100. bölüme gelmişiz. Bu kısa zamanda bu kadar yazdığım şiirleri okuyup seven herkese teşekkür ederim.

Bir nebze de olsa yüzünüzde tebessüm bırakabildiysem, duygusallık hissettirebildiysem ne mutlu bana.

Kitap biyografisinde gördüğünüz gibi istenilen isimlere akrostişler yazmaktayım.

Ancak genel olarak kendimden şiirler yazmaya devam edeceğim.

İnsan bir şeyler yazıp karalamak için desteğe ihtiyaç duymaz tabii ki ancak

Bazen daha şehvetle yazmak için bir takım destekler gerekebiliyor.

Yorum yapmak, eleştirmek, oy vermek, takip etmek gibi...

Bir sonraki 100'de görüşürüz. Belki 50'de. Bilemem. Ne zaman duyuru ihtiyacı hissedersem işte.

Tekrar teşekkürlerimi sunuyorum...