4. Bölüm

​​​​​​Buluşma Günü

Ezel Arslan
Sabah erkenden kalkıp duş aldım aşağı mutfağa inip esrayla birlikte kahvaltı hazırladık amcamlar kahvaltı yaptıktan sonra ikimizde hazırlanmak için odalarımıza girdik ben sade mavi bir elbise giydim Esra da sade beyaz bir elbise giydi bizim burda nişanlanan kızlar düğünlerine kadar hep beyaz giyerlerdi esrada giydi o yüzden aşağı indik yengem bize kendince kurallar söyleyip gönderdi kapıdan çıktık kerem esraya sarıldı bende baş selamı verdim arabaya bindik Esra şoför koltuğunun yanındaki koltukta oturdu bende arka koltukta yola ciktik Esra ve kerem kendi aralarindan sohbet ediyordular bir yerde durduk arka kapı açıldı Harran arabaya bindi kerem arabayı sürmeye devam etti şaşkındım harranın gelmemesi lazımdı kafamı eğdim isteme gecesinden sonra yüzüne bakmaya utanıyordum ama Harran bey benden baska hiç bir tarafa bakmıyordu bana biraz yaklaşınca bende yana kaydım ondan uzaklaşarak durdu arabada bir sessizlik yer edinmisti güzel bahceli bir cafeye geldik ve içeri girdik ben ve Esra yan yana oturduk benim karşımda Harran esranın karşısinda kerem vardı sessizdik garson gelip siparişlerimiz aldı ve gitti.

Sessizliği bozan kerem oldu "son dakika oldu abimin işi erken bitince ben onu davet ettim sizin için sorun olur mu kızlar" dedi Esra kafasını salladı "hayır sorun değil canım " dedi bana baktılar "hayır sorun değil " dedim harrana kaçamak bakışlar atıyordum ama Harran dik dik bana bakıyordu siparişlerimiz geldi sohbet eşliğinde daha doğrusu kerem ve esra konuşuyor biz dinliyorduk.

Yan carpraz masadaki bir adam ikidebir bana bakıyordu rahatsız olduğum için yerimde kıpırdandım ama adam bana bakmaya devam etti kafamı egdim harranın gözü bir kaç saniyeliğine oraya değdi sonrada çekti keremde fark etmiş olacak ki Kerem "kızlar siz arabaya geçin biz hesabı ödeyip geliyoruz" dedi Esra da bir şey olduğunun farkına varınca ayağa kalktık ve cafeden çıktık ve arabaya ilerledik bu sefer esrayi arkada yanıma oturttum Esra "neler oluyor " dedi omuzlarını silktim "evde konuşuruz" dedim.

Harran Karadağ

Kızlar gidince ayağa kalkıp ezele bakıp bakıp duran adamı yakasından kavradım korkarak adam "hayırdır kardeş " dedi kafamı onun yüzüne gömmeden önce "benim olana nasil bakarsın " dedim devamı pata küt işimiz bitince bizde cafeden çıktık ve arabaya bindik kızlar arkada oturmuştu ben sürücü koltuğunda kerem de benim yanımda oturmuştu günün geri kalanından gezip tozduk ezel bana sürekli olarak gözlerini kaçırarak bakıyordu günün sonunda onları arslan konağına bıraktık ve Mardin'e doğru yola çıktık.

​​​​​​