Son günlerde kalktığımda yatağımdan

Bir yolculuk seziyorum bünyemde

Sonra ayna karşısında kendimi süzüyorum dikkatle

Ne olacak bu telaşla, öfkeyle ve kinle?

Herkes bavulunu topluyor sanki her hücremde

Hepsinin bir görevi yokmuş gibi yaşlandırıyor vücudumu

Ben onları yok mu saydım ki onlar beni etti güruhu?

Bu keder taştı bardaktan, ne aşkı bıraktı ne ruhu

Bu kadar yeter, başa sarmaktan bıktım ve yoruldum

Nereye böyle ey sevgili? Sen de mi her hücrem gibi yol alıyorsun?

Hani onlar terk etmeden sen beni terk etmezdin?

Ne bakıyorsun ki onlara sen? Onlar almış başını gidiyor

Sanki hepsi bunca senenin bedelini ödüyor