Başımın ağrısıyla gözlerimi açtım.

“Ne oldu bana?”

İlk gördüğüm doktor oldu. Hastanedeyim herşey hayamiş, kabusmuş dicektim ki Kerem belirdi doktorun arkasında. Etrafıma bakmaya başladım. Hastane değil orası gibi dizayn edilmiş bir penceresi bile olmayan bir odada yatakta uzanıyordum.

Yerimden kalmaya yeltendim, yeltendim diyorum çünkü Kerem denen adam kıpırdamama bile izin vermedi. Ne kadar zorlayıp bağırmaktan başka birşey yapamıyordum.

“Ne oldu bırakın beni”

Gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı.

“Lütfen bırakın, kimseye birşey söylemem”

Yalvarır gözlerle onlara bakıyordum.

“Açlıktan ve susuzluktan baygınlık geçirmişsiniz”

Dedi doktor. Gözlerimden yaşlar süzülürken

“Bırakın beni yalvarırım bırakın beni”

Odanın kapısı açıldı. Araf Soylu yanında iki adamıyla karşıma geçti. O ara Kerem doktorun gitmesi için kapıyı gösterdi.

“Asya Gürsoy bir sözleşme imzalayacaksın”

“Ne sözleşmesi ben bir an önce gitmek istiyorum”

Bu adam iyice kafayı yemişti. Sinirle kolumdaki iğneyi çıkardım, tam kalkıcaktım ki ayağımın kelepçelendiğini farkettim. Ben daha ne kadar şaşıracaktım.

“Hırçınlaşmanın anlamı yok Asya Gürsoy”

Yanındaki adama baktı, adam elindeki dosyadan bir kağıt çıkarıp bana uzattı.

Anlamaz gözlerle bir kağıda bir adama bakıyordum, kağıdı alıp okumaya başladım.

6 AYLIK EVLİLİK SÖZLEŞMESİ

Gülmeye başladım baya kahkaya boğuldum. Bunlar gerçekten ne saçmalıyordu?

“Kabul etmiyorum, imzalamayacağım”

Araf Soylu sinirli bir şekilde

“Sormadım”

Dedi ve kağıdı veren adamını gösterdi.

Adam ceketini kıvırmış silahını gözler önüne sermişti.

Kahkahaya dair hiçbir şey kalmadı yerini korku ve şaşkınlık aldı.

Araf Soylu zafer kazanmış edasıyla

“Evet tamda anladığın gibi”

kerem cebinden kalem çıkarıp bana uzattı, her ne derlerse yapmaktan başka çarem kalmamıştı.

Kalemi alıp titreyen ellerle imzaladım.

Hayatım sanki çok güzelmiş gibi bu da eklenmiş oldu.