Kederli Surat: I

Gün çökerken ağır bastı ruhum kaldırımlara

Kimseden hisse yok sana, düştüğünde vahlara

En güzel kokanı aradım girdiğimde aktara

Fırsatımı da vermemiştin, gerek yoktu lak laka

En güzel manzaram da bir zamanlar sarpa sardı

Gökyüzünden düştüğümü henüz gerçek sanmasan da

İçimde saklı kaldı yaramı deşen sardı bandı

Kanadı kapalı bi' kuş sanki, süzülmeyi uçma sandı

Kalem kağıt el değmemiş halde durur hep masamda

Karalamakla mükellefim, ilham perim olmasa da

Elimden tutmasa da, yalanlarını yutmasalar

Ayakta duramazdın, düşerdin kendi kumpasına

Kederli suratlar, öyle süzdü her yeri

İçimde bukle kaldı, öyle geçti her demi

"Neden?" diye sorma, nedensizce sevmeyi

Alıştırmadık hiç, kedersiz görünmeyi