Merhabalarrrr, nasılsınız? Umarım iyisinizdir.

İyi okumalar dilerim ❤

"Başka havalar getir bana. İçinde biraz bahar olsun biraz da sen. "

Bölüm altı – Yemek

Sana baktığımda kalbimin hızlı atmasına mani olamıyorum.

ÜSTEĞMEN ARSLAN ÖZTÜRK 'DEN

Yakaladığımız teröristi Türk devletinin güvenli kollarına bırakmıştık. Askeriyeye geldiğimizde Erdem komutanım, Minel komutanım ve Ahsen karşılamıştı.

Komutanlar ilk operasyonumuzda böyle ir sonuç çıkardığımız için teşekkür etmişlerdi. Onlar içeri girerken Ahsen ve ben kapıda kalmıştık.

'' Yürüyelim mi? ''

'' Olur. ''

Ahsen teklifimi kabul ettiğinde yavaş yavaş yürümeye başladık.

'' Sağ salim gelmenize sevindim. '' sözü mutlu etmişti.

'' Öyle, Allah yarım etti bize. ''

'' Evet, çok dua ettim arkanızdan. Sana yani size time. ''

'' Öyle mi? Senin sayende kurşun son anda es geçti beni ''

'' Bir şey olmadı değil mi? '' diye sordu endişeyle.

'' Yok, olmadı. Sen korudun beni. ''

'' İyi ki korumuşum seni. ''

Yürüyüşümüzün geri kalanı sessiz ve sakin geçmişti. Daha sonra hazırlanmak için odalarımıza geçmiştik. Yine formalarımızı giyecektik ama operasyondan döndüğümüz dinlenecektim.

Türk silahlı kuvvetlerinin halk için düzenlediği yemeğe gidecektik.

Odada sıkılmıştım vakit çok olduğundan kitap okumaya karar verdim. Buraya geldiğimden beri yarım bıraktığım şiir kitabımı okumuyordum onu devam edecektim.

Şiir kitabımı alıp bahçeye çıktım. Sessiz sakin bir yere geçip ağacın altına oturdum.

Dikkatimi kitaba vermişken adım sesleri duyup kafamı kaldırdım.

Ahsen karşımdaydı.

Forma yoktu üzerinde ne giyse yakışıyordu. Saçları toplu değildi, açık bırakmıştı.

'' Gelsene. ''

Ahsen ' de benim gibi çimenlerin üzerine oturup bağdaş kurdu.

'' Rahatsız etmiyorum değil mi? '' kafamı olumsuz anlamında iki yana salladım.

'' Et yeter ki sen et. '' saçlarına baktım beline kadar geliyordu.

'' Saçların, ilk defa açık görüyorum. ''

'' Şey, güzel olmamış mı? '' diye sordu.

Her halinle güzel olduğunu bir bilsen.

'' Hayır, yakışmış sana her şey yakışıyor. Ama saçınız toplu iken yüzünüzün güzelliği ortaya çıkıyor. ''

Yüzünün güzelliğini görmek istiyorum diyemedim.

Gülümsemiş başını eğmişti ama yanaklarının kızardığını görebiliyorum.

Bileğinde ki tokayı çıkartıp saçını at kuyruğu yapmaya başlamıştı.

Ben toplu daha çok yakıştı dedim diye. Kalbimin yerimden çıkacakmış gibi hızlı atması mümkün olabilir miydi? Öyleyse kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissediyorum.

'' Saçını örebilir miyim? '' Ani gelen bir istekle bunu ağzımdan kaçırmıştım. Kabul etmeyeceğini düşünmüştüm ama Ahsen beni şaşırtarak kabul etmişti.

Küçükken annemin saçıyla oynamayı çok severdim o zaman öğrenmiştim örmeyi.

Arkasını dönüp bana yaklaştı. Saçından tutup örmeye başladım. Kalbim dışarıya fırlayacaktı birazdan.

Saçları, çok güzel kokuyordu.

'' Ne okuyorsun? '' dedi sessizliği bozarak.

'' Başka havalar getir bana. İçinde biraz bahar olsun biraz da sen. ''

Saçını örmeyi bitirdiğimde bana doğru döndü. Gülümsüyordu bende istem dışı gülümsemeye başladım. O gülünce, gülesim geliyordu.

'' Göğe bakma durağı – Turgut Uyar ''

'' Sevdiğim yazarlardan, kitabı merak ediyordum. ''

'' Az kaldı, bitince verebilirim. ''

'' Çok sevinirim. '' bir süre daha sohbet edip oturduktan sonra gitmek için ayağa kalktı. Bende onunla ayağa kalktım.

'' Ben gideyim merak ederler. ''

'' Bende, ederim merak yani. '' gülümseyerek gözlerini kaçırmıştı.

'' Görüşürüz Arslan. ''

'' İnşallah görüşürüz Ahsen. ''

'' İnşallah. '' dediğinde gidene kadar arkasından bakmıştım.

💂‍♂️

Yemek verilen yere gelmiştik. Geniş ve büyük bir yerdi. Diğer komutanlarda buradaydı selam verdikten sonra etraftaki çocuklara çikolata dağıtmaya başladık.

Ahsen ile arada göz göze gelsek de konuşmamıştık.

Afiyetle yemek yedikten sonra sohbet etmeye başlamıştık. Arada halk ile konuşuyor ihtiyaçlarını soruyorduk.

Komutanlar etrafta yürüyüşe çıkmak için gitmişlerdi.

Sadece bizim tim ve Ahsen' ler kalmıştık. Aramızda sadece birkaç sandalye vardı. Kalkıp onun yanında ki sandalyeye geçtim.

'' Nasılsın? '' diye sordum.

'' İyim, sen nasılsın? ''

'' Sen iyi isen bende iyiyim. ''

'' Böyle şeyler demesen mi? ''

'' Rahatsız mı oluyorsun? '' diye sordum merakla.

'' Hayır, ondan değil. '' yanlış anlamamı istemiyor gibi endişeyle cevapladı.

'' Ben sadece, ne diyeceğimi bilemiyorum. Öyle deyince heyecanlanıyorum. ''

Benim için, söylediklerim için heyecanlanıyordu. Peki, benim şuan heyecanlanmam normal miydi?

'' Bu kötü bir şey mi senin için? Yani söylediklerim için heyecanlanman. ''

'' Hayır, yani bilmiyorum. Kalbimin yerinden çıkacakmış kadar hızlı atması iyi bir şey mi? ''

Güldüm.

'' Evet, iyi bir şey. ''

'' Nereden biliyorsun? ''

'' Çünkü sana baktığımda aynı şeyleri yaşıyorum. ''

'' Sana baktığımda kalbimin hızlı atmasına mani olamıyorum. ''

Bu nasıl bir duygu sevgili okur? Şayet çözemiyorum.

Peki, bir insana çözemediği bir duygu hoşuna gidebilir miydi? Çözemediği bu duyguyla mutlu olabilir miydi?

Olunuyormuş...

Bölüm Sonu.

Umarım beğenmişsinizdir.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Twitter üzerinden #vatansagolsunkitap etiketiyle destek olabilirsiniz, çok mutlu olurum.

Görüşmek üzere, sizi seviyorum 🥰

Instagram - Eysan.yagmur / Eysan.yagmurkitaplari