Ona biraz daha yaklaştı Ateş. Belinden hafifçe tutarak kendine doğru çekti. Beren'in uyuduğundan emindi.
Neden kendine hakim olamıyordu ?

İçinde delicesine beliren bu istek ne zaman susucaktı ? Bakışlarını Beren'in dudaklarına götürdü.

Yapmamalıydı. Ne yani savunmasız bir kızı uyurken öpecek kadar adileşmiydi ?

"Küçük bir öpücük.." Dedi iç sesi. " Masumca bir dokunuş sadece.."

Aklını çelen şeytana yedildiğini belli edercesine biraz daha yaklaştı. Bir yandan uyanıcak diye ödü kopuyordu.

"Yapma! " Diye fısıldadı başka derinlerden gelen bir ses. "Daha dün başkasıyla yatmamışmıydın ? O kadına dokunan ellerinle
nasıl o kıza dokunabiliyorsun ? Onu öpen dudakların şimdi bu kızı mı öpücek ? Masumluğu kirletmek senin işin değil Ateş Zeybek!"

Kafasını salladı Ateş. Duyguları ve istekleri böylesine çarpışırken delirmek üzereydi. Eğer karşısında Beren olmasa
çoktan ona sahip olmuştu. Ama o Beren'di.

Masumluk abidesi,çocuk diye durmadan aşağıladığı ancak tutkuyla ona bakan genç kız..

Derinlerden gelen vicdanının sesine uydu ve ona dokunmadan gözlerini kapadı..

Gözlerini açttı Beren.Şaşkınlıkla etrafına baktı. Neredeydi böyle ? Ardından dün gece korkudan buraya geldiğini hatırladı.
Kahretsin! Nasıl bir cesaretti bu ?

Belinde hissettiği elle vücudunu ona doğru döndürdü Beren.Ne yani Ateş'le böyle hiçte kardeşçe olmayan bir halde mi uyumuştu?
Onun elini belinden çekmek istedi ama yapamadı. Ateş,yerinden kıpırdamıyordu bile.

Derin bir nefes aldı. Dağılmış koyu kahverengi saçlarına baktı. Yüz hatları sert değildi. Huzurlu bir şekilde
uyuduğu her halinden belliydi. Dudakları hafifçe kıvrılmıştı. Gülümsüyor muydu?

Nefes alışverişleri çok normaldi. Kesinlikle uyuyordu. Elini kararsızlıkla onun saçlarına götürdü Beren. Dağılmış saçını
düzeltti yavaşça. Ardından alnına dokundu. Elleri titriyordu ama önemsemedi. Ateş'in yüzünde parmağını gezdirirken
onun ne kadar muhteşem olduğunu düşünüyordu. Normalde insanlar uyurken pek hoş görünmezlerdi değil mi ?
Ama Ateş aynıydı. Hala mükemmel ve kusursuz yüz hatlarıyla onu büyülüyordu. Kaşının üstünde duran küçük ize baktı.
Ancak ona çok yaklaşıldığında belli olan ve saçlarının biraz kapattığı yaraya dokundu.

[i]" Ahh ! " Ateş, yüzüne isabet eden küçük taşla acıyla bağırdı.Küçük bedeni kaldırıma çökerken,Beren hızla
ona koştu.

"Aptal mısın kızım ! " Elini kanayan kaşından çekmeden konuştu Ateş.Beren 6, Ateş 9 yaşındaydı. Ve Beren korkulu
gözlerle Ateş'e bakıyordu.

"Be-ben özür dilerim." Dedi ona doğru yaklaşıp yarasına bakarak. "Ama beni sinir ettin."

"Seni döverdim ama dua et kızsın ." Bağırdı Ateş. Beren'in bedenini hafifçe ittirerek ayağa kalktı.

Boş olan eliyle Beren'in elindeki çikolata paketini aldı ve yere attı.

"Yağğğ..." Ağlamaya başladı Beren. Sinirle yere eğildi.Başka bir taş alıcakken onu yere ittirdi Ateş.
Üstüne çıktı ve öfkeyle baktı.

"Bir daha başka çocuklardan çikolata alırsa senin bütün oyuncaklarını sobaya atar yakarım." Onu üzerinden itmeye
çalıştı başaramadı. Yarasına dokunduğu anda geri çekildi Ateş.

"Manyak mısın sen ya? Hem taş atıyorsun hem yarama dokunuyorsun. Salak ." Yan mahalle de oturan çocuğun Beren'e çikolata
almasına uyuz olmuş onu dövmüştü. Karşılığında Beren öfkeyle ona taş atıp yaralamıştı.

Onun dolmuş gözlerine baktı Beren. Yerinden doğrulup ona doğru uzandı.

"Özür dilerim. Tamam. " Dedikten sonra cebindeki mendili çıkarıp yarasına bastırdı. Fazla kanamadığı için yara hemen temizlenmişti.
Beren,geçmiş yara yerine küçük bir öpücük bıraktı.

"Hadi gel." Dedi Ateş şaşkınlığını üzerinden attıktan sonra. Yeni bir ateri oyunu aldım,oynayalım."[/i]

Hatırladığı küçük anıyla gülümsedi Beren. Demek hala izi geçmemişti.

"Uyandın mı ?" Ateş, fısıldayarak konuştu.Uzun zaman sonra ilk defa bu kadar iyi uyuduğunu düşündü. Beren,ona böyle şaşkınca bakarken
kaşlarını çattı.

"Hala korkuyor musun ?" Başını çevirip cama baktı.Yağmur dinmişti. Hayır anlamında başını salladı Beren. Anılar,eskisi gibi değildi. Arada Ateş aklına geldiğinde
her şey soyuttu ve anlamsız. Ama şimdi ona bakıp eskileri düşünmek içinde garip bir his oluşmasına sebep olmuştu. Her şey Ateş'le daha başkaydı.

"İyi olduğuna emin misin ?" Kaşlarını çatarak konuştu Ateş. Beren diye bu kadar tuhaftı ?

"Evet evet iyiyim." Yeni uyandığı için olduğunu düşünüp önemsemedi Ateş. Beren yataktan kalkarken içine anlamsız bir boşluk çöktü.

Hep böyle kalamazlar mıydı? Ardından bu düşüncesiyle kendine küfretti. Pisliğin teki olduğunu düşünüyordu.

"Ankara kışı çetin geçer." Gülümsedi Ateş.

"Desene kışları bana uyku yasak."

Alayla güldü Ateşte.Ardından ekledi. "Eğer sen hep böyle olucaksan,odaları birleştirelim o zaman ?"

Ona hızla döndü Beren. Şaka yapıp yapmadığını anlamaya çalıştı. Eğer bu bir şakaysa ki büyük ihtimal öyleydi Ateş'e çok kırılacaktı.
Eğer gerçekse düşüp bayılabilirdi. Dün gece yaşadığı stresi ve heyecanı her gece yaşamak istemiyordu. Ama onun yanında
huzurlu olduğunu fark etmişti. İkilimde kalarak güldü.

"Yalnız uyumayı tercih ederim. "

"Sen hiç okula gitmez misin ?" Tabağına bir kaç zeytin alırken mırıldanmıştı Beren. Buraya geldiği bir ayı geçmişti ve Ateş
okulundan hiç bahsetmiyordu. Annesi hukuk okuduğunu ve dersleri her zaman astığını söylemişti ama.

"Sanırım bu sene de kalıcam." Umursamadan çayından bir yudum aldı Ateş. Gerçekten okulla ilgilenmiyordu.

"Daha yeni başladı sayılır okul. Neden erken karar veriyorsun ki ?"

Güldü Ateş. " Kendimi biliyorum."

"Bence hiç okuma." Arkasına yaslanıp ona bakıyordu Beren." Zaten senden avukat falan olmaz. Barlarda takılıyorsun hep."

"Senden mimar olucaksa benden hayli hayli avukat olur."

Onunla didişmek istemediği için sustu Beren. Artık yorulmuştu.Ateş'e kendini kaptırmaktan her defasında onunla burun burun
gelip uzaklaşmaktan bunalmıştı.

"Sanırım bir konuda senden izin almam gerek."

Kaşlarını çattı Ateş. Okul konusunda canı sıkılmıştı. Beren haklıydı. Daha erken karar vermişti. Acaba okula falan gitse miydi?
Zaten barda işler yoğun değildi.Dersi dinlemese bile var gözükse yeterdi.

Düşüncelerini bir kenara bırakıp Beren'e baktı. "Hangi konuda ?"

"Samimi olduğum arkadaşlarımdan biri buralara yakın bir yerde oturuyormuş. Okula birlikte gelip gidelim dedi. Beni evden alıcak yani
her gün."

"İyi iyi güzel. Yalnız kalmamış olursun hem." Gülümsedi Ateş. Zaten kendini hala suçlu hissediyordu.

Gözleri parladı Beren'in. "Çok teşekkür ederim Ateş Abi." Ellerini sevinçle çırptı.

Abi kelimesini duyunca gözlerini devirdi Ateş. Kendi açısından abilik sınırını dün çoktan aşmıştı.

"Bir ara arkadaşınla tanıştır beni. Barda yanında olan mı ?"

Bardaki kızı düşündü Ateş.Fena değildi. Öyle uçuk bir tipi yoktu. Üniversitede türlü türlü insanlar vardı ve Beren'in
o tür ortamlardan uzak kalmasını istiyordu. Sonuçta daha ilk senesiydi.

"Evet yanımdaydı." Gülümseyerek yanıt verdi Beren. Ateş'in hemen kabul edeceğini düşünmemişti.

"İyi birine benziyordu."

"Evet evet. Burak çok iyi çocuktur. Hem derslerde de yardım ediyor bana.Üst sınıfta olduğu için."
AŞKA MASUM BİR DOKUNUŞ
"[b]Burak ?![/b]"

Kaşlarını çattı.Sesi oldukça yüksek çıkmıştı. "Kız değil miydi arkadaşın ?"

"Aa.." Dedi Beren gülerek. "Sen Yağmur'dan bahsediyorsun.Burak barda yanımda olan çocuk.Hani sarışın mavi gözlü."

Çocuğun tipini hatırlayamadı Ateş.Ama sinirlenmişti.

"Olmaz." Kalktı masadan." Tek başına git okula."

"Yaa ama." Dudakların büzdü Beren. Yolları daha bilmiyordu bile. Her gün okula giderken kaybolma tehlikesi yaşıyordu.

"Çocuk değilsin ya.Tek başına gidebilirsin. Burak'ın olmadan da.." Yüzüne bile bakmadan mutfaktan çıktı Ateş.Kendini
salondaki koltuğa atarken hala söylenmeye devam ediyordu. "Burak'mış.Hah!"

"Yolları bilmiyorum Ateş. Her gün kaybolacak gibi oluyorum. Bilmiyor musun hafızam iyi değildir."

Beren,mutfaktan bağırırken ona cevap vermedi Ateş.Odasına çıktı.Duş alıp üstünü değiştirdi.
Beren fikrini değiştiremeyecekti. Gitmeyecekti işte.

Aşağıya indiğinde Beren'i göremedi.Odasına çıkıp kapısını vurdu.

"Gelme!" Beren,yatağına oturmuş öfkeyle söyleniyordu." Aptal.Sen her gün zorluk çekmiyorsun tabii."

"Hazırlan." Dedi Ateş gözlerini sinirle devirirken. Kapıya koşup heyecanla sordu Beren.

"İzin veriyorsun öyle mi ?"

Hayır anlamında başını salladı Ateş."Seni ben götürüyorum."