2024 Şırnak

İzci timi Şınak'a geleli bir hafta olmuştu. Ilgaz görev bilinciyle yaklaşmaya çalışıyordu. Ama hatıralar ardını bırakmıyordu. Henüz Aylin'in kaldığı E bloğn önünden bile geçememişti. Askeriyeden görev beklemek haricinde bir şey yapamamıştı.

Yüzbaşı Egemen hem tim komutanı hemde en yakın arkadaşı Ilgaz için çok üzgündü. Onu yeniden hayat dolu görmek istiyordu ama bazen insanları üzen şeyler insanlar olmazdı. Bazen nefes alan hatıralar ölmüş bir insandan daha can yakıcıydı. Ilgaz eğer hatıraları öldürebilirse yeniden devam edebilirdi. Belki uzun bir tatile çıkardı. Aylin ölmeden bir gün önce sabaha kadar düşledikleri hayallerde gittikleri bir tatile. Ya da Türkiye'yi gezebilirdi. Aylin'le yapmak istediği gibi. Belki yeniden sevebilirdi. Buna sevda denmezdi. Sevda ömürlük olurdu. Biri gitsede diğeri olduğu sürece devam ederdi. Ama Aylin'in hatırasına saygı duyacak ve kendisinden sevda istemeyecek bir kadına aşık olabilirdi.

Ilgaz hiçbirini istemiyordu. O hayaller Aylin'le kurulmuştu. O tatil Aylin'le güzeldi. Türkiye'yi gezme hevesi kalmamıştı. O her yerde Aylin'in fotoğrafını çekmek istiyordu. Sümelada balıklı gölde Ayasofyada... Ilgaz başkasını istemiyordu. O toprağın altına gömdüğü sevdasını geri istiyordu. Hayata kaldığı yerden devam etmek istemiyordu. Aylin'le devam etmek istiyordu. Hatıraları öldürmek kolaydı. Ilgaz onları yaşatmak istiyordu. Ilgaz yeni hatıralar istiyordu. O bir imkansıza tutulmuştu.

Burada görev yaptığında kullandığı odasına yerleşmişti. Karşısındaki oda eskiden Aylin'in odasıydı. Şimdilerde Binbaşı Yıldırım adında biri kullanıyordu. Henüz tanışmamıştı. Aylin'in timi hala buradaydı ama hiçbiriyle konuşmadı. Sanırım Egemenin kolundan tutup zorla onu çıkarmasını bekliyordu bir şeyler için. Timine sağlam bir talim yaptırdıktan sonra sadece yemekler için odasından çıkıyordu.

Aslında Ilgaz hiçbir zaman Aylin'in artık olmadığını tam anlamıyla kabul edebilmiş değildi. Çıktıkları operasyonun sonunda cansız bedenini bulduğunda da onu öldürenin hangi it olduğunu bilmediğinde de cansız bedeni 6 saat helikopteri bekleyecekleri alana taşıdıklarında da göğüsünde taşıdığı mektubu okuduğu her seferde sadece şehit töreninde gittiği mezarının başında dururkende... Ilgaz Aylin'in hep uzaklarda olduğunu bir gün kavuşacaklarını düşlüyordu. Ağzından bir kez olsun şehit oldu cümlesi çıkmamıştı. Törenden hemen sonra tainini istemişti. Burada durmak bir şeyleri yüzüne vuruyordu. Aslında bir kez kabul etse burada mutlu olacaktı. Aylin'in ona bıraktığı hatıralarla onun şehit olduğunu kabul etse ondan kalan bu şehirde çok mutlu olacaktı.

Kapısı çaldı. "Gel!" kapı açıldı. İçeri albay postası girmişti. Elinde dosyalar vardı. "Er Dursun Yemiş Giresun! Komutanım Aylin komutanımızın çıktığı görev raporlarını ve şehit düştüğü görevin raporunu getirdim. Albayın emri üzerine incelemeniz gerekiyormuş." Ilgaz'ın gözü dosyalara düştü. Daha fazla kaçamazdı. Görev görevdi. Vatan her acıdan önce gelirdi. "Masaya bırak çık." "emredersiniz komutanım."

Er çıktıktan sonra masaya oturdu. İlk görev dosyasını açtı. Hayat timinin çıktığı ilk dosyaydı. Aylin timin birbirine uyum sağlamaya başladığını yazmıştı. Görev sınıra haddinden fazla yaklaşan bir grubu etkisiz hale getirmekti. Sağ ele geçirilen olmamıştı. Görevde pürüz çıkmamış verilen emri yerine getirdikten sonra karargaha geri dönmüşlerdi.

İkinci görev tüm kurulduktan üç ay sonra verilmişti. Aylin timin görev esnasında performansının düştüğünü talimlerde daha iyi atış yaptıklarını yazmıştı. Sorunsuz şekilde geri dönmüşlerdü. Bu rapor üzerine bir aylık eğitim sürecine girilmişti. Eğitim başarıyla tamamlanmıştı. Üçüncü görevin ikinci görevden pek bir farkı yoktu. Ama dördüncü görevde yanlış istihbarattan dolayı pusuya düşmüşlerdi. Yakın oldukları Hakkari karargahından destek tim gönderilmişti. Ilgaz bir defter çıkardı. İstihbaratın nereden sağlandığı kim tarafından bildirildiği ve Hayat timini kimin görevlendirdiğini araştırması gerektiğini not aldı. Desteğe giden timin görev raporunuda istedi.

odasından çıktı. Kantine kahve almaya gidecekti. Tüm dinlenme odasının önünden geçerken durdu. Bu odayı zamanında izci timi ve Hayat timi birlikte kullanmıştı. Hala birlikte kullanıp kullanmadıklarını merak etti. Kapıyı dinlemeye başladı. Hala birlikte kullanıyorlardı. İki timin neşeli sesleri doldu kulağına. Eskiden de böyleydi. İki tim hep beraberdi. Güler oynar eğlenirdi. Birlikte yemeklere giderlerdi. İçmeye giderlerdi. Aylin'in içmediğini fark edene kadar Ilgaz'da içerdi. Aylin'in içki sevmediğini fark ettiğinde bırakmıştı. Bir anlık cesaret ve özlemle daldı odaya. İki timde ayağa kalkıp hazır ola geçti bir kişi hariç. Hayat timinin yeni komutanı. Binbaşı Yıldırım odaya dalan binbaşıya baktı. Odasının karşısında ki odanın sahibi Binbaşı Poyraz. Yıldırım’ın az çok olanlardan haberi vardı. Aylin'den sonra bu tümi toparlayıp eski performansına kavuşturması uzun zaman almıştı. Timden biri şehit düşerse tüm komutanı toparlardı ama tim komutanı şehit düşerse? Yıldırım'da ayağa kalktı. "Hoş geldiniz binbaşım." elini Ilgaz'a uzattı. Ilgaz kendisine uzatılan eli tuttu. Yıldırım 1.80 boylarında kara kaş kara göz bir adamdı. İç Anadolu'dan geldiğini tahmin etti. Belkide Doğu Anadolu'dan gelmişti. Pekte önemli değildi. "Hoş bulduk binbaşım." el sıkışmayı bitirdiklerinde iki timde kalktıkları yere oturdu. Ilgaz etrafa bakındıktan sonraboş olan Hilal'in yanına oturdu.

iki timin sohbeti dolu doluydu. Aralarına hiç ayrılık girmemiş gibiydi. Ilgaz onları tebessümle izledi. Hepsi kardeşi gibiydi. Orkun ve Emir'in Ilgaz enişte komutanım diye gezdiği günler dün gibi aklındaydı. Cihan hepsine göre olgun davranırdı. Aylin'e göre bile. Kartal’ın içinde küçük bir çocuk vardı. Yetimhanede büyümüştü. Aylin'i ablası saymıştı. Hayat timindeki en yakın ikili kartal ve Aylin'di. Birbirlerinin hatalarını örterlerdi. Ailesini kaybetmiş olan Aylin kartal'a karşı daha anaçtı. Yedikleri içtikleri ayrı gitmezdi. Bazen Aylin Kartal’ın fevri hareketlerine mani olurdu. Ilgaz ise hiçbir zaman Kartal'dan hoşlanmamıştı. Bunu hiç göstermese ve dile getirmesede sevmiyordu. Bunu kıskançlığına bağlamıştı ama şu anda fark ediyordu ki kafa yapıları tamamen zıttı. Artık kıskanabileceği kişi burada değildi. Hiç şüphesiz ki Kartal Ilgaz'dan daha iyi durumdaydı. Bayram sürekli açtı. Onlarada bir şeyler yedirirdi. Ilgaz bunları aklından geçirirken önüne uzatılan poğaçayla ağzından bir kıkırtı çıktı. Kartal’ı bile özlediğini o an fark etti. "Lan hepinizi çok özlemişim." bir anda ağzından çıkan cümleyle birlikte odayı terk etti. Ufak bir durgunluğun ardından iki tüm arasındaki sohbet aynı şekilde devam etti.

Ilgaz Albayın odasına gitti. Artık karargahın albayı Aylin buraya ilk atandığında birlikte kaldığı binbaşıydı. Elmas Aksa. Kapıyı çaldığında içerden gel sesini bekledi. Sonunda içeri girdiğinde tekmil verdi. "Binbaşı Ilgaz Poyraz Trabzon Emredin komutanım." Elmas binbaşıya baktı. Sonunu kendisine benzetiyodu. "Otur Binbaşı bu bir emirdir." eskidende severdi Ilgaz Elmas komutanını. Net kadındı. "Aylin'in ölümünü neden araştırmamız gerekiyor komutanım?" Ilgazda net cevaplar verdi. "Aldığımız bazı istihbaratlara göre operasyon sırasında ölmedi. Operasyondan hemen önce öldü. Bu yüzden araştırmanızı istiyorum. Aylin ölmeden hemen önce örgütün ele başlarından biriyle uğraşıyordu. Azad dedikleri bir adam. Eli kolu her yerde. Kimse yüzünü görmemiş. Aylin bulmaya çok yakındı. Bir kaç kez karşı karşıya geldiklerini biliyorum. Operasyonun hemen öncesi sol göğüsünden iki kurşunla öldürüldü. Hiçbiriniz fark etmedi. Sinyal kesiciler vardı. Ve tüm bunlar ben eski dosyaları incelemeye başlamadan önce göz ardı edilmiş. Şehidin kanı yerde kalmış. Benden önceki albay dahil o dönemdeki herkesi her şeyi incelemeni istiyorum. Çünkü biz şehidimizin kanını yerde koymayız. Çünkü biz şehidin arkasından gözü yaşlı ailesine bir teselli vermeliyiz. Çünkü bu ülkeyi temizlemek için ömrünü vermiş bir şehidin yaşam gayesini sahipsiz bırakmayız. Çünkü herkes kendine yakışanı yapar. Bu operasyon sen ve timin arasında saklı kalacak. Ve bana Azad'ı sen getireceksin Binbaşı. Bana şehidimin katilini getireceksin. Bunun için sınırsız yetki veriyorum. Çıkabilirsin." "Emredersiniz komutanım." deyip çıktı. Operasyon başlıyordu