Merhabalarrrr, ikinci bölümle buradayımmmmm umarım bu hikayeyi benim kadar benimsersiniz.

Paragraf aralarımız boş kalmasın lüttffeeen

İyi okumalar 💚

Albay Minel Öcal,

Üsteğmen Ahsen Yıldırım,

Üstçavuş Senay Şen,

Üstçavuş Nazlı Öz.

Başçavuş Lavin Kaya,

Başçavuş Bahar Işık

Ve daha nice genç kadın kahramanlar teröristlere karşı savaşıyorlardı. Yaralı olanlar bile ellerinden geleni yapmaya çalışıyorlardı.

Bölüm iki - SALDIRI

Yazar Anlatımından

Gece uykusundan silah sesleri ile uyanan kadın ne yapacağını şaşırmıştı. Kendini uyarıp hemen kendine geldiğinde yastığının altındaki silahını çıkardı ve yatağın yanına attı kendini.

Silah sesleri ardı ardına devam ediyor kesilmiyordu. Cama çarpan kurşunlar camı kırıp etrafa saçıyordu. Bir kaçı kadına gelmişti bile ama acısını hissetmiyordu.

Kalbi çok hızlı atıyordu kadının korkudan.

Ama kendisine bir şey olacak diye değil.

Askeriyedekilere bir şey olacak diyeydi korkusu.

Yerde sürüne sürüne kapıya doğru yaklaşmaya çalışıyordu. Artık kurşunlar camını buzla tuz etmişti. Kapıya doğru yaklaştığında dizlerinin üzerinde durup kapıyı açacaktı ki kurşun omzunu sıyırıp geçmişti.

O sırada açılan kapısı ile asker girdi içeriye.

" Üsteğmenim, iyi misiniz? Bir şeyiniz yok ya. " diye sordu kız telaşla.

" Ben iyiyim, Senay sizde bir şey yok değil mi? "

Üstçavuş Senay, Üsteğmenini kaldırırken hemen koridora çıktılar. Her yerden silah sesleri, kurşun sesleri geliyordu askeriyeyi ele geçirmişti.

" Senay, cevap verir misin? "

" Durum pekiyi değil komutanım. "

" Herkesi bir araya topladılar komutanım oraya gidelim. " iki asker oraya giderken diğer askerlerde silahlanmış karşılık veriyorlardı.

Gittikleri oda onlar için güvenliydi bu durumlar için yapılmıştı.

Ama askeriyenin diğer kısımları için aynı şey geçerli değildi. Kullanılamayacak hale gelmişti.

Odaya yaklaştıklarını anlamıştı kadın. Albay ' ı emirler dağıtıyordu. Onlar odaya girdiğinde tüm gözler onların üstündeydi.

Albay, onların geldiğini görünce yanlarına gitti. " Ahsen, iyi misin? Omzun kanıyor. "

" İyim komutanım ben, asıl sizler iyisiniz ya. " Ahsen o sırada odaya göz gezdirdi. Yaralananlar, can havliyle onlara saldıranlara karşılık verenler ile doluydu oda.

" İyiyiz, hadi geçin şöyle " dedi Albay ' ı.

Ek yardım gelmeden buradan çıkmaları mümkün değildi. Etrafı sarmışlardı.

Elinde olan malzemeler ile yaralıları idare etmeye çalışıyorlardı.

Albay Minel Öcal,

Üsteğmen Ahsen Yıldırım,

Üstçavuş Senay Şen,

Üstçavuş Nazlı Öz.

Başçavuş Lavin Kaya,

Başçavuş Bahar Işık

Ve daha nice genç kadın kahramanlar teröristlere karşı savaşıyorlardı. Yaralı olanlar bile ellerinden geleni yapmaya çalışıyorlardı.

💂‍♂️

Arslan gece geç saatlerde uyumasına rağmen sabah erkenden uyanmıştı. İçi biraz huzursuzdu.

Ailesine bir şey mi oldu diye düşünmeden edemedi. Annesini aradı.

Telefon üçüncü kez çalarken endişeliydi. En sonunda annesinin sesini duyduğunda tuttuğu nefesiyle derin bir oh çekmişti Arslan.

" Efendim, aslan oğlum. "

" Annecim, nasılsın, evdekiler nasıl? İyisinizdir inşallah. "

" Biz iyiyiz çok şükür annecim, sen nasılsın?

" İyiyim annem, merak etme sesini duymak için aradım kapatıyorum. "

" Tamam, oğlum Allah 'a emanet ol. "

" Sizde, annem sizde. "

Arslan telefonu kapattıktan sonra derin bir nefes aldı ailesi iyiydi çok şükür.

Peki, içindeki bu sıkıntı neden hala geçmemişti?

Kafasını dağıtmak için televizyon izlemeye gitti.

Geldiğinde Yusuf oradaydı koltukta oturmuş telefonu ile ilgileniyordu.

" Günaydın " dedi Arslan

Yusuf ayağa kalktığında " Günaydın " diyerek karşılık verdi.

" Açıyorum televizyonu " diyerek eline aldı kumandayı. Sabah haberlerini izlemeyi severdi.

Haber kanalı açılığında ekrana son dakika haberi çıkmıştı. Ekrandaki yazıyı okudu Arslan.

" GECE SAATLERİNDE SALDIRIYA UĞRAYAN ASKERİYEDE ÜÇ ÖLÜ, ON KİŞİ YARALI. "

" SALDIRIYA UĞRAYAN KADIN ASKERLER KONTROL AMAÇLI HASTANEYE GETİRİLDİ. ASKERİYENİN DURUMU İSE FENA HALDE. "

" Hainler. " dedi Yusuf.

" Vay - " küfür edecekken zor tuttu kendini Arslan, kim tutabilirdi kendini bu durumda.

Albay ' ın yanına gitmek için ayaklandı odasının kapısına geldiğinde tıkayıp içerinden ses gelmesini bekledi.

' Gel! " İçeriden komutu aldığında kapıyı açtı. Kapıyı geri kapattığında selamını verdi.

" Komutanım. "

" Gel otur bakalım, Arslan bende seni çağıracaktım. " Arslan masanın önündeki tekli koltuğa oturduğunda kaşlarını çatmıştı.

" Bir şey yok inşallah komutanım. "

" Var, Arslan maalesef var. "

" Nedir, komutanım? "

" Dün gece maalesef kötü bir hadise yaşanmış. " kafasını salladı Arslan.

" Evet, komutanım haberlerde şahit olduk ne yazık ki. "

" Saldırı çok ciddi ve askeriye çok sağlam bir tadilat istiyor. Biliyorsun ki bu civarda en yakın askeriye biziz kadın askerlerimiz tadilat bitinceye dek bizimle burada kalacaklar. "

" Kalacakları süre boyunca onlar bize emanet. Hastaneden taburcu olduktan sonra buraya gelecekler şehit olan askerler içinde tören düzenlenecek. Oda hazırlıklarını başlatın. "

" Emredersiniz komutanım! "

Bölüm sonu

Umarım beğenirsiniz oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Twitter da#vatansagolsunkitap etiketi ile destek olabilirsiniz.

Instagram - Eysan.yagmur & eysan.yagmurkitaplari

Sizleri seviyorum, görüşmek üzere 🩷