Keneften Beter

Yol hapsi, içinde bol vaktim

Kafamda dolanır durur bi' nöron pervasız

Sonunda kan revasın, bu yüzden yok halin

Yanında soluk alır bi' yorgunluk velhasıl

Hangi tabuyu yıktım da kınandım bu esefle?

Sen okumazsın bunları ne onur ne şerefle

Kendini avuttuğun bi' hayalinle kenetle

Başla borcu ödemeye, bambaşka senetle

Rantım da kalsın or'da kansızlar alsın

Tüm çalgıcılar çalgılarını diyarımda çalsın

Bir yanımda boşluk ve diğeri bundan hoşnut

Yeri gelince dolduracak, bundan ötürü hoşluk

Bilirim evet sen de kaç arpa boyu koştun

Her akşam da farklı bir kağıtta hayal yonttum

Boşluğa dalıp giderken o yerde yoktun

Kendime yeni bi' sayfa açmayı kıvılcımla soktum

Cevaba götürmedi duyduğum o felsefeler

Kiminin aşkı kiminin derdi bende keyfe keder

Bitmedi seslenmeler, içim "Heveslenme" der

Kilit vuruldu önüne yine de içim keneften beter