“Boşver.” Dedi Yağız bakışlarını benden kaçırarak.”Benim çıkmam lazım,Eren gelir birazdan.Bu seferlik bensiz idare edin.”
Sesimi dahi çıkarmadan onun gidişini izledim.Her zaman cesurca hareket etmesine rağmen şimdi kaçıyordu.Ne bekliyordum ki ,kalıp her şeyi anlatmasını mı?
Buz torbasını buzluğa geri koyup kalan bardakları temizlemeye başladım.İşimi bitireceğim sırada Eren geldi her zamanki neşesiyle.

“Günaydın güzellik.” Gülümsedim.
“Akşam olacak be Eren.” Dedim son kalan bardağı da yerine yerleştirirken.Montunu çıkartırıp karşıma oturdu.
“Hayırdır yüzün asık ?” Bir süre cevap vermeden durdum.Onun ilgisine ve samimiyetine güvenerek en sonunda haftalardır merak ettiğim soruyu sordum.

“Yağız’ın eski sevgilisini anlatabilir misin bana ?”

Önce şaşırdı ardından yüzü düştü.Bir süre düşündü.
“Nereden öğrendin?”
Omuz silktim.Bu sefer yalan söylemeyecektim.Buraya geldiğim ilk akşam kızlar tuvaletinde duymuştum gerçeği.
“Oradan buradan,buraya gelen kızlar onu konuşuyor.”
“Aslında..” Dedi Eren üzgün bir sesle.”Bunu o günden beri hiç aramızda konuşmadık.Söz verdik kimseye anlatmayacağız diye.”
“Bana bile mi ?” Neye güvenerek sormuştum ki bu aptal soruyu.Tamam Eren’le aram çok iyi olabilirdi fakat daha bir ay bile olmamıştı tanıştığımız.
“Tamam.Bu konuyu Yağız’ın yanında açmaman için sana anlatacağım ama tek sefer tamam mı?Anlattıklarım dışında tek bir soru sormayacaksın!” Onun ciddiyetinden sonra başımı salladım.
“Söz veriyorum.” Dedim iki parmağımı göreceği şekilde kaldırarak.”Dostluk sözü.”
Eren bana güvendi ve her şeyi anlatmaya başladı.

"O zamanlar İstanbul’daydık.Yağız,Tuna ve Canerle aynı evde yaşıyorduk.Üniversite son sınıftaydık.Öyle eğlencesine yine bir barda çalıyorduk.Ama tam bardı orası.Binbir türlü insan.Ee bizde hevesliydik işte.Bir gün çalarken bir kız atladı sahneye.İçkili olduğu hareketlerinden belli oluyordu.
Yağız’ın elinden mikrofonu alıp şarkı söylemeye başladı.Başta çalmayı bırakmak üzereydik fakat sonra sarhoşta olsa çok güzel okumaya başladı parçayı,biz de devam ettik çalmaya.
Sonra ertesi gün de geldi aynı kız,bu sefer daha ayık gözüküyordu.Bizlerle tanıştı derken her gün gelmeye başladı.Şarkı söylemiyordu hep fakat bizi izlemeye geliyordu.Daha sonra öğrendik ki Yağız’ı dinlemeye geliyormuş.
Zeynep ve Yağız çok farklı karakterlerdi.Yağız her zaman disiplinliydi ve kuralları vardı.Zeynep ise tam tersiydi anı yaşıyordu.Fazla alkol tüketiyordu,konservatuarda okuduğu için daha rahattı bize göre,okula doğru düzgün gitmiyordu.
Nasıl oldu anlamadık ama aşık oldu Yağız buna.Zeynep ne derse kabul etti,savruldu onun rüzgarında.En dipleri de gördü onunla.Zeynep iyi kızdı,güzel kızdı fakat yaşam şeklini onaylamadık hiçbirimiz.Arada uyuşturu kullandığını öğrendiğimizde konuştuk Yağızla.Yağız da bırakmazsa ayrılacağını söyleyerek tehdit etmiş onu,Yağız’ın baskılarıyla tedavi olup bırakmıştı fakat hala alkol kullanmaya devam ediyordu fazlaca.Böyle anlattığıma bakma baya kafa kızdı,hep birlikte eğlenebiliyorduk.Fakat Yağız’da değişmeye başladı.Zeynep çok uğraştı onun kurallarını yıkabilmek için.Yağız vereceği en çok tavizi verdi fakat değiştiremedi kendini,iyi de etti aslında.Yağız Zeynep’in düzgün bir hayat kurması için çok uğraştı.Birbirilerine çok aşıklardı fakat diğer yandan birbirlerini değiştirmek için debelenip durdular.Ama Zeynep değişemedi hiç.Yalanlar,aldatmalar her şeyi yaşattı Yağız’a.Ama bırakamadı Yağız’ı,Yağız’da onu..

“Peki nasıl bitti ?”

“Bir gece sahne alıyorduk yine.Kavga etmiş bunlar tabii Zeynep bunu fırsat bilip yine vurmuştu içkinin dibine.Sonra birden tuttu Yağız’ı kolundan,gidelim dedi.Nereye dedi Yağız kızgınca,uzaklara dedi Zeynep.Şuan buradan gitmek istiyorum dedi çeke çeke çıkarttı bardan Yağız’ı.Sonra öğrendik ki,motorla gezmek istemiş Zeynep.Yağız durdurmak istese de sen gelmezsen kendim giderim demiş.Atlamış Yağız’ın motoruna.Yağız da bırakamamış yalnız,atlamış arkasına.
Kaza yapmışlar.O kazada kaybettik Zeynep’i.Yağız her zaman onu durduramamanın pişmanlığını duydu,hep suçladı kendini.

--

4 yıl önce..

“Hadi gel buluşalım eski köprünün altında kimseler görmesin.” Yerinde zıplayarak sesinin yerini elektro gitarına bıraktı Yağız.
Bütün bar onun şarkısıyla coşarken Zeynep sahnenin tam karşısında durmuş yerinde zıplayarak ona eşlik ediyordu.
Gülümseyerek Zeynep’e baktı Yağız.Uzun sarı saçları ve mavi gözleriyle yine büyülüyordu kendisini.Arkadaşları son zamanlarda sürekli onu uyarsa da takmamaya çalışıyordu Yağız.Çünkü yaşadığını hissediyordu onun yanında.Evet Zeynep’te yanlış bulduğu çok şey vardı fakat bir şey sanki engel oluyordu bunların gözüne kötü görünmesine.O şeyin ne olduğunu çok iyi biliyordu genç adam.Aşktı bu!
Şarkı bittiğinde sahneye çıkıp onun dudağına tutkulu bir öpücük bıraktı Zeynep.Ardından mikrofonun başına geçip herkesi susturdu.

“Bir dakika ! Herkes buraya bakabilir mi lütfen?” Kahkaha attı seslice.”Kızlar,bu haberim özellikle size.”Elindeki biradan birkaç yudum aldı ardından.” Üzgünüm ama ben bu adama aşığım!”
Bağırarak tekrar etti yeniden.”Ben bu adama aşığım!”
Gülümsedi Yağız.Fakat Zeynep’in elindeki birayı görünce morali bozulmuştu.Onu sahnede belinden kavrayıp sarıldı.O sırada birayı almaya çalışıyordu.Zeynep ise ısrarla reddediyordu onu.

“Bu gece son sevgilim.” Dedi Eren’e bir şeyler çalması için işaret ederken.
“Senin için her gece son.” Onun kulağına fısıldamıştı Yağız.”Lütfen.”
“Oo doktor bey.” Bağırarak konuşmaya devam ediyordu Zeynep.
“Hey!Bu yakışıklı vokalistin tıp okuduğunu biliyor muydunuz?” Yine kahkaha atmıştı.
Yağız ise sinirlenmeye başlıyordu.Zeynep ise alkolün etkisiyle Yağız’ı takmıyordu bile.
“Tabii daha mezun olmasına çok var.Fakat onu doktor önlüğüyle görmeniz lazım.” Yağız’a dönüp dudağına bir öpücük daha bıraktı.

Bu işin iyiye gitmediğini sezdiğinde gitarını yere bırakıp yerinden kalktı Tuna.
“Hadi siz gidin.” Yağız’ın omzuna dokundu uyarırcasına.Yağız ise baş hareketiyle onu oyalayıp Zeynep’e dönmüştü.
“Hadi gidelim artık.”
“Hayır hayır hayır.” Onun elinden kurtulup Tuna’ya döndü genç kız.”Tunaaa!” Dedi gülerek.
“Neden ilişkimize bu kadar burnunu sokuyorsun?” Elini beline koymuş sahte bir sinirle sormuştu bunu.O sırada Eren baterisini çalmaya başlamıştı ve Caner şarkıya girmişti.Neredeyse birbirlerinin seslerini bile zor duyacak durumdaydılar.

“Yoksa “ Dedi Zeynep bir kahkaha daha atarak.Ardından Tuna’nın kulağına eğildi.

“Bana aşık olduğunu Yağız’a söylememi ister misin ?” Sinirle onun kolundan tuttu Tuna.Artık bu kızın saçmalıklarına dayanamıyordu.Zeynep haklıydı.Onu ilk gördüğü günden beri ilgi duymuştu fakat hiçbir zaman bir adım atmamıştı.Zeynep Yağız’a aşık olduğunu itiraf ettiğinde ise hiç kimseye bu konuyu açmayacağına dair söz vermişti kendisine.Ama Zeynep’i ne kadar seviyorsa olursa olsun dostluğu her zaman bir adım önde olmuş,aldığı ve alacağı kararlarda Yağız’ı iyi niyetiyle onaylamıştı.
Zeynep Tuna’nın bakışlarını hissettiği ilk günden beri anlamış ve Tuna’yı sıkıştırmıştı.

“Yağız’ı üzmeden buradan git artık.” Dedi o da kulağına eğilerek.Yağız ise tüm bunlardan habersiz kuvvetlice Zeynep’i kolundan çekip indirdi sahneden.