Araba'da ki olan küçük kavga'dan sonra park'a gelebilmiştik

Argun,abimi aradı konuştular,3 dakikaya geleceğini söyledi,zaten okulla park arası pek bir mesafe'de yoktu

3 dakika,ya oldu,ya olmadı,hemen geldi,gelince koşup abime sarıldım

Farah:abi,özlettin kendini

İskoç:sen sanki özlemedin,küçük kertenkele seni

Farah:nere'm küçükmüş ya,alt tarafı okula geç başlamışsın gelip bana küçük diyemezsin

İskoç:öyle olsun

Argun:Farah seni sabah sabah rüyasında görmüş abisi

İskoç:öğlen oldu,sabah mı kaldı

Argun:doğru abisi,ama Farah hanım kış uykusundan uyandı daha yeni

İskoç:biri mi üzdü benim kardeşimi?

Eflin:o benim arkadaşım artık,üzülmesine izin vermem

İskoç:sizde mi buradaydınız hoşgeldiniz Eflin hanım

Eflin:hoşbuldum İskoç bey

Argun:noluyor,siz arkadaş oldunuzda haberim mi yok?

Abimin kulağına eğildim

Farah:(sessizce)küçük bir aşk meselesi mi desek yoksa?

Abim hafifçe ya da dağ ayısı gibi bir öksürük sesi çıkardı

İskoç:arkadaş değiliz ama Eflin hanımefendimiz isterse neden olmasın?

Sarı:hatta kombo buluşmalar yaparız

Eris:(Sarının kulağına biraz eğilerek)Sarı,sen bilirsin,Farah'ın kız kardeşi vardı bir tane,o neden yok

Sarı:ha o mu,o biraz hast- ne?

Eris:ne,ne?

Sarı:yoksa

Eris:noldu

Sarı:anlarız boşver,Sanguyu diyorsun sen,o bu hafta biraz hastaydı gelmemiş sanırım

Eris:anladım

Argun:bizim eve geçmeye ne dersiniz?

Farah:abi?

İskoç:aslında,(Efline bakarak)olur