𝐀𝐜ı𝐥𝐚𝐫 𝐀𝐧𝐝ı𝐫ı𝐫

Tüm acılar benzer birbirine

Kimisininki kimisinin misline

Dersin ki "İhtiyaç mı var böylesine?"

Kim ne hissederdi ki elin dertlisine?

Benim içim yanarken birisi mi ferahlar?

Bir başkası ağlarken ben mi gülerim?

Birisi yaşarken ben mi izlerim?

Birisi severken ben mi beklerim?

Herkes izler bir pencereden

Ben biterdim or'da sen "Gel" demeden

Oysa çok şey olurdu bir kereden

Önemsemedin, denemedin bir kerelik

Bir avcıydın, bense kaçan bi' keklik

İçimdekini öldürecektin, sana bu çantada keklik

Kiminin derdi zevktir, kiminin hasetlik

Otağında gezinmektir mesele, olduğumda keklik

Solduğunda bir çiçek gibi, sulamaktı meselem

Umursamazdım arkamızdan laf etseler

Kah getirseler kah götürseler...

Alnımda bir leke midir o çizgiler?

Yıkasam geçer miydi geçen yıllar gibi?

Kendimizi kandırıyoruz, toprağa eğildikçe

Sahteliğe bürünüyoruz, her gün değiştikçe

Yine de bazı hisler var ki bazılarına ağır geldi

Benim huzurum senin kapında beklemekti

Derin lütfun beni serin sularında mahvetti

Geri geldin beni götürüp karaya hapsettin

Ziyan olmuş bir bedende kim baş kaldırır?

Terk edilen her şehir arkasından saydırır

Aslen gördüğümüz güzellikler gerçekte sanrıdır

Hafızalar zayıflasa da dertleri acılar andırır