Yeni Üyelik
12.
Bölüm

12.Bölüm

@fandomsalsenarist

-Sabahın ilk ışıklarına doğru Aylin, Bülent’in göğsüne yatmış ellerini de Aylin'in karnında birleştirmişti ikisi de. Güneş ışığının Aylin'in yüzüne çarpmasıyla Aylin yavaşça gözlerini araladı. Başını kaldırıp baktığında Bülent’in kolları arasında olduğunu farketti, geceyi hatırladı ve gülümsedi. Bülent'in yüzünü sevdikten sonra tekrar göğsünde yerini aldı ve gözlerini kapattı. Birkaç saat sonra bu kez Bülent uyanmıştı. Kolları arasındaki kadını gördüğünde rüya olduğunu zannetti. Birkaç defa gözlerini açıp kapattıktan sonra anın gerçek olduğunu anladı. Aylin'i sakince yatağa yatırdı. Tam yataktan kalkarken Aylin'de uyandı.

Aylin:Hayırdır kaçıyor musun yoksa?

Bülent:Şu güzelliği bırakıp kaçar mıyım hiç ben?

Aylin:Günaydın.

Bülent:Günaydın tatlım.. Nasılsın?

-Aylin doğrulurken Bülent’te tekrar yatağa oturur ve göz göze gelirler.

Aylin:Çok iyiyim.. Asıl sana sormalı.

Bülent:Sen iyiysen ben hep iyi olurum.. Dün gece..

-Aylin, Bülent'i kendine çekip öptü.

Aylin:Dün gece çok güzeldi Bülent. Seni çok seviyorum.

Bülent:Bende seni Aylin.. Seni çok seviyorum ve hayatım boyunca seninle olmak istiyorum ben.

-Aylin gözlerini kısar.

Aylin:Bu bir evlenme teklifi mi yoksa?

Bülent:Yok canım sadece içimden geçenler.

Aylin:Pekii..

Bülent:Ee dışarıda kahvaltıya ne dersin?

Aylin:Şahane olur derim. Ordan da beni emniyete bırakırsın.

Bülent:Işe mi gideceksin yine?

Aylin:Evde canım sıkılıyor. Masa başında duruyorum zaten.

Bülent:Peki..

-Bülent, Aylin'i sahil tarafında bir cafede kahvaltıya getirmişti.

Bülent:Fizik tedavinin kaç seansı kaldı?

Aylin:İki üç tane falan. Aslında gerek yok da…

Bülent:Yok öyle, bitene kadar gideceksin gerekirse uzatacaksın.

Aylin:Yürüyebiliyorum artık Bülent.

Bülent:Ağrın olduğunu bilmediğimi mi sanıyorsun? Tamamen iyileşmen için gideceksin.

Aylin:Senin gözünden de bir şey kaçmıyor.

Bülent:Yakalarım ben.İlaç saatin gelince ararım seni ona göre.

Aylin:Off,velim oldun iyice.

Bülent:Velin değil beyinim.

Aylin:Ha ha ha çok komik.. Hadi kalkalım işe geç kalacaksın.

Bülent:Off,Ali gibi başlama Allah aşkına sende.

Aylin:Ne rahat adamsın sen ya.

Bülent:Rahatım tatlım ama seninle. Seninle böyle oturup vakit geçirirken başka bir şey düşünmek istemiyorum.

Aylin:Güzel laf sevgilim ama gerçekten hadi kalkalım.

Bülent:Illaki kalkacağız yani.

-Aylin gözlerini kırpar, Bülent surat asarak kalkar ve Aylin'in kalkmasına yardım eder.

-Bülent, Aylin'i emniyete getirdiğinde ekip orta masada çalışıyordu. Aylin güler yüzüyle girer girmez herkes ayaklandı.

Aylin:Kolay gelsin herkese.

Hüsnü:Ooo Aylin gelmiş.

Ali:Vayy be, iyileşmiş abi bu.

Mesut:Maşallah maşallah,bomba gibi.

Aylin:Eh işte pek bir şey kalmadı. Canım sıkılıyordu geldim bende.

Bülent:Şey ben emaneti bıraktım kaçayım ufaktan.

-Bülent kenara geçerken Mesut bakışlarını Bülent’e diker.

Mesut:Sende aklımdasın benim unutmadım seni.

Aylin:Abi!

Bülent:Sen nasıl istersen komiserim.. Size kolay gelsin, Bülent kaçar.

-Bülent ortadan kaybolur.

Mesut:Yiyeceğim oğlum seni, kaçışın yok züppe.

Rıza:Mesutt! Rahat bırak şu çocuğu.

Hüsnü:Arada kaynadı baba bi konuşcaz biz onunla sadece.

Aylin:Abi lütfen.

Mesut:Tamam be tamam.. Ayakta durma otur sende.

Aylin:Oturuyorum ya.

Ali:Bana bak mecbur kalmadıkça buradan kalkıp kendini yorma.

Hüsnü:Aynen aynen, kızlar da çay kahve ne varsa iste getirir.

Aylin:Merak etmeyin abi siz beni. Yürüyebiliyorum artık.

Rıza:Olsun sen yine de fazla yorma kendini.

Aylin:Peki baba…

-Bülent, Aylin'in yanından ayrıldıktan sonra şirkete gelmiştir. Neşesi her zamankinden fazla ıslık çalarak ofise yürürken her geçenle de konuşur, şakalaşır. Kahvesini alıp ofise girdiğinde Ali masasında bir şeylerle uğraşıyordu.

Bülent:Günaydın çiçekler,böcekler.. Günaydın dünya, günaydın evren.. Herkese her şeye günaydın. Sana da günaydın kankacım.

-Ali kafasını kaldırıp birkaç saniye Bülent’e bakar ve kulağının arkasındaki kalemi Bülent'e atar.

Ali:Ne günaydını lan? Saat kaç oldu? Nerdesin sen?

Bülent:Ee kankacım ben şeydeydim..

Ali:Hangi kızın yanında sabahladın lan?

-Bülent koltuğa oturur.

Bülent:Aşk olsun kanka. Aylin geldikten sonra bıraktım o işleri.

Ali:Hadi lan ordan.

Bülent:Valla abi ya.. Tövbe ettim oğlum artık.

Ali:Kafana silah dayandı tabi, götün yemiyor karı kıza bakmaya değil mi?

Bülent:Gönlüm gitmiyor kardeşim gönlüm..

Ali:Bak lafi kaynattı gene. Nerdesin sen bu saate kadar? Toplantı var bir saate.

Bülent(sırıtır):Aylinleydim kankacım.

Ali:Gece de aradım seni açmadın.

Bülent:Gece de Aylinleydim kardeşim.

-Ali sırıtır.

Ali:Vayy kardeşim. Hayırdır?

Bülent:Ne hayrı kardeşim? İnce iş kurcalama.

Ali:Şerefsiz!

Bülent:Eyvallah..

-Az sonra Yeşim elinde dosyalarla gelir.

Yeşim:Hadi beyler hadi,adamlar gelecek birazdan. Siz hala keyif çatıyorsunuz.

Bülent:Abi ben Aylin'e gidebilir miyim?

Ali:Otur lan oturduğun yerde.

Yeşim:Ne oluyor? Hem sen nerdesin Bülent? Kaç defa aradım seni.

Bülent:Sevgilimleydim şef. Arz ederim.

Yeşim:Sulandırma be.

Bülent:Peki.. Çalışalım hadi.

-Akşam Bülent işi bittiğinde Aylinle konuşuyordu.

Bülent:Ee hani ben alacaktım seni? Canlı müziğe gideriz demiştik.

Aylin:Hüsnü abiler bıraktı sevgilim. Sende toplantım uzayabilir diye yazınca aramadım seni.

Bülent:Yoruldun mu bugün?

Aylin:Yok masa başında oturuyorum bütün gün.

Bülent:Güzel..Iyice dinlen, ilaçlarını unutma.

Aylin:Tamamm.

Bülent:Sabah alırım seni.

Aylin:Yok yok gelme.

Bülent:Neden? Sıkıldın mı yoksa benden?

Aylin:Hayır canım. Senden sıkılmak mümkün mü?

Bülent:Değil dimi?

Aylin:Cıkss, değil.. Sabah Aliyle Rıza Baba alacak beni,gelmene gerek yok.

Bülent:Peki çıkışta alırım o zaman. Yemeğe falan gideriz.

Aylin:Konuşuruz canım. Hadi iyi geceler sana.

Bülent:Sana da tatlım.

-Bülent telefonu kapatır.

Ali:(gülerek)Ne oldu lan ekildin mi?

Bülent:Abiler bırakmış eve büyük ekildik.

Ali:Bu abiler varken senin iş zor gibi kanka.

Bülent:Fena zor hemde abi. Ama sevdik be.

Ali:Saf aşık olmuşsun sen.

Bülent:Hiç beklemezdim kendimden.

Ali:Bende senden beklemezdim. Neyse ben gidiyorum,evli bir adamım çoluğum çocuğum karım var.

Bülent:Varsa var ne yapalım.

Ali:Sana bekar hayatınla mutluluklar kanka.

Bülent:Bekar değilim ben sadece aşk hayatımda mobbing var.

Ali:Yerler mobbingi.

-Ali gider ardından Bülent'te çıkar. Otoparka geldiğinde karşısında Hüsnü ve Mesut'u bulur.

Hüsnü:İyi akşamlar Bülent Bey.

Bülent:Hüsnü abi, Mesut abi? Siz nerden çıktınız?

Mesut:Ne oldu? Beğenemedin mi?

Bülent:Estağfurullah abi. Böyle karşımda görünce şaşırdım sadece.

Mesut:Ben şaşırtıcam sizi.

Bülent:Efendim?

Hüsnü:Bir şey demedi. Biz seninle konuşmaya geldik Bülent.

Bülent:Aylin'e mi bir şey oldu komiserim? İyi mi o?

Hüsnü:Aylin iyi iyi ama..

Mesut:Ama mevzu yine Aylin.. Sürekli ertelediğimiz mevzu.

Bülent:Anladım..Buyrun yukarı ofise çıkalım abi. Kimse de yok zaten.

Mesut:İyi sessiz sakin olur.

Hüsnü:Bence de.

Bülent:Sessiz sakin derken abi?

Mesut:Ne taraftan gidiyoruz?

Bülent:Sağdan abi buyur…

-Bülent ve HüsMes ofise çıkarlar. Bülent onlara birer kahve yapıp getirir.

Bülent:Şirket kahvesi abi ama buyrun.

Hüsnü:Eyvallah..

-Bülentte bir köşeye oturur. Mesut kahveden bir yudum alıp yüzünü ekşitir.

Mesut:Bu ne böyle be?

Hüsnü:Artist adam bunlar usta böyle seviyolar demek ki.

Bülent:Normal kahve falan isteyelim isterseniz abi.

Mesut:Yok kalsın.. Biz mevzuya gelelim.

Bülent:Tabi abi..

Mesut:Nasıl gidiyor Aylinle?

Bülent:İ-iyi abi.

Hüsnü:Emin misin?

Bülent:Evet abi.

Mesut:Hiç sorun yok yani değil mi? Mutlu mesut gidiyorsunuz yani?

-Bülent kaşlarını çatar şüphelenir.

Bülent:E-evet abi.. Bilmediğim bir şey mi var yoksa?

Hüsnü:Sen biliyorsundur da her şeyi bizde öğrenelim aslanım.

-Bülent kafasını sallar.

Hüsnü:Sen bu kızı gerçekten seviyor musun? Bana direk seviyorum evet deme çünkü onu herkes söyler, çokta duyduk zaten.

Mesut:Artist adamsın hayatınız farklı eğer birkaç gün eğlenip bırakmaksa kızı hiç bulaşma aslanım. Sonra herkes çok üzülür,Aylin üzülür, biz üzülürüz ama sende fena üzülürsün.

Bülent:Abi ben gerçekten seviyorum. Öyle geçici heves falan da değil benimki.. Bakın ben gerçekten ne aşka inanırdım ne de sevgiye.. Hatta birine bağlı kalmak ne bilmezdim bile. Evet çapkın herifin tekiydim. Ama bu Aylin'i tanıyana kadardı. Aylin hayatıma girdikten sonra bende çok değiştim. Bunu sorduğunuz herkes söyler size. Ben ona çok aşığım abi ister inanın ister inanmayın..

Hüsnü:Bak kardeşim Aylin'in geçmişi çok zordu, zor zamanlar yaşadı bu kız.. Geçmişi,ailesi her şeyi biz olduk onun. Yalnızdı hep ama hissetmesin diye de elimizden geleni yaptık.. Şimdi sen geldin,ona aşık olduğunu söylüyorsun. Görüyorum aşıksın seviyorsun ki keza Aylin'de çok aşık sana belli.. Seninle gözlerinin içi gülüyor görüyoruz. Bize bakma sen,abi olarak görevimizi yapıyoruz biz. Aylin bizim kıymetlimiz,o üzülsün, kırılsın istemeyiz.

Mesut:Sende istemezsin değil mi Bülent Efendi?

Bülent:Asla abi asla.. Onun üzülmesine asla sebep olmam olanı da mahvederim zaten.

Hüsnü:Anlaştığımızı,birbirimizi anladığımızı düşünüyorum.

Bülent:Anladık bence abi.

Mesut:Aferin. Sana kanım kaynıyor gibi.

Bülent:Eyvallah abi.

Hüsnü:Hadi birer kahve söyle madem.

Bülent:Hemen abi..

-Bülent birkaç saniyeliğine odadan çıkar. Mesut odaya göz gezdirir.

Mesut:Fazla artist biri.

Hüsnü:Ne?

Mesut:Bizim ki diyorum fazla artist ayrıca küpesi var.

Hüsnü:Varsa var.

Mesut:Küpeli adam mı olur? Küpeli züppe.

Hüsnü:Ustaa! Duyacak çocuk.

Mesut:Banane. Neyse hadi gidelim.

Hüsnü:Kahve gelecek.

Mesut:İyi be iyi.. Nerde bu küpeli?

Hüsnü:Kahve söylemeye gitti ya.

Mesut:Aylin'e haber uçurmasın?

Hüsnü:Yok be…

-Ertesi gün akşam Bülent,Aylin'i almış birlikte yemeğe gelmişlerdir. Bülent, Aylin'e geçen gece Hüsnü ve Mesut'un geldiğini söylememiştir ama Bülent biraz durgundur.

Aylin:Ne konuştular seninle?

Bülent:Kim?

Aylin:Bizimkiler.

Bülent:Sen nerden duydun?

Aylin:Sen neden söylemedin?

Bülent:Gerek yoktu.

Aylin:Allah Allah..

Bülent:Her şeyi sana mı söylemem gerekiyor velim gibi.

Aylin:Önemli şeyleri evet.

Bülent:Bundan sonra söylerim.

Aylin:Okey.. Ne konuştular? Çok mu üstüne geldiler?

Bülent:Benim mi? Kim üstüme gelecekmiş benim ya?

Aylin:Nasıl tırstığını bilmiyorum sanki Bülent.

Bülent:Belki biraz.. Ama merak etme dert edecek bir şey yok. Geç kalınmış bir konuşmaydı ve gerçekleşti.

Aylin:Iyi de ne konuştunuz?

-Bülent, Aylin'in yanağından makas alır.

Bülent:Seni konuştuk tatlım seni.

Aylin:Ne olarak? Detay vermeyecek misin?

Bülent:Sen başlı başına detaysın hayatım. Fazlasına gerek yok.

-Aylin çapkın bir bakış atar.

Bülent:Çıkışta bana gider miyiz? Bir kahve içeriz falan.

Aylin:Kahve? Emin misin?

Bülent:Değilim ama gider miyiz?

Aylin:Bakarız..

Bülent:Kabul edildi diye anladım.

Aylin:Tatlını ye Bülent.

Bülent:Seni yani.

Aylin:Bunlar bayatlamadı mı ya?

Bülent:Yoo..Neyse eve gidelim de hele bi.

Aylin:Ha ha ha..

-AyBül yemekten sonra hafif sarhoş eve geldiklerinde daha kapıdan girmeden öpüşmeye başlamışlardı. Adete birbirlerine susamış gibiydi ikisi de. Birbirlerinin dudaklarında hayat bulurken bir yandan soyunmaya başlamışlardı. Üst kata çıkana kadar üstlerinde hiçbir şey kalmamıştı. Yatak odasına girer girmez Bülent,Aylinle birlikte yatağa yattı ve üstünde yerini aldı.

Bülent:Deli ediyorsun beni Aylin. Şu ateşli hallerinle ölüyorum kızım sana.

Aylin:Şşt!

Bülent:Ne oldu komiserim? Utandın mı?

Aylin:Sus Bülent! Sus ve öp hadi.

Bülent:Sen iste yeter tatlım.. Bu gece alev alacak…

-Ertesi sabah AyBül birbirlerine sarılmış uyuyordu. Ikisi gecenin verdiği sıcaklık ile üstlerine hiçbir şey almamıştı. Aylin, Bülent'in çıplak göğsünde yatarken çalan kapıyla uyandılar.

Aylin:Bülent kapı çalıyor!

Bülent:Ne?

Aylin:Kapı çalıyor diyorum.

Bülent:Ali’dir Ali.. Çalar çalar gider boşver.

Aylin:Saçmalama Bülent. Kalk bak hadi.

Bülent:Ya boşver dedim. Ali’dir o.

Aylin:Of Bülent.

-Aylin kalkar ve koltukta gördüğü Bülent'in gömleğini giyip kapıya bakar. Kapıyı açtığında karşısında orta yaşlı bir kadın vardır.

Aylin:Merhaba.

Kadın:Merhaba canım. Bülent yok mu?

-Bülent sesi duyar duymaz ayaklanır ve aşa

ğıya iner.

Bülent:Eyvah!

Aylin:Bülent yukarıda da siz kimsiniz?

-O esnada Bülent kapıya gelir.

Bülent:Anne! Senin ne işin var burada?

Kadın:Hoşgeldin demeyi de unuttuk galiba Bülentcim.

Aylin:Anne mi?


✳️

Loading...
0%