Araf Soylu’yu en son 2 hafta önce sözleşmeyi imzaladığım gün görmüştüm. Beni bırakması, bırakmaları için elimden geleni yapmıştım. Elime geçen her fırsatta adamlarını yaraladım hatta bıçakladığım bile oldu ama hâlâ buradayım. 2 haftanın sonunda artık pes ettim.

1 hafta önce bir eve getirdiler beni, ilk günlerde birçok kez kaçmayı denedim ama heryerde suratsız adamın adamları vardı. Arada Kerem gelir benimle otururdu. Sohbet ettiğimiz bile oldu.

“Asya girebilirmiyim?”

Kerem’in sesini duyunca düşüncelerimden çıkıp seslendim.

“Gelme desem gelmeyecekmisin?”

Kıkırdama sesi geldi ardından kapı açıldı.

“Biraz gökyüzüne bakıp huzur bulayım diyorum ona bile izin yok”

Diye mırıldanarak kapıda dikilen Kerem’e baktım. Elinde pizza ve kolayla bana bakıyordu.

“Hiçbir şey yememişsin”

Elindekileri gösterip masanın üzerine bıraktı.

“Aç değilim”

Tabiki yalan kurt gibi açım ve pizzanın mis kokusu odayı doldurmuştu bile. Kerem inanmaz bir bakış atıp

“Tamam ozaman acıktığında yersin”

Kafamı tamam anlamında sallayıp çıkmasını bekledim. Çıkmaya yeltenmiyince kapıyı işaret ettim

“Kapı orada”

Ve yine konuşmaya başladı

“Araf bu gece bir parti düzenleyecek önemli insanlar ve aile dostlarıda orada bulunacak”

Anlamaz gözlerle banane bundan bakışı atarken devam etti

“Sende orada Araf’ın aylardır herkezden gizlediği sevgilisi olarak bulunacaksın”

Normal bir şekilde bilseler olmuyor mu neyse ben konuşmayınca o konuşmasına devam etti.

“Birazdan bu akşam giyeceklerin ve makyözün gelir o yüzden karnını doyursan iyi olur. Bugün hiçbirşey ters gitmemeli”

Diyip çıktı.

Arkasından ters bir bakış atıp masadaki pizzayı aldım bunu yedikten sonra uğraşırdım bu saçmalıklarla.

Kerem gittikten yarım saat sonra giyeceğim elbise ve ayakkabı elime ulaştı.

Bende sanırım tam yarım saattir kırmızı göğüs ve sırt dekolteli mini elbise ile bakışıyordum. Güzel ama fazla iddalıydı.

Benim giyeceğim bir elbise değildi. Giymemde zaten.

Dış kapının açılma sesi gelince Keremdir diye seslendim.

“Söyle o suratsız patronuna ben bunu giymiyorum daha iddalısını bulamamış herhalde”

Ses gelmeyince devam ettim

“Ha şunuda söyle bir kağıt imzaladım diye her istediğini giydirip yaptıramaz”

Odanın kapısı açıldığında elimdeki elbiseyi kaldırıp

“Bu nasıl elbise”

Demiştim ki gelenin Kerem değil o suratsız patronu olduğunu farkettim.

Elimdeki elbiseyi yavaşça yatağın üzerine bıraktım.

“O elbisenin bu gece üzerinde olacağını ikimizde biliyoruz”

Ben bişey demeyince bana doğru adım atmaya başladı

“Suratsız patron”

Dedi sorar gibi

“Evet suratsız patron”

Dedim dik bir şekilde. Taki aramızda hiç mesafe kalmayana kadar durmadı.

Yüzünde gülümsemeyle son adımlık mesafeyide kapattı. Kalbimin çarpması hızlanmaya başlayınca o duyacak diye korkup bir adım geri gidecektim ki eliyle belimden tutup buna izin vermedi. Kalbim daha çok hızlanmaya başlarken yüzünü görebilmek için başımı yukarı kaldırdım. Şuanki olduğumuz durumdan hoşnut bir şekilde gülümsüyordu. Buna bir son verip itekledim. İki adım geriledikten sonra konuşmaya başladı.

“Az önce dedin ya her istediğini yapamaz diye”

Başımı evet anlamında salladım. Yüzündeki gülümseme dahada derinleşirken

“İşte ondan o kadar emin olma”

Ben ona afallamış şekilde bakarken yüzündeki gülümsemeyi silip

“Akşam 08.00 da buradayım”

Dedi ve çıktı.

Az önce burada ne yaşandı diye düşünürken kapı tekrar açıldı

“Merhaba Asya hanım makyaj ve saçınızı yapmak için geldim”

Yüzüme bir tebessüm ekleyip

“Tabi buyu gel”

Kadın içeri geldiği gibi masanın üzerine eşyalarını yerleştirmeye başladı.

“Asya hanım elbisenizi gösterirmisiniz? Ona uygun makyaj ve saçınızı yapayım”

Elbiseyi yataktan alıp kadına uzattım. Kadın elbiseye hayran olmuş gibi bakarken

“Tamamdır. Buyrun”

Gösterdiği koltuğa oturdum.

Aradan tam tamına iki saat geçmişti. Nihayet makyajım ve saçım tamamdı. Kadın yaptığından memnun şekilde son kez kontrol etti.

“Tamamdır Asya hanım üzerinizi giyinebilirsiniz”

Oturduğum yerden kalktım ve yatağın üzerindeki elbiseyi alıp banyoya geçtim. Makyajdan önce giydiğim sabahlığı üzerimden çıkarıp kırmızı elbiseyi giyindim. Tam bedenime uygundu. Nasıl olduğumu merak ettiğim için köşedeki boy aynasının karşısına geçtim.