benim fikrim değil alın getirin dedim oraya koymuşlar uyan" gözlerimi açtığımda tepemde dikiliyordu. Uyandığım an hemen yemek koydu önüme. Hemen yemeği yedim. O kadar açtım ki.

"Afiyet olsun. Odan burası normalde bir hata olmuş düzeldi." düzelmiş hata gömleğinde ki kandan belli oluyordu. "Öldürdün mü?" kimi öldürdü bilmiyorum ama üstü hiç iyi durmuyordu. "Yok yaşıyor birazcık kızdım o kadar" birazcık kızdırmamak gerek bu adamı yaz aklına Aylin.

"Neden burdayım?" yatağın ucuna oturdu. "Ben istediğim için" Evet mantıklı. "Neden istiyorsun?" Cevap ver hadi bunada. "Bilmem tesadüf gördüm hoşuma gittin. Ayrıca kabul et sevgilin olmaya çalışan o adamdan daha iyiyim" Arası biliyorsa çoktan bitmişti işim.

Doğru söylüyordu hayatımda gördüğüm en yakışıklı adamdı. Hani derler ya şeytan çok yakışıklı /güzel olacak herkes ona inanacak. Aynen öyleydi. "Sakın o salağa daha yakışıklı deme" bu ne biçim bir manyaktı. "O herif ölmeyi hak ediyor ama babasına şükür etsin. Benden seni çalacaktı güya kimse benim baktığıma bile göz koyamaz ama birde senin resmini çaldı benden. Gerizekalı odada o kadar şey içinde en göz önünde olan ellerimle çizdiğim senin resmini çalmış salak" bu adam ne anlatıyordu benim kafam kaldırmıyordu artık.

"Lütfen seni ilk gördüğü zamana okulda bir seminerde demiş olsun" Öyle demişti evet. "Evet öyle dedi" büyük bir kahkaha attı. "Adam hayatıma çökmeye çalışmış direk. Ben verdim o semineri. Seminer konusu pazarlama. Ben mimar filan değilim bilmem o işleri. O gün bir çizimi nasıl pazarlarsınız onu anlattım." O an bir anı canlandı gözümde.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Kızım ne ağlıyorsun bir sus adamı duymuyorum. Doğru söylüyor çizdikte nasıl satcaz bu çizimleri bir sus adam pazarlama konusunda bir deha bunu kaçıramam"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

En yakın arkadaşım o gün beni o kadar dinlemedi ki babamın öldüğünü bile diyemedim. "Ben kim doğru kim yalan söylüyor bilmiyorum" ağlıyordum her zamanki gibi. Korkuyordum. Telefonu bana doğru gösterdi. Bizim bölümün hocaları rektör herkes ile fotoğrafı vardı sahnede. Elinde ki plaketi büyütüp baktım. O günün tarihi vardı.

"Baban babamı işkence için öldürürken sen bana ders anlatıyordun." hiç bir şey diyemedi. Diyecek bir şey yoktu. Burdan kurtulduğum ilk an adımı değiştirip yurdışına kaçacaktım. Bu ruh hastalarından uzağa. "Ben böyle olmak istemedim. Kaçamazsın bazı şeylerden ben denedim Yurt dışına kaçtım habersiz. Kedime yeni bir hayat kurdum ama bir yere kadardı yine burdayım"

Oda mı kaçmaya çalışmıştı? Cidden kafayı yemelik ortam. Ecrin Kerem Aras hepsi bir oyundu. Hepsi beni kandırmak içindi. Herşey yalandı. Benim hayatım yalandı. Ben yalandım. Peki bu adam kimdi ve bu da mı yalandı?

Ayağa kalktı ve odandan çıkarken "Yeni evine hoşgeldin" dedi ve çıktı odadan.

EVET DÜZ BİR KİTAP BİZE YAKIŞMAZDI. BİRAZ TERS KÖŞE İLE ŞOK OLUN 🌟