Eren Ulusoy

Keremle bakışıyorduk. Bana göre ha Kerem'in oturduğu sandalye ha boş sandalye hiç farketmez. İkiside boş. Kerem'in sevdiğim kadına ve yakınlarına verdiği zararın haddi hesabı yoktu. Bir dakika? Kerem'in oturduğu sandalye ve yanındaki sandalye birbirinden farklıydı. O BİR ELEKTRİKLİ SANDALYE! Bu sandalyeyi kimin hakettiğini düşünürken içeriye Yiğit abi, Melis ve Cenk girdi. Doğru ya o sandalyeyi Cenk'ten başkası hak edemezdi. Aslı, Cenk'i gördüğü gibi üstüne atladığı için bu düşüncelerden sıyrıldım.

"Öldüreceğim seni! "

"Aslı! Bırak onu. Vericez zaten cezasını."

"Nasıl? "

"O elektrikli sandalye kimin sanıyorsun?"

***

Aslı Aksoy

Cenk sandalyeye bağlandığı gibi kumandayı elime aldım.Ayarı fulledim. Elektrik ona fazlasıyla ulaşıyordu. Masanın üstünde duran silahı aldığım gibi silahı kalbine tuttum.

"Cehennemde görüşürüz!"

Deyip silahı sıktım.

"Evet? Sıradaki? "

"A-Aslı Kerem'i de mi sen öldüreceksin? "

"Evet.

" Peki o zaman planı anlatıyım ben. Şimdi önce-"

"ABİ! "

~•~

Bazen bazı şeyleri neden yaptığımı sorguluyorum. Mesela neden gidipte ailesi olan birini öldürdüm. Doğruya o da ailesi olan birini öldürmüştü...

"Aslı! Naptın lan abime?! "

"ONA YAPTİĞİ NİN CEZASINI VERDİM!"

"O ZATEN YAPTIĞININ CEZASINI HAPİSTE ÇEKTİ! "

"HAPİSHANE ONUN İÇİN ÖDÜLDÜ! "

"SEN ÖYLE SA-A..." silah sesiyle sözleri kesilmişti. Babam... Babam Ege'yi vurmuştu.

"Baba, naptın? "

"Ben onu vurmasaydım o seni vuracaktı."

"Nasıl yani? "

"Seninle kavga ederken eli cebine gitti. Cebinde de silah gördüm. Bu yüzden vurdum onu. "

"Teşekkür ederim baba. "

"Rica ederim. Neyse plana geçelim mi artık? Plan şöyle;önce onu şuradaki neredeyse hurdaya dönmüş arabaya bindiyoruz,sonra Aslı onu istediği yerden iki kere bıçaklıyor. Sonra biz arabayı şurdaki kazığa doğru sürüklüyoruz. Sonuç olarak da Kerem ölmüş oluyor."

"O zaman başlayalım. "

Eren ve babam Kerem'i arabaya taşırken bende bıçak seçiyordum. O kadar güzel bıçaklar vardı ki. En son simsiyah bir bıçak seçtim ve Kerem'e doğru yürüdüm. Hâlâ Eren'e yalvarıyordu.

"Abi lütfen , lütfen bırakın beni. Ya biz seninle kardeşiz! "

"Ben, senin abin olmayı bırakalı çok oldu Kerem. Aslım yap işini. "

"Selam Kerem. Öncelikle bu Melisime yaptığın herşey için. " diyip bıçağı böbreğine yakın bir yere soktum ve bıçağı orda bıraktım. Kerem acının etkisiyle bağırıyor, çığlık atıyordu.

"Bu beni bıçakladığın için. " diyip yine aynı şeyi yaptım.

"Bu da bize yaşattıkların için. " diyip bıçakları çıkardım. Arabanın kapısını kapattım. Eren'e ve babama bakıp başımla yaptığımı onayladım. Onlar da arabayı kazığa doğru itip Kerem'in hepten işini bitirdiler. Kerem'in cesedini bu deponun yanındaki bataklığa götürüp oraya attılar. İçeriye ise nefes nefese girdiler. Eren'in;

"Polisler gelmiş! " demesiyle hepimiz olduğumuz yerde dona kalmıştık...

~•~