10. Bölüm

Uzuuuunca bir süreden sonra herkese selam ben geldiim. Bu sefer bölüm duyuru değil kskdjjdkss

Bölüm kısa olacak kuzular💞

Magazincilere yakalanmıştık yine ve yine. Hemde kol kola bu iş daha nereye gidecekti ki?

"Baran ne yapacağız" diye mırıldandım sadece onun duyabileceği şekilde.

"Oyuna devam edeceğiz sen bana ayak uydur" tamam diyerek magazincilere doğru ilerledik.

"Baran Bey geçmiş olsun kötü bir durum mu var efendim?" Diye bir muhabir mikrofon uzatmıştı hemen.

"Endişelenecek bir durum yok küçük bir sağlık sorunu, şimdilik bu kadar açıklama görüşmek üzere"

Dedi ve hızlıca benide çekerek uzaklaşmaya başladık.

Zengin olmak daha doğrusu zengin ve ünlü olmak bazen çok yorucu olabiliyordu. Sadece bazı insanların merakı yüzünden zor duruma düşünebiliyordu. Ama tabiki güzel yanlarıda vardı.

Baran'ın çekmesi ile arabaya varmıştık bile bu adam son zamanlarda gözüme daha farklı geliyordu. Neden böyle olmuştu ki birdenbire, 2 yıldır onun asistanı idim sonuçta. Baran gerçekten şu anki olduğu konuma kendi tırnaklarını kazıyarak gelmiş örnek bir iş adamıydı. 4'te 4'lük damat adayıydı resmen sahi ben bu adamı hiç sevgilisiyle görmemiştim sevgilisi var mıydı ya da olmuş muydu tek gecelik ilişkileri var mıdır Ama olsaydı bana aşk mesajları yazar mıydı kafam son zamanlarda epey karıştı gerçekten, dalmış bunları düşünürken kolumu birinin dürtmesi ile daldığım yerden ayrıldım.

Tabii ki bunu yapan düşündüğüm kişidir yani Baran'dı artık Baran Bey demiyordum çünkü öyle dememi istemiyordu daha fazla da zorlamak istememiştim galiba artık bunu kabullenmem gerekiyordu bu adama alışıyordum gerçekten. Gün geçtikçe beni kendine geç çekiyordu, nasıl da etkisi vardı bünyemde? 2 yıl boyunca böyle şeyler olmamışken 2 yıl sonra birdenbire gerçekten çok anlamsız geliyordu. "Hey Ahu sana diyorum Sabahtan beri kızım İyi misin"

"Kızım mı?" Demiştim sanki ben onun çocuğuydum ya da 10 yaş küçük kardeşiydim hem bana böyle şeyler söyleyip hem de sana deli divaneyim demek olmuyordu yani "ha onca söylediğim şeyden buna takıldın yani" diyerek sırıttı pis ya iç sesim bile delirmişti adam bütün dengelerimi bozmuştu kısa sürede.

"Evet ne olmuş ona takıldıysam bir sorun mu var Baran Bey?" Elbette inadına söylemiştim bunu o bana Kızım dediyse Ben de bunu söylerdim. "Şimdi de ben Baran Bey oldum öyle mi söylemesen olmaz mı beyaz gülüm" resmen bu sözüne erimiştim kendine ilk defa flört eden ergenler gibi hissediyordum bu adam böyle sözler söylemek zorunda mıydı Beyaz Gülüm Acı Hayat dizisinden küçükken az izlemezdim açıkçası şimdi böyle bir şey duymak gerçekten hoşuma gitmişti "beyaz gülüm mü?"dedim içime kaçan sesimle " Hoşuna mı gitti" dedi güzel gülüşüyle. "Evet"dedim utangaç utangaç

🥰

Insanlara güvenmeli miydik ya da her insana güvenmeli miydik birinden ihanet yedikten sonra diğer insanlara da güvenmemizi buna hükümlü kılabilir miydik? Veya bize ihanet etmeyen insanlara şans verilmeli mı, benim için insanlar böyledir birbirini kıran, birbirine ihanet eden, ayni zamanda birbirine sırdaş olan birbiriyle dostluk kuran ve en önemlisi birbirine muhtaç olan varlıklardır. Evrende üstün varlıklardan biri insanlar Hatta en üstünü diyebiliriz ama her insan üstünlüğü doğru ya da güzel kullanamıyor.

Tavana bakıp Hayal alemine dalmışken aynı zamanda bunları da düşünüyordum ve telefonundan Bir bildirim geldi sanki yıllardır bunu isteyip beklermiş gibi hızla telefonumu elime aldım mesaj Tabii ki düşündüğüm kişidendi

Patron Bey: Beyaz Gülüm

Patron Bey: uyudun mu

Patron Bey:mesajımı gördün

Patron Bey:Uyku tutmadı be güzelim kapıya çıksana

Siz:Bu saatte mi saat çok geç Baran

Patron Bey: patronun ben değil miyim gel işte

Siz:peki geliyorum

Bu saatte bu adama ne olmuştu saat gece yarısıydı yahu sanki sabah görmeyecekmiş gibi hızlıca üstüme bir hırka alıp Kapıya çıktım "geldim fakat ne oldu saat gece yarısı farkında mısın" dedim

"Beyaz Gülüm senin kokun olmadan uyuyamıyorum daha önce senin kokunu duymadım ama aşinaymış gibi uyuyamıyorum."

"Peki ben ne yapacağım şimdi"

"benimle gel"diyerek arabaya doğru ilerledi elimden tutarak.

15 dakika sonra bütün şehri görebileceğimiz bir de tepesine gelmiştik bir ağaç bir de salıncak vardı gerçekten çok güzeldi arabanın arka koltuğundan kalın olduğunu görebildiğim bir battaniye çıkardı ve tekrardan elimden tutarak sonucu doğru ilerledik bu adam delirmişti resmen.

"Baran burada mı yatacağız gece gece ya bir şey olursa böcek gelirse köpek gelirse"

"Merak etme hiçbir şey gelmez adamların etrafta merak etme bize bakmıyorlar ve hava soğuk değil battaniye var hem de ben varım korkma"

" Ne Korkacağım canım"

"Canım mı"

"lafın gelişi"dedim belirtilerek

Salıncağa geçip oturduk ve battaniyeyi sıkacağı hep benim bedenime sardıktan sonra kendi bedenine de sardı bu gece hazır Sadece ikimiz varken ona bir şeyler söylemek istiyorum Biraz beraber sohbet ettikten sonra biraz da iş hakkında konuştuktan sonra

"Baran" dedim omuzuna yaslıyken

"Hm"

"-ben galiba senden hoşlanmaya başladım"

🥰🥰

Ay vallahi bölüm sonu daha fazla yazamadım tabletten elimle yazamıyorum sesle yazmaya çalıştım İnşallah hatam yoktur Siz anlarsınız umarım Hastayım sesim gitti Şu an beni ses duymanız o kadar yok isterdim ki kitabımı wattpad'e yükleyeceğim Aynı zamanda da tiktok'ta paylaşacağım bu sefers kskskskks

Kızlar çok çok öpeceğim yolladım İyi tatiller diliyorum Umarım ne karşınıza karşı bir Baran çıkar Bu arada kitabımı unutmuşum biraz hatırlamaya çalışıyorum ben birazcık bölüm taslaktan sonra uzun bir bölüm atacağımm