Merhabaalarrrrr, yepyeni bir kurgumla buradayım.

Zihnime düştüğünden beri beni heyecanlandıran o kurguyu artık paylaşıyorum ve bunun için mutluyum ben daha şimdiden çok sevdim umarım sizde seversiniz.

paragraf araları boş kalmasınnnn

başladığınız tarihi buraya yazabilirsiniz.

İyi okumalar.....

" ÖLÜM, BİZİM HEP YANI BAŞIMIZDA, ALDIĞIMIZ HER NEFESTE, İÇTİĞİMİZ HER YUDUMDA, HER GÜLÜŞÜMÜZDE, GİTTİĞİMİZ HER BİR ÇATIŞMADA.

Bölüm Bir - SOKUR

" Üstçavuş Emre Bir, buyurun komutanım! "

" Gel bakalım senden bir isteğim olacak. "

" Buyurun komutanım! "

" Vatan timini toplayacaksın bana getireceksin. "

" En az yarım saat içinde bahçede olsunlar. "

" Emredersiniz komutanım! "

💂‍♂️

" Üstçavuş Süleyman Öz, Vatan timi bahçede beklemektedir komutanım. "

" Tamamdır, Süleyman çıkabilirsin. "

Odadan çıkıp bahçeye çıktım.

Önceden özenle seçtiği Vatan timi tüm endamıyla orada bekliyordu.

" Nasılsınız! "

" Sağ ol. "

" İleri bak! " ellerini alınlarına koydular.

" Ben komutanınız Albay Erdem Kılıç. "

" Sağ baştan say! "

Bir adım öne çıkarak kendilerini tanıtmaya başladılar.

" Üsteğmen Arslan Öztürk! "

" Üstçavuş Yusuf Demir! "

" Üstçavuş Eren Yılmaz! "

" Başçavuş Eymen Çevik!

" Uzman Çavuş Yiğit Uluöz! "

" Beni rahatta dinleyin! "

İleri geri giderken asıl konuya geldim. Bu beş yiğidi neden çağırdığıma...

" Sizinle yeni bir göreve, yeni bir operasyona çıkacağız. "

" Sizinle pislik bir teröristi alt etmek için birlikte olacağız. "

" Lakabı " Sokur "

" Yeraltında kendine yaşam alanı oluşturmuş, her şeyi oradan yürütüyor. "

" Köstebek gibi " Dedi Uzman çavuş Yusuf.

" Aynen öyle. "

" Aynı zamanda bir gözü kör, korsanlar gibi göz bandı takıyor. Bu sebeplerden ötürü Sokur lakabını almış. "

Hala bir ileri bir geri giderken Sokur ' u anlatmaya devam ettim.

" Bu zamana kadar Türk halkına zararı çok olmuş. Özellikle gençlere Sokur ' un şu anki tek hedefi gençler, genç erkek yiğitlere. Gözüne kestirip yanına çekiyor ve kendine eğitiyor. "

" Yetenekli bir yiğit her teröristin ilgisini çeker. " dedi bu timin benden sonraki komutanı Üsteğmen Arslan Öztürk.

" Öyle ama artık buna dur demenin zamanı geldi. "

" Bizler buna dur diyeceğiz. "

" Artık hiçbir gencin, hiçbir ailenin canı yanmamalı. Hiçbir yürek bu pislikler yüzünden yanmamalı. Bunlar yüzünden hiçbir Mehmetçik can vermemeli. "

" Buna izin vermeyeceğiz. "

" Bunun uğruna sizinle çok operasyonlar yapacağız, Allah hiçbirimize göstermesin ama çok ölümlerden döneceğiz. Her zaman hatırlatın bunu kendinize. "

" Ölüm, bizim hep yanı başımızda, aldığımız her nefeste, içtiğimiz her yudumda, her gülüşümüzde, gittiğimiz her bir çatışmada. "

" Ensemizde fırsat kolluyor. "

" Bunu hiç unutmayın askerlerim! "

" Emredersiniz komutanım! "

" Evet, hadi gelin benimle size odalarınızı göstereceğim. "

Ben önce timim arkada askeriyeye doğru yönelmiştik. Odalarının olduğu yere geldiğimizde durup onlara döndüm. Hemen önümde duran Arslan ' ı gösterdim.

" Komutanınız Üsteğmen Arslan Öztürk. "

" Siz önce Allah ' a, sonra bana, daha sonra birbirinize emanetsiniz. Timinle, sizde komutanınızla tanışın. " timi birbiriyle yalnız bırakıp odama çekildim.

💂‍♂️

ÜSTEĞMEN ARSLAN ÖZTÜRK 'DEN

Timimle daha iyi anlaşabilmek adına oturup sohbet etmeye, kendimizden bahsetmeye başlamıştık. Arada askeriyenin çevresinden de bahsetmiştik buraya 10 km uzaklıkta bir askeriye daha varmış, kadın askerlerinin bulunduğu.

" Yiğit, sen kaç yaşındasın? Aramızda en küçük sensin sanırsam. "

" Evet, 23 yaşındayım, komutanım. "

" Peki, neden uzman çavuşluk? " diye sordu Eren.

" Hayatıma daha da bir aksiyonluk katmak istedim komutanım. "

Yiğit 'in dediğine gülerken timime bakıyordum.

Dört yiğit,

Dört can,

Dört aile,

Dört kahraman,

Dört tane gencecik Mehmetçik vardı karşımda.

Önce Allah'a sonra bana emanet dört Mehmetçik.

💂‍♂️

Tim ile uzunca bir sohbetten sonra odalara çekilmiştik. Onlar odalarında iki kişi iki kişi kalıyordu.

Ben ve Üstçavuş Yusuf tekli odalarda kalıyorduk. Odalarımız da yan yanaydı.

Eşyalarımı dolaplara yetiştirirken gözüm formama takıldı. Giymek için sabırsızlanıyordum.

Kara Harp Okulu'nda okumak için çok emek vermiştim. Çok çabalamıştım.

Annemi ikna etmek bile daha zorlayıcı olmuştu.

Aklıma gelenle çantanın önündeki fermuarı açtım. İki fotoğrafa da baktığımda gülümsedim.

Birinde annemin fotoğrafı vardı.

Birinde ise ailemin.

Annemin, babamın ve kız kardeşimin.

Dolap kapağının iç kısmına yapıştırdığım da geriye kalan eşyaları yerleştirip kapattım.

Bizi zorlayıcı günler bekliyordu.

Türk askeri yılmazdı, yıkılmazdı. Bununda üstesinden geliriz Evelallah.

Uyku henüz üzerime çökmemiş iken Sokur ile ilgili bilgi edinmek için telefon başına geçtim.

Bölüm Sonu.

umarım beğenmişsinizdir. Düşüncelerinizi paylaşmayı unutmayın...

twitter da #vatansağolsun etiketiyle destek verebilirsiniz.

Instagram - Eysan.yagmur & Eysan.yagmurkitapları

sizleri seviyorum, görüşmek üzere... ❤