23. Bölüm

Damla kaçırılma olayından dolayı ifade vermek için karakola gidecekti. Demir beraber gitmek isteyince önce askeriyeye uğraması gerekiyordu. Hazırlanıp askeriyeye doğru yol aldı. Direk Demir'in yanına gitti. Demir evrak işlerini halledip çıktılar. Karakolda Demir'in arkadaşı Semih ilgilendi ifadesi ile. Karakoldan çıkarken Damla Alev hanımı gördü.

Alev hanım " Yazıklar olsun sana anneni ne duruma düşürdün. Ben senin annenim annen. Seni ben doğurdum ve vardı sanki versen parayı üstüne bir de şikayetçi mi oldun püüü yazıklar olsun sana."

Demir Damla'yı geri çekip Alev hanıma karşılık verdi.

Demir " Anne ? Siz doğurmak ile anne olduğunuzu mu sanıyorsunuz? Eğer bir daha bu kızın gözünden sizin yüzünüzden bir daha gözyaşı dökülürse zarar görürse sizin yüzünüzden bunu isterseniz tehdit olarak algılayın zerre umrumda değil olacaklardan ben sorumlu değilim."

Alev hanım" Sen kim oluyorsun da beni tehtid ediyorsun şikayet ederim seni. Sen benim kim olduğumu bilmiyorsun."

Demir " Asıl sen benim kim olduğumu bilmiyorsun yaptığın her şeyi biliyorum istersem şu an seni dolandırıcılıktan sahte evrak düzenlenlemekten seni içeri attırırım bilmem anlatabildim mi? Haa kim olduğum konusuna gelince hani kendinizi anneden sayıyorsunuz ya ben damadınızım."

Alev hanımın suratı bembeyaz olmuştu.

Damla" Bir dakika bir dakika Demir ne diyorsun sen."

Demir" Damat diyorum bebeğim."

Damla "Ona birazdan eriyeceğim de ilk dolandırıcılık mevzusu ne onu söyler misin ? "

Demir" Şöyle ki güzelim kendisini anne sanan çok sevgili kayınvalideciğim daha önce bir kaç kişiyi şu şekilde dolandırmış sizden sonra yine birini ağına düşürmüş onu bayağı söğüşlemiş. Üstüne bir de hamile kalmış bunu bu şekilde öğrenmeni istemezdim ama sizin 12 yaşında bir kız kardeşiniz var ama onu sizin gibi bırakmamış çünkü babası onu kabullenmiş Alev hanım da onu para kaynağı olarak görmüş. Bir kaç kişiyi de resimlerle falan dolandırmış."

Damla " Yoruldum gidelim mi artık?"

Zoruna gitmişti Damla'nın. Hem anne hemde babadan yana yüzü gülmemişti. Bir de kardeşi varmış. Acaba bizi biliyor mu diye düşündü.

"Demir kız kardeşim onunla mutlu mudur?"

"İstersen bulabiliriz tanışabilirsin. "

"Yok eğer mutluysa bizimle birlikte üzülmesini istemiyorum off bilmiyorum ne düşüneceğim hiç bilmiyorum. Deniz de yok zaten buna tek başıma karar veremem. Onlar ne zaman gelecek biliyor musun?"

"Şu an için bir şey diyemem. "

Normalde karakoldan çıkıp yemeğe gideceklerdi ama Damla'nın tadı tuzu kalmamıştı. Eve gitmek istedi. Kapıya geldiklerinde "istersen yemeği bende yiyelim" dedi Demir.

Damla "Yok bir dahaki sefere" Tam öpecekti ki kapı açılıp Deniz çıktı. Demir "hay benim şansıma" dedi.

Deniz " Geldiniz mi hadi içeri gelin yemek söyledik dışardan siz de gelin komutanım."

​​​​​"Tamam geliyorum bi üstümü değiştireyim gelirim"dedi.

Demir annesine haber verip üstünü değiştirmiş karşı daireye geçmişti. Yemekler yenilmiş Damla'nın vukuatları anlatılırken Furkan geldi.

Deniz "Senin ne işin var burada?"

Furkan "Sakin ol kavgaya gelmedim konuşmaya geldim. Hakkım olmadığını affetmeyeceğinizi biliyorum ama sizden özür dilerim.ben babamın suçunu size yükledim. Sizinle abi kardeş olmayı çok istiyorum ama sizin bunu kabul etmeyeceğinizi biliyorum. Ben çok pişmanım. Bir şansım varsa affetmeniz için ne gerekiyorsa yapmaya hazırım. "

Damla "Çay ister misin? Çok konuştun boğazın kurumuştur. Düşman da olsak evimize gelen misafirsin. Düşmanlığa sonra devam edebiliriz. Ayrıca yaptıkların da az buz birşey değil. Unutmamızı isteme bizden ayrıca biz unutmak istesen anan ve baban hatırlatmak için can atar."

Damla Furkan'a da çay koymaya gitti. Öyle kolay değildi onun için affetmek. Pişman olduğunu görüyordu ve affettirmek için kendini yırtacaktı bunu da biliyordu. Sürünecekti. Hemde sürüm sürüm sürünecekti.

Tuğrul "Damla bugün kabul günün kuzum çiçekler sana gelmiş. Karta bak bakalım kimden geldi."

Damla karta baktığında Çiçeğin Levent'ten geldiğini görünce "Ama ben bu çiçekleri ona yediririm bak kaşınıyor biz de kaşıyalım."

​​​​​Bir hışımla çıktı evden ardından herkes Damla'nın peşinden çıktılar kimden geldiğini anlamadıkları için nereye gittiğini kimse bilmiyordu. Taki Deniz yolun nereye çıktığını çözene kadar.

"Has..iktir Levent. Valla boğar Levent'i. Abi hızlı ol engel olalım yoksa mapus damlarına düşer benim gardaşım."

Damla kapıyı alacaklı gibi çalmaya başladı. Levent kapıyı açtığında bir hışımla içeri daldı.

"Sen kim oluyorsun da bana çiçek gönderiyorsun lan yediririm bu çiçekleri sana bir de beyaz gül göndermişsin senin bir tarafına monte ederim. Ayrıca beni hiç tanımamışsın ben gül sevmem."

Geri kalan herkesin elinde sanki çekirdek eksikti. Resmen manzarayı keyifle izliyorlardı. Damla çıkışa yöneldiğinde Demir " İşte benim sevgilim kimsenin korumasına ihtiyacı yok kendi tek başına kendini koruyabilir."

Furkan"Şimdi Demir tamam beni abi olarak kabul etmiyor olabilir de abisiyim bir yerde bir şey diyemiyorum diye sevgilim falan ayıp oluyor."

Demir"Ne diyeyim sevgilime bacım mı diyeyim ama evet abisi olarak kabul edilmiyorsun ondan çok konuşma."

Damla "Hadi gidelim Demir arabayı sen kullanır mısın? Siz de kendi arabanızla gidin sakın yanımıza gelmeyin."

Tuğrul"Yolda kenara çekerseniz arabayı bende kenara çeker sizin yanınızda gelirim haberiniz olsun."

Damla "Ama abi ben araba fantazisi yapacaktım. Niye öyle diyorsun ki ."

Tuğrul "Deniz al arabanın anahtarını siz benim araba ile gidin, ben olası bir yeğen durumundan kurtarmam lazım bizi."

Demir homurdanarak Damla ise gülerek eve doğru yola çıktılar.

Rizelibozo çok dürttün beni buyrun bölümünüz 😊