Neden abla hani seviyordun ya sen Ömer'i hani ölüp, bitiyordun sen ne oldu şimdi?" diye bağırdım

"Sus Ezel sus birşey bildiğin yok tamamı kes konuşmayı haddin olmayan konulara girme " diye bağıran mihri ablama baktım birşey bildigin yok derken ne ima ediyordu?

" Ne demek istiyorsun ?" diye konuştum içime kaçan sesimle

"Haddin olmayan konular yüzünden gelip saygısızca üstüme bağırma bir daha sakın" parmağını saklayarak konuştuğunda aval aval baktım hiçbir şey söylememe fırsat vermeden hızla merdivenleri çıktı.

Sabah Babamlar gitikten sonra Ömer abi sarhoş bir şekilde kapımızda bulunca yaşadığım şoku unutamazdım, ablam yıllardır onu deli gibi severken bir anda ayrılmaları olâcak iş değildi bu yüzden ablama bağırmıştım, ama pişman olmuştum bir şeyler olduğu belliydi işbiklenmiştim ama ablamın birşey anlatmayacağını adım kadar iyi biliyordum hesabına gelmeyen konularda ne olursa olsun konuşmazdı. Akşam yemeğini hazırlamak bana düştüğü için işe koyuldum aklımdaki deli soruları anca kaçıra bilirdim.

Akşam yemeğinde oturan annem ve babamın suratlarının asık olması beklediğim bir durum olmadığından ötürü şaşırmıştım Ablam'ın sorununu bildiğimden normal bulsamda annem ve babamın bu durumu kafamı karıştırmıştı.

"Biri birşey anlata bilirmi? Artık" diyerek sessizliği bozdum herkes anında bana döndüğünde kaşlarımı çattım

"Ne anlatalım?" Diye sordu babam

"Bilmem baba yüzünüzden düşen bin parça hepiniz birşey biliyorsunuz da sanki ben bilmiyorum ne oldu kötü birşey mi oldu?" Diye direttim

"Yok birşey işler ile ilgili sıkıntılarım var annene anlattım ondan morali bozuktur herhal" dediğinde kaşlarım havalandı

"İşler ile ilgili nasıl bir sıkıntı var" dedim merakla

"Kızım rahat birak babanı yorgun zaten üstüne gidip durma" dedi annem konuyu kapatmak istercesine

"Yardım ederim belki anne sıkıntı varsa şirkette el birliği ile hal edelim " dedim sahte tebessümle

"Yardım etmeniz için zamanım var kızım merak etme " dedi babamda konuyu kapatmak için kestirip atmıştı.