Serlya " O sensin Aras...

Aras " Efendim hasta çocuk " dedi.

Serlya " Sıkıntıdan izleri ezberledim " dedi.

Aras " Artık oynayabiliriz annem burda değil. "

Serlya " Ama nasıl? Nasıl tanıdın beni ? "

Aras " İsminden, ismin çok tanıdık gelmişti bu ismi 2. Kez duyuyordum. Annemi aradım ve sordum bana ' hastanede sıkılmıştında bı tane kız çocuğuyla oynamak için yalvarmıştın ' dedi annem ,bende anladım diyip kapattım sonra peşinden geldim seni aradım ama buldum sonunda.

Serlya duyduklarına şaşırmamıştı aksine anlamıştı ama böyle bişey beklemiyordu. Aras onu aramıştı ve bulmuştu. İçinde küçükte olsa bı ışık yanıp söndü Serlya yalnızlığa alışmışken biriyle iyi olmak istemiyordu.

Serlya " Anladım ben gidiyorum artık yorgunum. " Dedim

Aras sözünü böldü Serlya nın şu sözler döküldü dudaklarının arasından " Çok değişmemişsin aynısın soğuk bakıyorsun sadece gözünden bu duygu silinmiş acı , gözlerinde bir duygu eksik neşe ve evet gidebilirsin hoşçakal ilk arkadaşım " demişti.

Serlya kendi hakkında doğru açıklamayı yapan ilk kişiyle yan yanaydı ama bi kelime bile etmeden hızlı adımlarla uzaklaştı ordan eve gidiyordu. Yoldan geçerken etrafına bakmamıştı arabanın korna sesiyle irkildi. Ve donup kaldı. Aras koşarak geldi Serlya yı yavaşça kenara getirdi. Ona ' Serlya iyimisin, kendine gel canım ' diyen sesi yankılanıyordu ama duymuyordu Aras. Serlya bianda yurttan kaçtığında araba çarptığı zamana gitti.

o zaman

14 yaşındaydım yurttan kaçmış koşuyordum kimse beni durdurmasın istiyordum nereye gidicem biliyordum eve evime gidicektim yoldan karşıya geçmek için yeşil yanmasını bekleyemezdim. Yurttakiler kaçtığımı anlamıştı koşarak geçmeye çalıştım gelen aracı görmedim ve hızlı gelen aracın çarpmasıyla yuvarlandım en son etrafımdaki insanlara 'abimin yanına gidiyorum' dedim. Ve Gine o karanlığa gömüldü gözlerim ve zihnim. Gine aynı yerde açtım gözlerimi, kısık kısıktı toprak gözlerim. Yurt annemiz ve bı doktor abla konuşuyor du dikkatimi çeken söz şu olmuştu. " Yaşamak için mücadele vermedi ama biz onu bırakmadık ameliyat biraz zordu ama.. " gerisini hatırlamıyorum.

Şimdi

Aras' ın beni sarmasıyla ayıldım. ' Noldu bana ? ' diye sordum ' yola atlamışsın Allah'tan durdu napıyorsun dikkat etmelisin . ' diye beni azarlıyordu. Onun kollarından çıkıp başımı tutarak yürüyordum arkamdan geliyordu farkındaydım ama yok saydım.

Yürüyorum bir boşlukta ,ne önümü görüyorum nede arkamı .Arkamdaki adım sesleri de benimle birlikte geliyor, yanımda geliyor. Saat 17:03 olmuştu abimin mezarının olduğu yere geldim. Aras beni izliyordu, hareketlerimi fazlasıyla dikkatli izliyordu. Çöktüm abimin dizinin yanına ve ağlayarak abime anlatmaya başladım herşeyi....

Abicim ben geldim yine yanına geldim hep dediğin gibi " bana bişey olursa yanıma gel anlat ben seni dinliyor olacağım miniğim" demiştin hatırladın mı ? Bak şimdi yanımdasın yine ama ben senin yanında değilim özür dilerim abi senin yanına gelmeyi denedim ama sana verdiğim söz durdurdu beni ' ne olursa olsun yalnız da kalsan terk de edilsen kalbini parçalara ayırıp gram umursamadan üstüne basarlarsa güçlen ve intikamını al ' bak abi unutmadım bunun için yaşıyorum biliyormusun, kendime yatırım yapıyorum gitar dersi alıyorum çıkıyorum dışarı seni özleyince denizin kenarına gidiyorum. Gitarımı çıkarıp senin yazdığın notaları çalıyorum. Şimdi diceksin ki kursa niye gidiyorsun. Ben bitek senin yazdığını çalabiliyorum, sana müzik yazmak için hepsi. Abi bugün yola atladım araba hızlı geliyormuş görmedim Aras yetişmese yanına gelmiş olcaktım o an bı eskiye gitti aklım kaza geçirmiştim ya , heh işte o zaman a....

Aras'dan

Serlya ,abi dediği kişinin mezarına gelmişti bı kaç şey anlatıyordu devam etti anlatmay

"O zaman seni yanında istemiştim. Ama sen gökyüzünde parlamayı seçtin abim. Sen toprağın içine giren herkes için -'

Mezar dememişti , ölen de dememişti toprağın içi demişti sözleri dikkatimi çekiyor yaşadığı şeyleri merak etmeme sebep oluyordu.

" - Gökyüzündeki yıldız demiştin bende sana güneş olmak istediğimi söyleyince sen benim güneşimsin demiştin. Ama anlıyorum ki sen benim güneşimmişsin güneş olmadan nasıl bı dengesizlik oluyorsa dünyada sen olmayınca da öyle benim dünyamda. Özledim abi beni herşey korumanı , saçımı okşamanı en çokta sevgini özledim senden başka kimse sevmedi beni senin gibi. "

Çok hevesli çocuk gibi bı ses tonunda karşısındaki mezardaki kişiyle konuşuyordu sön söylediği şeye ' ben seviyorum seni ' dedi kalbim ama bı ben duydum bide Allah.

Sesinde bir mızmızlanma tonu vardı olduğundan samimi neşeli ama acı doluydu sesi. Gözünden akan yaşlar sel olmuştu resmen ama gülüyordu. Sanki , sanki nasıl desem abisinin ruhu burdaymış gibi ...

Bı adam geldi yanımıza serlya döndü ;

# : "Hoşgeldiniz efendim buyrun istediğiniz çicekleri getirdim her zaman ki gibi " dedi 30 larındaki genç adam Serlya ise tanıdığını fark ettirerek bana baktı önce gözlerimde ki affallamış olan o ifadeye baktı ve adama döndü

"Teşekkür ederim abi sen işine dönebilirsin " dedi nolduğunu anlamaya çalışıyordum. Aklımla mı oynuyordu bu kız kendi halinde yaşayan bı kız değilmiydi. Sonradan aklıma gelen ' belki mezarlıkta çalışıyordur ordan tanıyordur Serlya da rica etmiştir çiçek getirmesine ' diyen iç sesim mantığımın onaylamasıyla sustu. Serlya abisinin mezarına tek tek dikti güzel papatyaları ama hepsini dikmeden önce kokluyordu papatyayı...

Yazardan

Serlya ayağa kalktı başında bekleyen Aras a baktı ve yürürken konuşmaya başladı.

" Abim annemin beni terk etmesinden 3ay önce ortalardan kaybolmuştu daha sonra ben yetimhanedeki 3 ayımda geri geldi. Ben onu öldü sanıyordum meğersem o günmüş ölüm tarihî yani bugün... Geldi yanıma sıkıcı sarıldı bana yıldız olduğunu söyledi intikam al dedi öptü ve beni önce Allah a sonra kendime emanet etti kayboldu. Gine terk etti sandım meğersem annem abimi başka bı adama satmış bendeki de çocuk aklı oyun oynuyorum abim arkadaşlarında kalıyor falan sanıyorum işte daha sonra 1 sene sonra haberlerde gördüm onu adı ve soy adıyla , bembeyaz olan yüzüyle, kusursuz yakışıklılığından tanıdım abimden sahipsiz diye paylaşmışlardı. Kaldıramadım abimi öyle görmeye yurdu yerle bir ettim herkesi ayağa diktim eğer beni abime götürmezlerse yakacaktım orayı kolanya dönmüştüm yurdun her yerine , kolanya bitince de soba yakmak için mavi bı sıvı bulunduruyorlardı onu da aldım onu da döktüm çocuk aklı işte neler yapıyorum konu abim olunca. Müdür geldi beni abimin mezarını gösterdiler ve şu sözleri döküldü ağzından " o bir yıldız oldu " abimin sözlerini söylemişti bana beni çok tutmadilar orda yurda götürdüler zorl... "

Sesi git gide incelmişgi Serlya nın aynı zamanda kocaman bı malikaneye doğru yürüyorlardı Aras bı yandan yürüyor bı yandanda olanları sindirmeye çalışıyordu.

Aras dayanamadı ve sordu.

" Bu malikaneye doğru niye yürüyoruz "

S " Beni merak etmiyormuydun al işte ben ve gerçeklerim karanlık dünyama hoş geldin Aras.. "

" Malikaneyi nasıl aldın ki ? "

S " beni çok severmiş dedem ve çok zenginmiş ama o kadın onlara da çektirmiş dedem evlatlıktan red etmiş. Dedem beni buldu yetimhaneden ayrıldıktan baya bı süre sonra bana kanser olduğunu o kadın gibi olmadığını ve benden başka torunu olmadığını herşeyini bana bırakacağını ama gizlememi istedi. Evet burda pek kalmıyorum ama burası da bana ait her model arabam var her tarz gitarım marka giysilerim ama inan bana hiçbirini kullanmıyorum çünkü onunda bı zamanı var "

Kocaman malikanenin önünde durdular kapıya dokunmadan ni kadın açtı ve neşeli sesiyle karşıladı bizi bu iç karartan yerde

" Hoşgeldiniz kuzum "

" Hoşbulduk abla "dedi içeri geçerken herkes içerde tek sıra olmuştu Serlya yı bekliyorlardı.

Serlya sanki onlar çalışan gibi değilde arkadaşıymış gibiydi ve konuşmaya başladı Serlya

" Sarp, Yunus, Özgür sokak hayvanlarına yapılması gerekleri yaparmisiniz. Yade ,Meryem sizde çiçeklere bakın canlarım Pamuk sultan senin ellerinden de ye

meklerini bekliyorum " diyip herkesi göndermişti...

✨ Bölüm düzenlemesi yaptım. Ekstra bişey yok yeni okuyan herkese iyi okulmar dilerim. Hoşçakalın. ,🤗✨