Yeni Üyelik
14.
Bölüm

14.BÖLÜM

@eylbahar

LÜTFEN YORUM YAPMAYI VE BEĞENMEYİ UNUTMAYIN KEYİFLİ OKUMALAR 🌟

Sabah olmuştu. İlk oda hapishaneye benzerken burası bir saray odası gibiydi. Kitaplık, büyük bir masa, makyaj masası. Odanın içinde ki banyo ve tuvalet. Büyük bir televizyon, iki kişilik bir koltuk ve buna rağmen yatağın karşı boş ve tavandan yer kadar cam vardı. Kaşısı hep ağaçlıktı. Kar yağınca beyaza boyamış ağaçlarla dolu bir manzara çok güzel görünüyordur kesin.

Ayağa kalkıp etrafa bakarken kapının açık olduğunu gördüm. Kitlemeyi unutmuş değil bilerek açık bırakmıştı. Odadan çıktığımda hemen yanımda aşağı inen bir merdiven diğer yanımda çok uzun bir koridor vardı odalarla dolu.

Aşağı doğru inmeye başladım. Abimi bulmak istiyordum. Ona ihtiyacım vardı. Dayanacak gücüm kalmamıştı artık.

Aşağı indiğimde büyük bir salon ve abim ve o adam oturuyordu. Siyah dağınık saçlı bem beyaz teni,hafif dolgun dudaklı ve koyu mavi gözleri vardı. Cidden büyüleyici bir güzelliği vardı. Abim çok yakışıklı olmasına rağmen onun yanında silik kalmıştı.

Baya dikkatli konuşuyordu ve abim bu konuşmadan hiç memnun görünmüyordu. Yaklaşınca sesler gelmeye başladı. "Ben sana kötü bir şey teklif etmiyorum ufak bir destek istiyorum ortaklık ya işte mis gibi." Ne diyordu bu adam. Abim asla kabul edemezdi böyle bir şeyi bana bunu yapamazdı. Babamın katilinin oğlu ile olmaz.

"Bak Aylin benim kıymetlim sende bunu anlamıyorsun. Bunu duyduğu an yüz çevirir bana kaybederim onu." gözlerim dolmuştu. Kim ne kazık atar bilemiyordum ama abimin en azından destek olması beni mutlu etmişti. "Emin ol Aylin senin destekçin olur. Ben sana diyorum ki babama karşı birlik olalım bitirelim onu sen diyorsun onun oğlusun Aylin küser. Aylin niye küssün abisi babasının intıkamını alacak"

Abim elini yüzüne kapatmış duruyordu öyle. Babasına mı karşı duruyordu? Babamı bitirmek demişti. Neden babasına bunu yapmak ister biri.

"Ben neden güveneyim belki beni Aylinden vurup kullanacaksın babanla birlik olup beni bitirmeye çalışmıyacağınızı ne bileyim?" zeki abim benim.

"O yüzden sana sözleşme getirdim ya. Ya sürekli başa dönüyoruz niye anlamıyorsun sen beni Can. Aylin mutlu olcak. Biz ikimiz babamı sileceğiz her yerden itibarı gücü şerefi namusu hepsi yok olacak. Bunlar yok tabi onda ama var gibi görünüyor onların olamadığını herkes bilecek"

Emin değildim. Kimseye güvenemiyordum artık. Bu adam yalan söylüyorsa bile bu satten sonra ne Aras ne Ecrin ne Kerem hiç biri ile işim olmazdı.

"Bak ben istemiyorum bu hayatı ben babam olmak istemiyorum Can. Döveceksen döv ben senin kız kardeşine aşığım. Biliyorum onun en büyük yarasını babam açtı. Ben yapmadım ama ben suçsuzdum. Ama ilerde belkide bende babam gibi olacağım bir adamın canını yakarken kızında yakacağım. Ben canavar olmak istemiyorum. Bir kere o canavara dönüşüp babamda kurtulup insan gibi yaşamak istiyorum"

"Yok kesin bir bokluk var bu işte. Asla güvenmiyorum bu adama. Bir kere fazla yakışıklı ne yapacak beni. İki babasını sırf ona benzemeyim diye öldürmesi çok saçma. Üç harbi çok yakışıklı kesin bir bokluk var"

"Aylin ikinciyi anladım ama yakışıklıyım diye ilk defa suçlandım" ananı ya sen o kadar saklan dışından konuş sıç batır. "Abi sen nerdesin seni arıyorum ben" he aynen abimi arıyorum yarım sattır duvarın arkasında.

"Duvarın arkasından çıksan görürdün" Bak ye şerefsiz elin oğluna laf veriyor. "Ulan şerefsiz ne laf veriyorsun millete" zaten mal gibiyim. Birde sinir ediyor beni.

Hala çok uykum vardı. "Hadi kalk eve gidelim manyak bu adam"

"Çok yakışıklı kesin manyak mı dedin bunu demek için mantıklı bir sebebin var mı yoksa?" Ulan var ya Allahtan az sinirlenince ne yaptığını biliyorum yoksa beni döverdim buda beni öldürürdü. "Manyak gibi resmimi çizdin. Beni kaçırdı, aç bıraktın, kendi babanı öldürmek istiyorsun. Daha sayayım mı?"

"Yok gerek yok" çok bilmiş. "Ha bu arada abin istediği yere gitsin sen burdasın" şaka yapıyor olmalısın yaa. Abim yakasında tutup ufak bir sarstı "Benle gelecek" asla oturuşunu bile bozmuyordu. "Hayır" şaka gibi bir adam ya. Eve gidip duş almak istiyorum dört gündür yıkanmıyordum. Saçım yağlandı kokacaktım yakında.

"Ya bırak beni manyak mısın?" bu ruh hastası birde işine gelmeyince konuşmuyordu.

Evet duşa girmiş üstümü başımı giymiş ruh hastası bey ile yemek yiyorduk. En son pes edip her gün gelmesi şartı ile abimi bıraktım. "Adın ne senin manyak?" yemeğini yemeye devam ediyordu ben bunu öldürürüm. "Yemek yerken konuşmayı sevmem bitince sor" sinir benim tepeme çıkyor bağırma sakın. "Sikerim lan senin yemeğini amına koyduğumun ruh hastası" masadaki tabağa vurup devirmiştim. İğrenç bir sebze yemeği vardı zaten.

Yavaşça kafasını kaldırdı ve bana bakmaya başladı. Öldürsünde bitsin bu işkence. "Yani on dakika beklemek bu kadar zor olmamalı. Yemeğim bitsin sor dedim" onuda tabağını devirdim. Evet sakın konuştuğu için bu cesaret bağırsa altıma sıçardım. "Evet teşekkür ederim yemeğimi bitirmeme yardım ettiğin için. Hemen cevap vereyim ben ne soruyorsun Allahın belası"

Bak birde ben suçlu oldum. O siktiğimin adını tek kelime diyip geçse zaten konuşmayacaktım bir daha. "Seni baban mı doğurdu?" cidden ölüme oynamaya karar verdim çilen çıkıp tek kurşun kafa sıksa mis gibi. "Kızmayacağım onun için ise bu çaba gayet sakinim. İstediğini yap bağır çağır kır dök sabaha yenisi yerinde olur." orosbu evladı.

"Bu gece uyuyamacaksın onu bil" neydi bu şimdi. "Sen beni tehtit mi ediyorsun?" derin bir nefes aldı. "Hayır eve misafir gelecek odan benimkinin yanında o yüzden dedim" eve kız atıp sevişecek ve bunu bana mı diyor iğrenç biri cidden. Yüzümü kırıştırıp bakmaya başladım ona.

"Senin zihnin fesat pislik kadın. Bir tek senin abinin kız kardeşi yok. Bizde abiyiz. İki tane kız kardeşim var biri çok küçük gece uyanıp ağlıyor o yüzden dedim." ilk defa haksız oldum ama sorun yok.

"Bende onu düşündüm başım ağrıyor uyayamam diye sen ne düşündün?" cevap vermedi.

"Sana güvenebilir miyim?" Ne konuda bilmiyorum ama kesinlikle hayır. "Hayır"

"O zaman kardeşlerim gelince odanın kapısını kitlemek zorundayım. Biraz sakin olsan aslınsa diğeri seninle yaşıt belki konuşur arkadaş olurdunuz."

"Sana karşı böyleyim suçsuz günahsız kızlara ne yapcam hele birde biri bebek" çocukları severdim. "Bende suçsuzum bir anlasan. Bende onların abisiyim bende suçsuzum onlar kadar. Bir inansan aslında aşık olduğunun kişinin ben olduğumu" ben kimseye aşık değildim. Aras hoşuma gitmişti ama aşık değildim.

"Ben aşık falan değilim ona. Sadece hoşlantıydı sevgi bile değil." Gülümsemeye başladı. Ona aşık değil bana olur diye mi düşünüyor. Daha çok beklersin maviş.

"Ayaz" dedi. Evet hava cidden soğuktu. "Ankara hep ayaz soğuk. Ama iyice soğudu hava doğru" şaşkın şaşkın bakıyordu. "Neee" diye sordum.

"Adım Ayaz" durduk yere ayaz derse ne biliyim adı olduğunu üç saat önce sordum. "Adında senin gibi insanın kanını çekiyor. "Koca adam göz devirdi vallaha.

"Aylin, Ayaz uyumlu bence ikiside Ay'la başlıyor. "ilkokul birinci sınıf zeka seviyesi.

" Aras'ta A ile başlıyor oda uyumlu" elini sertçe masaya vurdu. O kadar şeye sakin kalıp buna ölürsem kendim atlarım cehenme. "O adamı anma bu evde. Bak ne yaparsan yap duymak istiyorum Aylin. Sakın bir daha yapma. Bıçakla üstüme yürü elinden bile almaya çalışmam sana zarar vermesin diye ama o herifi bir daha duyarsam olacakları düşünmek istemiyorum"

Bu kadar mı sinir ediyordu onu Aras. Ciddi miydi beni ondan çaldığını mı düşünüyordu?

Kapı çaldığında odaya doğru gitmek için ayağa kalktım. "Nereye?" cehennemin... "Odaya kitleyeceksin ya"

"Saçmalama gel şuraya" benim yaşlarımda olan erkek olsa kesin döverdim. Bence asla güvenmemeliydi.

"Aaayy gözleri boncuk gibi" kafasını kaldırmış mas mavi gözler ile bana bakan bir minik vardı yanımda şu an. "Oyun oynayalım mı? Benim bebeğim sana benziyor biliyor musun?" bıdır bıdır konuşuyordu ne tatlı bir kızdı bu. Ayaz'ın tersine gözleri açık mavi ve saçları sarıydı.

"Gerçekten mi? Burda mı bebeğin getir oynayalım" aşırı mutlu bir şekilde gülüp sarılıp koşarak gitti. Ayaz ne olduğunu anlamaya çalışıyor gibiydi.

"Ben Eslem ile arkadaş olursun sandım. Sen dört yaşında ki Güneş ile arkadaş oldun. Oda iyi bir kafa yapısı" o bana ne demek istedi.

Yanında gülümseyerek bana bakan kıza bende gülümsedim. "Resimden daha güzelsin" Ayaz öksürdü. "Dilimiz tutcaz dedik ya Eslem" arkası Ayza dönük olduğu için göz devirdi. O ela gözlü kumral bir kızdı. Oda mı biliyordu resmi.

"Eylem ben tanış-" ve bir anda çok büyük çığlık koptu korktum bir an. "ÇEKİĞĞİLLL HIRSIZZZ O BENİM ARKADAŞIM İLK BEN BULDUM" bacağıma yapışan adının Güneş olduğunu öğrendiğim cazgıra baktım. Korkmuştum cidden o nasıl bir sesti öyle. Bacağıma sarılmış Eslemi tekmeliyordu.

Ayaz gelip kucağına aldı Güneş'i "Hani sen özlemedin mi benim kokumu. Ağlıyordun kokunu özledim diye" hemen kafasını Ayazın boynuna gömdü. Bu adamı bu şekilde görsem kesin aşık olurdum. Tüm bu olanların içinde babamın katilinin oğlu olmasa belki yinede olurdu.

Eslem ile pek yakın olmak istemiyordum. Tek masum şu minik manyaktı.

Loading...
0%