Gözümden yaşlar akmaya başladı ne diyebildim Eylül ise ağlamaya başladı hemen ona sarıldım bende ağlıyordum. Sıla ise Emire kavuştuğu için mutlu ama mutluluğunu yaşayamıyordu. Eylül'ü askerlerin götürmesi gerekiyormuş bazi işler için Evde Emir ben Sıla kalmıştık. Elim tutmuyordu. Tekrar ağlamaya başladım. Nefes alamıyordum böyle bişey olamazdi olmamalıydı. Ben koltuğa yatip ağlarken herşey bulanıklaştı. Sıla Ezgi diye bağırıyordu ama cevap veremedim

Geçmiş

Okulun son haftası olduğu için derslerimiz boştu dışarıda sınıf öğretmenimiz Ayşenur hocayla muhabbet ediyorduk. Konu mesleklere gelmişti. Hoca ilk sınıftakilere sormaya başladı herkes tek tek cevap verdi. Soru bana gelince zaten herkes biliyordu ilk zamandan beri doktor olmak istiyordum. Hoca Ezgi senin doktor biliyoruz diyip Yiğite geçti. Yiğit Asker olmak istiyorum hocam dedi. Kimse Yiğitten böyle birşey beklemediği için şaşırdı Ayşenur hoca ya şehit olursan diye sordu Yiğit ise vatan sağolsun dedi.

Günümüz

Sesler netlesmeye başlamıştı. Gözlerimi açtığımda Eylül'de burdaydi merakla bana bakıyordu. Kendiside çok kötüydü ama merakla uyanmami bekliyor gibiydi. Uyanınca önce Eylüle baktım sonra Emir ve Sılaya Sıla Emire sarılmış ağlıyordu. Eylül uyandığımi görünce hemen sarıldı. Bende güzelce sarıldım çok ihtiyacım vardı. Sıla da Emirden ayrılıp sıkıca sarıldı ve güzelce öptü gecicek dedi tek o anlardi beni.

Gece ağlamaktan uyuyamamistim. Eylül'ünde hiç yanından ayrılmadım. Sıla'nın davasi olduğu için erkenden uyudu. Eylülde uyanık olduğu için biraz konuşmak istedi. Kısık sesle Abim gözünde nasıl biri diye sordu. Ağlamamak için direnerek Çok iyi biri abin dedim yani sinirlide ama o empati kurabilen biri diye yanıtladım ve devam ettim. Lisedeyken abine aşıktım abin bana bakmadi tabii ama hiç kimseye rezil etmedi beni bu ikimizin arasında sır olarak kaldı dedim ve burukça gülümsedim. Eylül bunu duyunca ilk gülümsedi sonra abim salak cidden ya diyip sustu. Eylül Sare nasıl diye sorduğumda yine modu düştü. Ben şehit nişanlısı diye adımı çıkarmam diye yüzüğü atti gitti dedi. Şaşırmıştim tamam Sare gıcık bir kızdı ama bu kadarını da beklemiyordum. Onunla yarın gorusucem ben dedim. Ve tekrar göz yaşlarım akmaya başladı.

Eylül bunu görünce bende artık Antalyaya giderim sana yük olmak istemem dedi. Sen abinin bana emanetisin eğer Antalyaya gitmek istersen anlarım ama bana yük olduğunu düşünme Sıla da bende seni çok sevdik ve abin bana güvenerek seni bana bıraktı ve ben abin olamasamda ablanım artık senin dedim. Eylül ağlamaya başladı ona sıkıca sarıldım. İyiki varsın Ezgi dedi abim böyle bir arkadaşi olduğu için çok şanslı dedi. Alnından öpüp Atlaticaz hepsini diyebildim.

Sabah kalktığımda hızlıca hazırlanıp dışarı çıktım. Yüzüm pek iyi halde olmadığı için biraz toparlamak adına makyaj yaptım. Hastaneye vardığımda Sareyi gördüğüm yerde öldürecektim böyle karakter yoksunu ve haysiyetsiz birini görmemiştim. Ama tabi bunu tek başıma rezil edemezdim kalabalıkta yapicaktim.

Sareyle hiç karşılaşmadım. Öğlen yemeği için Buğrayla yemekhaneye gittik ve orada oturduğunu görüp yanına oturduk. Çok neşeli duruyordu hiç nişanlısı şehit düşmüş gibi değildi. İçimdekileri susturup Sare nasılsın dedim. İyi diyip göz devirdi. Yanımızdakilere bakıp Arkadaşlar Sarenin dün nişanlısı şehit düşmüş dedim. Yan masadakiler basın sağolsun demeye başladı bir kız ama bugün sevgilisi yanına geldi onun dedi. Sare mosmor olmuştu. Sevgilisi ha dedim. Kız anlatmaya başladı. Evet bize de anlattı Sevgilisinin adı Erenmis Bankacıymis dedi herkes Sareye kınayan gözlerle bakmaya başladı. Kıza sus artık diye bağırdı bende karşılık olarak Sarecim yapma böyle yalan desene niye hiç birşey demiyorsun kız doğruları söylüyor dedim. Sare sinirle masadan ayrıldı.

Buğra hocam Sare tuvalette ağlıyor dedi. Herkes gülmeye başladı ben burukça gülümsedim.

Mesaim bitince Berati arayıp Yiğitin mezarının yanına gitmek için konum istedim. Berat konumu bırak birlikte gidelim diyince kırmadım.

Mezarlığa varınca Berat Yiğitin mezarının yanına götürdü. Tekrar ağlamaya başladım. Mezar taşının yanına oturdum sanki Yiğit yanımdaymis gibi konuşmaya başladım. Bugün Sarenin seni aldattığını öğrendim ama merak etme rezil ettim herkesin içinde onu. Yiğit dedim cevap almayacağımi bile bile liseyi özledim sende özledin mi dedim ses yok. Ağlamamaya çalışarak Yiğit dedim. Cevap versen olmazmi yine mi umursamadin beni dedim ses yok. Berat en sonunda Ezgi gel suraya dedi ve sarıldı. Bu yanlış anlanilcak bir sarılma değildi. Sanki abi şefkati gibiydi. Berat sen çok iyi kalplisin Ezgi seni çok ezerler ama merak etme artık güzel bir dostun var seni koruyacak dedi.

Arabaya bindiğimizde şarkı açmak istediğimi söyledim oda kırmadı beni. Berat çok neşeli biri iyi bir dost ama onunda neşesi yoktu. Şarkı açmak için telefonumu arabaya bağladım ve açtım şarkıyı

'Bir Beyaz Orkide '

Eve varınca Berata gel kahve yapayım dedim. Ama işi olduğunu söyleyince ısrar etmedim. Eve girerken Sıla'nın mesajına bakmak için telefonumu açtım.

Fistigiiim🥜:

Fistigiiim🥜: kanka ben emirleyim Eylülde askeriyede evde kimse yok haberin olsun

Fistigiiim🥜: seni yalnız bırakmak istemiyordum ama çok ısrar etti özür dilerim erken saatte gelirim

Ben: Sorun değil

Telefonu çantama atıp eve girdim. Duşa girip hemen koltuğa yattım sonra düşünmekten kafayı yememek için lise albüme bakmaya karar verdim.

(fotoğraflar temsilidir)

Berenle uyuyoken Burak çekmişti. Okul gezisinde çekmişti

Burak ve Samet hâlâ aynilar hiç değişmemişler. Çok özledim onları

Sılayla internet kafeye gitmeden önce bir yere girmiştik o ikonik pozu çekmek bir saatimizi almıştı

Ve Yiğit bu fotoğrafı silah zoruyla çektirmişti Ayşenur hoca proje ödevini birlikte yapmamız için yanımda mi diye emin olmak istedi.

Bu fotoğrafa bakıp uzun uzun ağladım hâlâ şehit haberine inanamiyordum..

Sınıf olarak kahvaltı düzenlenmişti. Tek boş yer Yiğitin yanındaydı aslında boş yer çoktu ama çaktirmayin. Beren çekti bunu da

Fotoğraflara bakmak daha çok ağlamama sebep olmuştu. En sonunda ağlayarak uyuya kalmışım.