BÖLÜM 59:Kızgın

13 saat sonra(sabah);

Farah:Eris!

Eris:noldu yenge

Farah:yerdeki gördüğüm şey bir çorap mı?

Eris:evet yenge?

Farah:hemen bunu kaldırıp odana götürüyorsun

Eris:okuldan gelince toplarım yenge

Farah:düzenliliğin fevkalade o zaman Eris?,biliyor musun Sangu çok düzenli mesela

Yalan söylüyordum,Sangu peçetesini odasındaki çöpe bile atmaya zahmet göstermezdi(3 cm uzaklıktayken bile)...

Ama Eris Sangu kelimesini duyunca yerdeki çoraplarını alıp odasına götürdü,o sırada aşağıya Eflin ve Argun indi

Eflin:Farah? Erise noldu böyle,elinde çorap odasına gidiyor,başına taş falan mı yağdı acaba gören oldu mu?

Argun:Farahım her yönden marifetli işte ikna etmiş demek ki

Farah:artık gidebilir miyiz?,geç kalacağız biraz daha durursak

Eflin:ben arabaya beklemeye gidiyorum

Farah:bende geliyorum

Okulda:

Eflin'in ağzından;

Bugün hava çok güneşliydi,bende banklardan birine oturdum,3 dakika boyunca otururken yanıma birisi geldi

?:merhaba,ben U şubesinden Aras tanışmaya ne dersin?

Eflin:U şubesi yok okulda?

?:pardon D şubesi diyecektim karıştırdım

U şubesini değilde U dönüşünü gördüm bugünde şükürler olsun ki maceralı hayatımda

Aras:senin ismin ne peki güzellik?

Eflin:güzellik falan?,ne diyorsun sen

Aras:güzelsin iyisin hoşs- a

Noluyor diye bakınca arkadan birisinin bu sapığın saçını yolduğunu gördüm

Eflin:Eris?!

Eris:Eflin kaç defa diyeceğim sana şunlara yüz verme diye

Bank'ın arkasında pusuya durmuş belli ki

Aras:vahşi!,kimsin sen!

Eris:o güzelliğin abisiyim,var mı başka diyeceğin yoksa ben seni postalamadan kendin gider misin?

Aras:yemedik kardeşini,al tepe tepe kullan

Eflin:o tepeyi başına yıkarım!,kaybol

Çocuk tiksinerek baktıktan sonra arkasına bakarak gidiyordu ama gidemedi,çünkü Farah yengem çocuğun ayağına sağolsun çelme taktı yoksa o suratına,gelecek teneffüs ayran atacaktım tüm sınıflarda bu sapığı arayıp

Aras:sen kimsin kara fa-

Farah:ağır ol!,sen kimsin peki Aras Fehrimen?

Aras:ne?,adımı soyadımı nereden biliyorsun kara f-

Farah:meslek sırrı........karabayırlı

Çocuk telaşla yavaşça arkasına bakmadan yürümeye başladı

Eris:yenge?,tanıyor musun bu çocuğu

Farah:tanımaz mıyım hiç,kendisini şeytan olarak adlandırırlar

Eflin:gerçektende nasıl tanıdın onu

Farah:geçmişimle alakalı bir olay,fazla bir hikayesi yok zaten,evet şimdi Eflin sana iyi bir haber vermeye geldim

Eflin:neymiş

Farah:sen,ben,Argun ve abim İskoç ile yemek yemeye gitmek için Argun'a da dedim ve ardından abime,yani tamamdır bu çıkışta yemek yiyoruz

Eflin:ne zaman,saat kaçta,tam çıkışta mı?

Farah:o zaman bakarız ona da

Eris:ben?,be- ha tamam siz gidin zaten benim bir işim vardı da

Eflin:ne işi abi

Eris:seni ilgilendirmez ufaklık

Eflin:o ufaklık seni tekmelerse görürsün kim ufakmış

Eris:Eflin savaş moduna girmiş,bende kaçış moduna gireyim o zaman

Diyerek okula girdi,korkak bir kokarca işte

Farahla biraz sohbet ettikten sonra zil çaldı ve derslere girdik

Farah'ın ağzından;

Dersteyken bir türlü rahat olamıyordum,çünkü en sevmediğim hocanın dersiydi

Bende dermanı arkama dönmekte buldum

Farah:saat kaç?

Argun:daha yeni girdik derse yani var daha,sıkıldın mı sende

Farah:hemde nasıl

Argun:resim çizmeye ne dersin?

Farah:en sevdiğim derim

Argun çantadan defter çıkardı,eskiz defteriydi,defteri açtı ve ilk sayfasında bir çizim vardı onu görünce hemen kapattı

Farah:gördüm,kapatmaya gerek yok

Argun:e madem gördün,nasıl çizim peki?

Farah:güzel

Argun:nasıl? Kızman gerekmez mi

Farah:neden ki

Argun:resimde yemek isteyen kızgın bir sen var çünkü

Farah:ne?

Argun:hani görmüştün,beni oyuna getirdin gene

Farah:göster hemen

Argun defteri tedirgince uzattı,sayfayı gördüğümde suratım tamda resimdeki gibi olmuştu,kızgın...

Farah:eve gidince soracağım sana bunun hesabını

Allahtan sessiz konuşuyorduk da duyulmuyorduk

Dersler öyle böyle geçti,en sonunda çıkış zili çaldı