Acınla eş değerdi jilet kesikleri

Karşında dikilmekle yitirdim eşikleri

İnsanın en huzurlu anı beşiktedir

Bu yüzden belki de masumiyet bebektedir

Kimse melek değil biliyorum

Yine de sana çamur atamadım bugüne dek

Bugünü sorarsan eğer; bir başkasın gözümde

Eritmişsin duygularımı, böyle değildim özümde

Kim bu matem içinde dahi gülümser güneşe?

Kim bilir bir deli özümser beni kendisiyle

Sözüm senettir ona, bakışıyla ve resmiyle

Boş ver, bölme uykunu benim gibi vesveseyle...