Eren Ulusoy

"Aslı hanımın yakınları sizler misiniz? "

"Evet biziz. Bir problem mi var? "

"Zorlu bir ameliyat geçirdik. Aslı hanım çok şükür tehlikeyi atlattı. Ama bir süre yoğun bakımda kalması gerekiyor. "

"Melis! "

"Aylin abla! "

Melis ve Aylin dediği kadın sarıldılar. Aylin hanımın gözaltları şişmişti.Sanırım ağlamıştı.

"Eren, Aylin abla, Aslı'nın annesi. "

Demek Aslının annesiydi. Aslı güzelliğini annesinden almış...

"Memnun oldum oğlum. Kızları sen kurtarmışsın sanırım. Teşekkür ederiz. "

"Bende memnun oldum efendim. Evet ben kurtardım hemde kendi kardeşimin ellerinden... "

Uzun bir süre sessizlik oldu. Ardından ben sigara içmek için yanlarından ayrıldım. Evet sigara içiyorum...

***

Melis Karaca

Eren yanımızdan ayrıldığında Aylin abla ve ben baş başa kalmıştık.

"Aylin abla sana söylemem gereken şeyler var. "

"Söyle kuzum dinliyorum. " Aylin abla da tıpkı Aslı gibi tatlı dilli bir insan.

"Aylin abla... Şey ben hamileyim de, ben bu haberi Aslıya söylerken annem de bizi duymuş ve beni evlatlıktan reddetti."

Bunu söylerken yine kasıklarıma kramp girmişti. Bunu Aylin ablaya belli etmemeye çalışsam da Aylin abla bu konuda uzman olduğu için anladı galiba.

"Ağrın mı var Melis? "

"E-evet ama geçer şimdi ,bugün üçüncüye oluyor... Ben kaldığım yerden devam edeyim. Aslı da bunu duyunca yani annem beni evden atınca dedi ki bizde kal ama ben size rahatsızlık vermek istemiyo-"

"Kızım sen bizde kalırsın senin konrtollerini de az sonra odama çıkar yaparız (ben bu hastanede çalışıyorum) sen dert etme bunları. "

"Aylin abla teşekkür ederim. " deyip sarıldım. Kadın resmen beni evladı olarak kabul etmişti... Ahh! Yine sancı girdi ve galiba Aylin abla yine anladı.

"Melis... Gel kuzum benim odama çıkalım. Sana bu kadar sık sancı girmesi hiç normal değil... Gel. "

***

Eren Ulusoy

Sigaramı bitirmiş hastaneye doğru yürürken beni Melis aradı.

"Efendim kızçe. "

"Alo Eren, ben ve Aylin abla iki dakikalığına 8.kata çıkıyoruz. "

"Tamam." deyip kapattım. Bende Aslı'nın yanına giderim diye düşünüp yoğun bakımın bulunduğu kata çıktım. Yoğun bakım katı 2.kattaydı.2.kata çıktığımda bir tane hemşire ve iki tane doktor bir yere doğru koşuyordu. Merak ettim ve bende peşlerinden gittim. Girdikleri oda Aslının bulunduğu odadaydı ve Aslının baş ucundaki monitör sağır edici bir seste ötüyordu.

"ASLI! Aslı lütfen ölme! Aslı, benim sana ihtiyacım var. Lütfen. " o anda delirmiştim. Aslım, benden gidiyordu. Kapıyı kapatmışlardı. Beni içeri almıyorlardı...

***

Aylin Aksoy

8. kata çıktığımızda gergindim. Melis'e sürekli olarak sancı giriyordu. Bunun iki farklı sebebi olabilir... Ya Melis doğuruyordu ya da bebek ölmüştü. Umarım doğuruyordur çünkü eğer bebek öldüyse ben bunu Melisime söylemem.

"Yat bakalım şöyle. "

Ultrasonu açtığımda doğumun başladığını gördüm.

"Melis sen doğuruyorsun."

"Nasıl ya- Ahh! Ahhh! Aylin abla yardım et. AAAHHH! "

Melis için zorlu doğum olacaktı. Çünkü bebek ters doğuyordu. Bu da şu demek oluyor "bebek ölü doğacaktı. "

***

Yazarın Mesajı

Okuyucularım selaamm.Bu bölüm elbette burada bitmiyor. Kitabın konusu tam olarak Melis'in doğumu olmadığı için (bunu çok anlattım ama👉🏻👈🏻) bu kısmı kesiyorum.Bir sonraki bölümde görüşmek üzere. İyi okumalar. 🫶🫶