Gün yine karanlık, yine kasvet çöktü omzuma

Seni karşılamaktır hayal; bir takım bir kundura

Laf geçmez bilirim ben gibi durguna

Coşkun bakışlar karşısında bile böyle suskuna...

Kendimi kimin yerine koysam da seni unutabilsem?

Kim olabilsem de seni bir an dahi düşünmesem?

Kim olsa seni ben gibi severdi değil mi?

Hayır, kimse ben gibi olamazdı seninle o kadar yakınken