Eylül hayretler içerisinde kalmıştı. Bir an önce evine gitmek istiyordu. Yola doğru göz attı ve tekin değildi. Ayakta kalakalmış ne yapacağını düşünüyordu. Genç onunla konuşurken hiç yüzüne bakmamıştı. Yine ona bakmadan olayı anladı.

"Seni eve bırakayım... Gel." Eylül kararsızdı. Hala ne yapacağını düşünüyordu. Bir şey demedi.

Genç yürümeyi bıraktı ve arkasını dönmeden tekrar seslendi.

"Yerinde olsam gelirdim, yolun devamında karşılaşabileceğin fazlasıyla ucube var.." Haklıydı. Eylül arkasından yürüyerek takip etti.

Genç arabasının anahtarını açtı. Eski model çok lüks bir arabası vardı. Siyah Lamborghini Miura...

Arabaya binerler.

"Evin nerede?"

"Mm. Çağlayan sitelerini biliyor musun?"

"Biliyorum." Arabayı sürmeye başlar.

Arabayı sürerken Eylül bir şey farketmişti. Şu ana kadar ondan daha yakışıklı birini görmemişti. Baştan aşağı siyah giyinmişti üstünde gömlek vardı. Saçları esmer ve sıkıydı. Gözleri çekikti. Gömleğin kollarını dirseğine kadar sıyırmıştı. Kasları belli oluyordu. Gözlerini ondan alamamış olmalıydı ki ne kadar hızlı gittiklerinin farkına varmadı. Aniden kendine geldi..

"S-sence de biraz hızlı gitmiyor muyuz." Aniden yavaşlayıp sabit bir hızla sürmeye devam eder. Garip bir sessizlik hakim olur.

Eylül telefonundan saate bakmak isteyince şarjının bittiğini farkeder. Camdan dışarı dikkat kesilir. Adrenalin etkisinden henüz çıkmış olduğu için vücudunu yorgunluk kaplar. Gökyüzüne ve yıldızlara bakınır. Gözünün önüne hala o adamın kırık kolu gelmektedir. Hiç tereddüt etmeden kolunu kırması onu çok şaşırtmıştır. Camdan gencin yansımasını görür ve onu izler. Sonra teşekkür etmediğini hatırlar.

"Teşekkür ederim."

"Rica ederim."

Eylül yol boyunca onun camdan gencin yansımasını izler. Çağlayan Sitelerine yaklaşırlar.

"Hangi bloktasın?"

"F bloğu."

Genç aniden gülümser.

"11. kat de tam olsun."

"E-evet? 11. kattayım... Nereden bildin?"

Genç küçük bir kahkaha atar.

"Şanslı bir tahminde bulundum."

F bloğunun önüne gelirler. Eylül arabadan iner. Henüz inmiştir ki telefonu koltukta kalır.

"Telefonunu unuttun." Açık camdan telefonu uzatır.

Eylül'ü görünce dona kalır. Eylül'ün yüzünü ilk kez görüyordur.

"S-serra?" Eylül kafa karışıklığıyla telefonu alır.

"Efendim..? Anlamadım." Genç arabadan iner ve dikkatlice Eylül'e bakar. Şaşkınlığı devam etmektedir.

"İsmin ne?"

"Eylül."

"Kusura bakma birine benzettim sadece. B-ben Alp." Eylül kafasıyla oynaylayarak:

"Tekrardan çok teşekkür ederim... Artık gitsem iyi olacak."

"Tamam dikkat et."

"Ederim. Sağ ol. Sende dikkat et... İyi geceler..." Eylül arkasını dönüp binadan içeri girer.

Alp sırtını arabaya bırakır. Ellerini çenesinde birleştirir. Kafasını gökyüzüne dikerek:

"Yine buldun beni..."

~~~~~ Devam Edecek ~~~~~